Dzika róża (Rosa canina L.) jest przedstawicielem rodziny Różowatych (Rosaceae) rozpowszechnionym w całej Europie. Przeprowadzone w ostatnich latach badania kliniczne wykazały, że wyciągi wodno-alkoholowe z owoców i nasion dzikiej róży leczą zapalenie kości i stawów, uszkodzenia mięśni szkieletowych oraz reumatoidalne zapalenie stawów. Wyciągi wodno-alkoholowe z owoców i nasion dzikiej róży zawdzięczają to działanie lecznicze właściwościom przeciwbólowym i przeciwzapalnym.

Wstępne badania wykazały, że wyciąg wodno-alkoholowy (1:1) z owoców dzikiej róży odznacza się silnym działaniem przeciwzapalnym. W modelu karageninowym wyciąg ten podany dożołądkowo szczurom w dawce 200 mg/kg m.c. zmniejszał obrzęk łapy zwierząt o 78% w porównaniu do kontroli (fizjologiczny roztwór NaCl). W tej dawce działał on ponadto nieco lepiej od podanej taką samą drogą indometacyny w dawce 10 mg/kg m.c. (zmniejszenie obrzęku łapy szczurów o 63%).

Następnie autorzy badali właściwości ochronne wyciągu z dzikiej róży w odniesieniu do błony śluzowej żołądka szczurów poddanej szkodliwemu działaniu 96% alkoholu etylowego. Okazało się, że podanie dożołądkowe wyciągu z róży w dawce 200 mg/kg m.c., ochraniało błonę śluzową tego narządu o ok. 25% lepiej w porównaniu do kontroli (fizjologiczny roztwór NaCl) przed uszkadzającym działaniem etanolu. Oceny dokonywano na podstawie badań histopatologicznych. Badania te stwarzają nadzieję na praktyczne wykorzystanie wyciągu wodno-alkoholowego z owoców dzikiej róży w chorobie wrzodowej żołądka i dwunastnicy.