Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Nowa Medycyna 1/2017, s. 37-44
Karol Wadełek1, *Jacek Wadełek2
Prawno-medyczne uwarunkowania analgosedacji do kolonoskopii w Polsce
Legal and medical aspects of analgosedation during colonoscopy in Poland
1Faculty of Law and Administration, University of Warsaw
Head of Faculty: Professor of Laws Tomasz Marcin Giaro, PhD
2Anaesthesiology and Intensive Therapy Department, St. Anna Trauma Surgery Hospital, STOCER Mazovia Rehabilitation Center Sp. z o.o., Warsaw
Head of Department: Elżbieta Kurmin-Gryz, MD
Streszczenie
Świadoma zgoda na postępowanie diagnostyczno-lecznicze jest procesem, który wymaga od personelu biorącego w nim udział odpowiedniego poinformowania pacjenta o planowanym leczeniu, co pozwoli na wyrażenie przez pacjenta dobrowolnej, nieprzymuszonej zgody lub odmowy zgody na proponowany sposób postępowania medycznego. Aby wyrażona zgoda była zgodna z prawem, musi być spełnionych kilka warunków. Lekarz powinien ocenić zdolność pacjenta do podejmowania samodzielnych decyzji w oparciu o ocenę stanu pacjenta co do rozumienia sytuacji, zrozumienia ryzyka związanego z zabiegiem i znieczuleniem. Szczególną procedurą jest kolonoskopia, która może być wykonana bez znieczulenia lub w analgosedacji dożylnej. Duża część pacjentów boi się kolonoskopii, a najczęstsze obawy dotyczą możliwości dyskomfortu i odczuwania bólu związanego z wykonywanym zabiegiem, część pacjentów boi się samego znieczulenia. Obawy dotyczą możliwości nieobudzenia się po zabiegu, wystąpienia nudności i wymiotów oraz odzyskania świadomości podczas zabiegu. Jednak zastosowanie analgosedacji do kolonoskopii zwiększa komfort pacjentów i akceptację przeprowadzonego badania oraz stwarza dogodne warunki dla zespołu endoskopowego. Kolonoskopia wykonywana w analgosedacji dożylnej jest bardziej kosztowna, ale zwiększa skuteczność przeprowadzanej procedury oraz poprawia ocenę zabiegu przez pacjenta, charakteryzującą się również zgodą na ewentualne powtórzenie badania w przyszłości.
Summary
Informed consent is the process by which the treating health care provider discloses appropriate information to a competent patient so that the patient may make a voluntary choice to accept or refuse treatment. In order for the patient’s consent to be valid, he/she must be considered competent to make the decision at hand and his/her consent must be voluntary. Comprehension on the part of the patient is equally as important as the information provided. There are several different standards of decision-making capacity. Generally, the patient’s ability to understand his or her situation, understand the risks associated with the decision at hand, and communicate a decision based on that understanding must all be assessed. Colonoscopy without intravenous analgosedation is unacceptable for many patients. The majority of patients are afraid of undergoing elective colonoscopy, mostly being anxious of the possible discomfort and pain during the procedure. Some patients also fear general anaesthesia and express worries of not waking up afterwards, having nausea and vomiting, or being aware during the procedure. Nonetheless, analgosedation during colonoscopy increases the patient’s comfort and acceptance of the procedure whilst also providing better working conditions for the endoscopy team. It also improves the patient’s assessment of the procedure, which in turn increases the patient’s future willingness to undergo such a procedure again if needed.



Wstęp
Większość pacjentów boi się kolonoskopii, a najczęstsze obawy dotyczą możliwości dyskomfortu i odczuwania bólu związanego z wykonywanym zabiegiem, a także niepewności związanej z zastosowanym znieczuleniem. Najczęstsze wątpliwości dotyczące analgosedacji i znieczulenia to możliwość odczuwania bólu i odzyskania świadomości podczas zabiegu, wystąpienia nudności i wymiotów po zabiegu oraz nieobudzenia się po zabiegu. Pacjenci odczuwający lęk najczęściej uspokajają się dzięki właściwym informacjom i wyjaśnieniom mającym na celu zmniejszenie stresu okołozabiegowego. Każdy człowiek w codziennym życiu odmiennie wykorzystuje informacje do walki ze stresem. Ze względu na sposób postępowania, można wyróżnić dwa typy osób: ludzi kontrolujących wiedzę na swój temat i starających się ją poszerzać oraz ludzi tej wiedzy unikających. Otrzymanie informacji bezpośrednio od lekarza wskazuje na to, że pacjent jest dla lekarza ważny, a jego troski są szanowane i rozumiane. Dlatego w rutynowej praktyce klinicznej udzielanie informacji, które usprawiedliwiają i wyjaśniają zamierzenia klinicysty, to kolejny sposób zapewnienia pacjenta, że jego poczucie godności i wartości jest respektowane. Trzeba pamiętać, że pacjenci poszukują informacji zebranej i przekazanej w różnym stopniu, w zależności od możliwości ich percepcji, zaś doświadczony klinicysta powinien umieć rozpoznać ich indywidualne potrzeby. Szczególną jest również sytuacja, gdy w czasie analgosedacji do zabiegu diagnostycznego zachodzi konieczność rozszerzenia działania poza czynności, na które uprzednio została wyrażona zgoda pacjenta. Można jej uniknąć przy pobieraniu pisemnej zgody na analgosedację i znieczulenie z załączoną ankietą anestezjologiczną zawierającą informacje na temat analgosedacji i znieczulenia oraz mogących wystąpić rzadkich, ciężkich powikłań znieczulenia oraz związanego z nimi rozszerzenia postępowania. W tekście zgody należy zaznaczyć, że procedura może ulec zmianie bądź też, na przykład, że może zajść konieczność rozszerzenia monitorowania o metody inwazyjne i intubację dotchawiczą oraz wentylację mechaniczną. Zastosowanie analgosedacji do kolonoskopii zwiększa komfort pacjentów i akceptację badania oraz stwarza dogodne warunki dla zespołu endoskopowego. Kolonoskopia wykonywana w analgosedacji dożylnej jest bardziej kosztowna, ale zwiększa skuteczność przeprowadzanej procedury oraz poprawia ocenę zabiegu przez pacjenta, charakteryzującą się również zgodą na ewentualne powtórzenie badania w przyszłości.
Zgoda pacjenta na udzielanie świadczeń medycznych
Ostatnie dwudziestolecie przyniosło znaczące zmiany w relacjach pomiędzy lekarzem a pacjentem. Istotnym elementem tych zmian stała się ochrona autonomii każdego pacjenta oraz poszanowanie jego integralności cielesnej wyrażone prawem do decydowania o samym sobie. Jest ona obecnie jedną z kluczowych zasad etycznego i zgodnego z prawem działania w medycynie. Obecnie zgodę pacjenta na zabieg medyczny definiuje się jako swobodnie podjęty i wyrażony, według reguł znaczeniowych dostępnych dla innych uczestników procesu medycznego, akt woli pacjenta lub jego przedstawiciela ustawowego, podjęty na podstawie przystępnie udzielonej, rzetelnej informacji dotyczącej wszelkich stadiów postępowania medycznego. Pierwsze sygnały tych zmian, zapoczątkowane w USA w 1950 roku, modyfikowały jedynie powszechnie panującą zasadę paternalizmu, w którym podejmowanie lekarskich decyzji opierało się na własnym przekonaniu, że są one najkorzystniejsze dla pacjenta (1, 2). W dyskusjach i rozważaniach nad coraz częściej pojawiającymi się wątpliwościami o słuszności takiego postępowania istotną rolę odgrywały opracowane w 1948 roku Zasady Norymberskie, a w 1964 roku Helsińska Deklaracja Praw Człowieka. Nakreślały one przede wszystkim zasady obowiązujące w badaniach dokonywanych na ludziach, stały się też podstawą obowiązujących dzisiaj etycznych i prawnych zasad obejmujących całokształt działań w medycynie. Przejawem zachodzących zmian było położenie silnego akcentu na akt zgody pacjenta na interwencję medyczną. W ten sposób z czysto formalnego, uprzednio, traktowania zgody powstała nowa jej koncepcja, określana mianem zgody świadomej (ang. informed consent). W tym nowoczesnym ujęciu wzmocnieniu uległy dwa elementy podejmowania decyzji przez chorego: świadomość oparta na informacji oraz prawo do swobodnego wyrażenia zgody (1, 2). Świadoma zgoda pacjenta na zabieg kolonoskopii i na analgosedację do kolonoskopii jest niezbędnym elementem każdej oceny przedoperacyjnej. Świadoma zgodna jest procesem wspólnego z pacjentem podjęcia decyzji, obejmuje też większość aspektów relacji pacjent-lekarz. Aby uniknąć błędów w pozyskaniu świadomej zgody na postępowanie diagnostyczne i lecznicze, należy zadbać o dobrą dwukierunkową komunikację pacjent-lekarz oraz o gruntowne zrozumienie stosownych prawnych i medycznych definicji oraz wytycznych przyjętego postępowania, jak również obowiązującego w tym zakresie prawa krajowego. Zasady wykonywania zawodu lekarza w Polsce, mimo wielu elementów wspólnych dla współczesnego prawa medycznego w innych krajach europejskich, jak i prawa medycznego w Stanach Zjednoczonych Ameryki Północnej, różnią się w szczegółach od obowiązującego prawa poza Polską.
Świadoma zgoda na analgosedację i znieczulenie ogólne w Polsce

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

29

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

69

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

129

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Waisel DB, Truog RD: Informed consent. Anesthesiology 1997; 87: 968-978.
2. White SM, Baldwin TJ: Consent for anaesthesia. Anaesthesia 2003; 58: 760-774.
3. Świderska M: Zgoda pacjenta na zabieg medyczny. Dom Organizatora TNOiK, Toruń 2007.
4. Dukiet-Nagórska T: Świadoma zgoda pacjenta w ustawodawstwie polskim. Prawo i Medycyna 2000; 6-7: 78-95.
5. Daszkiewicz K: Uchylenie odpowiedzialności lekarza za wykonanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta. Palestra 2002; 11-12: 44-45.
6. Ustawa o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5.12.1996 r. Dz. U. 1997, nr 28, poz. 152.
7. Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta z dnia 6 listopada 2008 r. Dz. U. 2012, poz. 159.
8. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjęta przez Naród w referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r. Dz. U. 1997, nr 78, poz. 483.
9. Appelbaum PS: Assessment of patient’s competence to consent to treatment. N Engl J Med 2007; 357: 1834-1840.
10. Kubicki L: Prawo w medycynie. Urban & Partner, Wrocław 2003.
11. Adams AM, Smith AF: Risk perception and communication: recent development and implication for anaesthesia. Anaesthesia 2001; 56: 745-755.
12. Jenkins K, Baker AB: Consent and anaesthetic risk. Anaesthesia 2003; 58: 962-984.
13. Ustawa o działalności leczniczej z dnia 15 kwietnia 2011 r. Dz. U. 2011, nr 112, poz. 654.
14. Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie standardów postępowania medycznego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą z dnia 20 grudnia 2012 r. Dz. U. 2013, poz. 15.
15. Miller MA, Levy P, Patel MM: Procedural sedation and analgesia in the emergency department: what are the risks? Emerg Med Clin North Am 2005; 23: 551-572.
16. American Society of Anesthesiologists: Continuum of depth of sedation definition of general anesthesia and levels of sedation/analgesia. American Society of Anesthesiologists; http://www.asahq.org/For-Healthcare-Professionals/Standards and Guidelines.
17. American Society of Anesthesiologists Task Force on Sedation and Analgesia by Non-Anesthesiologists: Practice Guidelines for Sedation and Analgesia by Non-Anesthesiologists. Anesthesiology 2002; 96(4): 1004-1017.
otrzymano: 2017-01-16
zaakceptowano do druku: 2017-02-10

Adres do korespondencji:
*Jacek Wadełek
Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii Szpital Chirurgii Urazowej św. Anny w Warszawie Mazowieckie Centrum Rehabilitacji „STOCER” Sp. z o.o
ul. Barska 16/20, 02-315 Warszawa
tel.: +48 (22) 579-52-58
WAD_jack@poczta.fm

Nowa Medycyna 1/2017
Strona internetowa czasopisma Nowa Medycyna