© Borgis - Nowa Stomatologia 4/2012, s. 139-146
Anna Stachura-Spłuszka, Dorota Kościelniak, *Anna Jurczak, Katarzyna Molek
Dwuletnia kliniczna obserwacja stałych zębów przednich po zabiegu replantacji u pacjentów w wieku rozwojowym
Two-year clinical observation of permanent anterior teeth after replantation surgery in developmental age patients
Pracownia Stomatologii Dziecięcej Instytutu Stomatologii, Uniwersytet Jagielloński Collegium Medicum w Krakowie
Kierownik Pracowni: dr n. med. Anna Jurczak
Summary
Introduction: Tooth avulsion is a condition in which the tooth loses contact with the socket, followed by rupture of periodontal structures and the neurovascular fascicle. Dental traumas of this type are between 0.5-16% of all traumatic lesions of permanent teeth and concern mostly boys aged 7-10. The dislocation occurrence, favouring factor are total malocclusions of teeth especially distocclusion with protrusion of upper incisors. The consequence of tooth loss is underdevelopment of the alveolar bone and defects of articulation and feeding. Aesthetic concerns are also not unimportant. Replantation is the accepted treatment of choice in case of avulsion, it is the repositioning of a tooth avulsed as a result of trauma into its alveolus.
Aim: The aim of this study is to describe cases of completely dislocated permanent anterior teeth after replantation and a two--year clinical evaluation of treatment results.
Material and methods: In three patients, aged 7-13 the replantation of completely dislocated anterior teeth was done. Outcame results after two years treatment were evaluated through clinical trial and X-ray radiography. The complications following reimplantation were described.
Results: In the described cases positive results of treatment were achieved through the stabilization of replanted teeth.
Conclusions: Two-year clinical observation showed however, that properly performed replantation surgery does not ensure the absence of future post treatment complications. The assessment confirmed the validity of tooth replantation after avulsion. There was also payd attention on the importance of cooperation between the patients, their guardians and physicians. The treatment success depends on: how long the tooth has been out of the socket and kept dry, kind of transport medium, time period of splinting, the age and general condition of the patient and the stage of root development of the replantated tooth. Every of these factors has an impact on complications such as: death of the pulp, obliteration of the pulp canal, ankylosis and resorption of dental tissues.
Wstęp
Pourazowe uszkodzenia zębów są częstym problemem w praktyce klinicznej i stanowią niemałe wyzwanie terapeutyczne. Największy odsetek urazów zębów stałych występuje w grupie wiekowej 7-12 lat u chłopców (1, 2). Istotną kategorię czynników etiologicznych stanowią urazy spowodowane uprawianiem sportów lub upadkiem podczas zabaw. Są to urazy o charakterze ciężkim. Często towarzyszą im uszkodzenia okolicznych tkanek miękkich – warg, policzków, a niekiedy również języka. Mogą także współistnieć złamania kości wyrostka zębodołowego oraz różne rodzaje uszkodzeń zębów sąsiednich. Urazom ulegają najczęściej pojedyncze zęby sieczne w szczęce (88%), rzadziej w żuchwie (18%) (1, 3, 4). Ząb traci wtedy łączność z zębodołem, następuje przerwanie wszystkich struktur ozębnej oraz pęczka naczyniowo-nerwowego i ząb wypada, chociaż niekiedy utrzymywany przez tkanki dziąsła może pozostawać w łączności z zębodołem. Do urazów tego typu dochodzi najczęściej w wieku rozwojowym, ponieważ zwiększona elastyczność kości sprzyja występowaniu zwichnięć (1, 5, 6).
Leczenie zwichnięcia całkowitego zęba polega na zabiegu replantacji (ponowne umieszczenie zęba w zębodole po usunięciu z niego ewentualnych zanieczyszczeń) oraz następowym unieruchomieniu (7, 8). Dalsze postępowanie zależy od stadium rozwojowego replantowanego zęba (5, 6).
Materiał i metody
Przypadek 1.
Pacjentka G. W. (lat 13) zgłosiła się do Poradni Stomatologii Dziecięcej w celu leczenia zębów po urazie. Trzy dni wcześniej uległa wypadkowi na kuligu, w trakcie którego doznała całkowitego zwichnięcia zębów 44, 43, 42, 41, 31, 32. Były one przetrzymywane w wodzie ponad dwie godziny. Zęby zostały reimplantowane i unieruchomione szyną Tigerstedta poza kliniką (ryc. 1, 2).
Ryc. 1. Zdjęcie radiologiczne po reimplantacji zębów 44, 43, 42, 41, 31, 32, 33 oraz unieruchomieniu za pomocą szyny Tigerstedta.
Ryc. 2. Uzębienie pacjentki po unieruchomieniu za pomocą szyny Tigerstedta.
W badaniu fizykalnym stwierdzono rany tłuczone przedsionka jamy ustnej, uraz wargi dolnej i bródki oraz obecność replantowanych i unieruchomionych zębów 44, 43, 42, 41, 31, 32. Zęby replantowane zostały ustawione w przodozgryzie. Wykonane rtg przylegające oraz tomografia komputerowa potwierdziły ubytek blaszki zewnętrznej wyrostka zębodołowego bródkowego odcinka żuchwy, złamanie blaszki zbitej okolicy 43, 44 oraz złamanie wierzchołka korzenia z 32. Obraz rtg wskazywał na zakończony rozwój korzeni. Podjęto decyzję o leczeniu endodontycznym zębów 44, 43, 42, 41, 31, 32. W znieczuleniu miejscowym po dwóch tygodniach od urazu usunięto szynę Tigerstedta i ze względu na dalej utrzymującą się znaczną ruchomość zębów zastosowano unieruchomienie plecionką drucianą umocowaną na zębach 46-36. Rozpoczęto leczenie endodontyczne. We wszystkich sześciu replantowanych zębach stwierdzono martwicę miazgi. Przeprowadzono leczenie wieloseansowe, jako opatrunek czasowy w kanałach korzeniowych stosując wodorotlenek wapnia (ryc. 3A, 3B). Zęby wypełniono ostatecznie pastą Endomethasone N, ponieważ utrzymywała się duża ruchomość zębów po upływie 8 tygodni od urazu oraz istniało znaczne prawdopodobieństwo wystąpienia resorpcji (ryc. 4A, 4B). Pacjentka poddana została leczeniu ortodontycznemu. Za pomocą aparatu stałego udało się uzyskać zgryz prosty. Dwuletnia obserwacja kliniczna w trakcie wizyt kontrolnych wykazała rozwój ankylozy w zakresie zębów 44-32 (ryc. 5A, 5B). Sytuacja ta może być jednak traktowana jako sukces terapeutyczny, ponieważ pacjentka jest po okresie okołopokwitaniowego skoku wzrostowego, a badaniem klinicznym i radiologicznym nie stwierdzono dotychczas reinkluzji replantowanych zębów.
Ryc. 3A, 3B. Zdjęcie radiologiczne po wypełnieniu kanałów zębów 44, 43, 42, 41, 31, 32, 33 z zastosowaniem preparatu Calxyl.
Ryc. 4A, 4B. Zdjęcie radiologiczne po leczeniu endodontycznym z zastosowaniem pasty Endomethasone N.
Ryc. 5A, 5B. Zdjęcia radiologiczne kontrolne po 2 latach. Widoczna resorpcja zamienna korzeni zębów 44, 43, 42, 31, 32, 33 oraz zewnętrzna zęba 41.
Przypadek 2.
Pacjentka W. B. (lat 7) zgłosiła się do Poradni Stomatologii Dziecięcej UKS w Krakowie w celu leczenia po przebytym urazie zębów. Tydzień wcześniej uległa wypadkowi rowerowemu, podczas którego doszło do całkowitego zwichnięcia zębów 11 i 21 oraz rozcięcia wargi górnej. Zęby przez 3 godziny przechowywano „na sucho”, a następnie reimplantowano i unieruchomiono kompozytem, łącząc je jedynie ze sobą z powodu braku zębów sąsiednich, oraz podano antybiotyk.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Jurczak A, Kołodziej I, Słowik J, Kościelniak D: Zwichnięcia całkowite zębów – przyczyny niepowodzeń zabiegu replantacji w stomatologii dziecięcej. Porad Stomat 2008; 11: 283-286. 2. Andreasen J: Textbook & Color Atlas of Traumatic Injuries of the Teeth. Blackwell Science 2007. 3. Marczuk-Kolada G, Łuczaj-Cepowicz E, Sołtysiuk I et al.: Leczenie wybitych siekaczy górnych stałych – opis dwóch przypadków. Nowa Stomat 2005; 2: 70-74. 4. Andreasen JO, Andreasen FM, Bakland LK et al.: Pourazowe uszkodzenia zębów. Kaczmarek U (red. polska). Urban & Partner, Wrocław 2005. 5. Krukowska J, Sroka-Nowak A: Zwichnięcie całkowite zębów – opis przypadku. Twój Przegl Stomatol 2007; 9: 48-51. 6. Szpringer-Nodzak M, Wochna-Sobańska M (red.): Stomatologia wieku rozwojowego. PZWL, Warszawa 2006. 7. Robertson A, Noren JG: Knowledge-based system for structured examination, diagnosis and therapy in treatment of traumatised teeth. Dent Traumatol 2001; 17(1): 5-9. 8. Flores MT, Andersson L, Andreasen JO et al.: Guidelines for the management of traumatic dental injuries. I. Fractures and luxations of permanent teeth. Endodontic Topics 2006; 14, 1: 102-110. 9. Chappuis V, von Arx T: Replantation of 45 avulsed permanent teeth: a 1-year follow-up study. Dent Traumatol 2005; 21, 5: 289. 10. Knychalska-Karwan Z: Stomatologia wieku rozwojowego. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków 2008. 11. Majorana A, Bardellini E, Conti G, Pasini S: Root resorption and dental trauma: ases followed for 5 years. Dent Traumatol 2003; 19: 262-265.
