© Borgis - Nowa Medycyna 1/2017, s. 37-44
Karol Wadełek1, *Jacek Wadełek2
Legal and medical aspects of analgosedation during colonoscopy in Poland
Prawno-medyczne uwarunkowania analgosedacji do kolonoskopii w Polsce
1Faculty of Law and Administration, University of Warsaw
Head of Faculty: Professor of Laws Tomasz Marcin Giaro, PhD
2Anaesthesiology and Intensive Therapy Department, St. Anna Trauma Surgery Hospital, STOCER Mazovia Rehabilitation Center Sp. z o.o., Warsaw
Head of Department: Elżbieta Kurmin-Gryz, MD
Streszczenie
Świadoma zgoda na postępowanie diagnostyczno-lecznicze jest procesem, który wymaga od personelu biorącego w nim udział odpowiedniego poinformowania pacjenta o planowanym leczeniu, co pozwoli na wyrażenie przez pacjenta dobrowolnej, nieprzymuszonej zgody lub odmowy zgody na proponowany sposób postępowania medycznego. Aby wyrażona zgoda była zgodna z prawem, musi być spełnionych kilka warunków. Lekarz powinien ocenić zdolność pacjenta do podejmowania samodzielnych decyzji w oparciu o ocenę stanu pacjenta co do rozumienia sytuacji, zrozumienia ryzyka związanego z zabiegiem i znieczuleniem. Szczególną procedurą jest kolonoskopia, która może być wykonana bez znieczulenia lub w analgosedacji dożylnej. Duża część pacjentów boi się kolonoskopii, a najczęstsze obawy dotyczą możliwości dyskomfortu i odczuwania bólu związanego z wykonywanym zabiegiem, część pacjentów boi się samego znieczulenia. Obawy dotyczą możliwości nieobudzenia się po zabiegu, wystąpienia nudności i wymiotów oraz odzyskania świadomości podczas zabiegu. Jednak zastosowanie analgosedacji do kolonoskopii zwiększa komfort pacjentów i akceptację przeprowadzonego badania oraz stwarza dogodne warunki dla zespołu endoskopowego. Kolonoskopia wykonywana w analgosedacji dożylnej jest bardziej kosztowna, ale zwiększa skuteczność przeprowadzanej procedury oraz poprawia ocenę zabiegu przez pacjenta, charakteryzującą się również zgodą na ewentualne powtórzenie badania w przyszłości.
Summary
Informed consent is the process by which the treating health care provider discloses appropriate information to a competent patient so that the patient may make a voluntary choice to accept or refuse treatment. In order for the patient’s consent to be valid, he/she must be considered competent to make the decision at hand and his/her consent must be voluntary. Comprehension on the part of the patient is equally as important as the information provided. There are several different standards of decision-making capacity. Generally, the patient’s ability to understand his or her situation, understand the risks associated with the decision at hand, and communicate a decision based on that understanding must all be assessed. Colonoscopy without intravenous analgosedation is unacceptable for many patients. The majority of patients are afraid of undergoing elective colonoscopy, mostly being anxious of the possible discomfort and pain during the procedure. Some patients also fear general anaesthesia and express worries of not waking up afterwards, having nausea and vomiting, or being aware during the procedure. Nonetheless, analgosedation during colonoscopy increases the patient’s comfort and acceptance of the procedure whilst also providing better working conditions for the endoscopy team. It also improves the patient’s assessment of the procedure, which in turn increases the patient’s future willingness to undergo such a procedure again if needed.
Introduction
Most patients fear colonoscopy, with the most frequent concerns regarding the potential discomfort and pain associated with the procedure, as well as the sense of uncertainty related to the use of anaesthesia. Common worries include the potential pain, the possibility of regaining consciousness during the procedure, experiencing nausea and vomiting afterwards, but also not waking at all. Patients tend to calm down once they receive adequate information aimed at reducing the stress associated with the procedure. In daily life, people have different ways of using and processing information to handle stressful situations. There are two types of personalities, namely those who gain a sense of control by acquiring information and thus seek more of it, and those who prefer to avoid excess information. First-hand information from the treating physician allows the patient to feel they are taken seriously, and their concerns are understood and respected. Hence, in daily clinical practice providing the patient with adequate information to explain the course of management and the physician’s rationale and intentions is another way of ensuring the patient’s sense of dignity. It is worth remembering, however, that different patients seek various amounts of information from specialists, depending on their ability to comprehend medical facts and their own circumstances. An experienced clinician should be able to tailor information to the patient’s actual needs. There are also special circumstances, where during a diagnostic procedure it becomes necessary to take action beyond what the patient initially consented to. Such circumstances are best avoided by extending the anaesthetic consent form and anaesthetic record with relevant information on analgosedation, anaesthesia and the possible rare serious complications requiring the medical team to undertake additional measures. It should clearly state that under certain circumstances the procedure may be altered, or it may be necessary to extend it with some invasive methods and/or tracheal intubation and mechanical ventilation. The use of analgosedation during colonoscopy increases the patient’s comfort and their acceptance of the procedure, whilst ensuring better examination conditions for the medical team. While intravenous analgosedation raises the overall cost of colonoscopy, it improves its efficiency and the patient’s assessment of the procedure, usually warranting the patient’s consent for a repeat examination if necessary.
Patient’s consent to medical procedures
The last two decades have seen major a shift in the physician-patient relationship. An important element of the quality change in question has become the protection of every patient’s autonomy and respect for their bodily integrity expressed by their right to make decisions that shape their lives. It is now one of the cornerstones of ethical and legal medical treatment. At present, informed consent for a medical procedure is defined as the patient’s or the patient’s statutory representative’s act of will, voluntarily made and expressed according to definitions shared and understood by other participants of the medical process, based on relevant information that should be reliable and thorough, yet tailored to the patient’s comprehension, and concern all the subsequent stages of the intended course of medical treatment. The first signals of the changes in question, initiated in the US in the 1950s, merely modified the ubiquitous paternalistic approach in medicine whereby all medical decisions were solely based on the treating physician’s belief that a given course of management was in the patient’s best interest (1, 2). The Nurnberg Principles of 1948 and the Helsinki Declaration of Human Rights (1946) played an important role in altering this approach. The documents outlined the principles of conducting scientific research on humans, and became the foundation for the moral and legal rules concerning the whole body of medical practice. The shift that took place was manifested by placing strong emphasis on the patient’s consent to any medical intervention. Thereby, a new concept of the patient’s consent, termed informed consent, evolved from the largely formal act previously in place. The modern approach reinforced two elements of the patient’s decision-making process, namely the patient’s awareness based on received information and the right to freely express consent (1, 2). Obtaining the patient’s informed consent for colonoscopy and analgosedation during the procedure is a crucial element of every patient’s pre-procedure assessment. Informed consent is one of the aspects of the patient-physician relationship, a process whereby the patient and the healthcare practitioner engage in making a joint decision about the prospective treatment. To avoid possible pitfalls while eliciting informed consent for diagnostic and therapeutic procedures, it is important to ensure good reciprocal communication and the patient’s thorough understanding of the relevant medical and legal definitions and guidelines for the adopted course of management, as well as the regulations in force in the country in question. Despite sharing numerous elements with contemporary medical law in other European countries and in the United States, the principles of medical practice in Poland are in some details at odds with other jurisdictions.
Informed consent to analgosedation and general anaesthesia in Poland
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Waisel DB, Truog RD: Informed consent. Anesthesiology 1997; 87: 968-978.
2. White SM, Baldwin TJ: Consent for anaesthesia. Anaesthesia 2003; 58: 760-774.
3. Świderska M: Zgoda pacjenta na zabieg medyczny. Dom Organizatora TNOiK, Toruń 2007.
4. Dukiet-Nagórska T: Świadoma zgoda pacjenta w ustawodawstwie polskim. Prawo i Medycyna 2000; 6-7: 78-95.
5. Daszkiewicz K: Uchylenie odpowiedzialności lekarza za wykonanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta. Palestra 2002; 11-12: 44-45.
6. Ustawa o zawodzie lekarza i lekarza dentysty z dnia 5.12.1996 r. Dz. U. 1997, nr 28, poz. 152.
7. Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta z dnia 6 listopada 2008 r. Dz. U. 2012, poz. 159.
8. Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. uchwalona przez Zgromadzenie Narodowe w dniu 2 kwietnia 1997 r., przyjęta przez Naród w referendum konstytucyjnym w dniu 25 maja 1997 r., podpisana przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w dniu 16 lipca 1997 r. Dz. U. 1997, nr 78, poz. 483.
9. Appelbaum PS: Assessment of patient’s competence to consent to treatment. N Engl J Med 2007; 357: 1834-1840.
10. Kubicki L: Prawo w medycynie. Urban & Partner, Wrocław 2003.
11. Adams AM, Smith AF: Risk perception and communication: recent development and implication for anaesthesia. Anaesthesia 2001; 56: 745-755.
12. Jenkins K, Baker AB: Consent and anaesthetic risk. Anaesthesia 2003; 58: 962-984.
13. Ustawa o działalności leczniczej z dnia 15 kwietnia 2011 r. Dz. U. 2011, nr 112, poz. 654.
14. Rozporządzenie Ministra Zdrowia w sprawie standardów postępowania medycznego w dziedzinie anestezjologii i intensywnej terapii dla podmiotów wykonujących działalność leczniczą z dnia 20 grudnia 2012 r. Dz. U. 2013, poz. 15.
15. Miller MA, Levy P, Patel MM: Procedural sedation and analgesia in the emergency department: what are the risks? Emerg Med Clin North Am 2005; 23: 551-572.
16. American Society of Anesthesiologists: Continuum of depth of sedation definition of general anesthesia and levels of sedation/analgesia. American Society of Anesthesiologists; http://www.asahq.org/For-Healthcare-Professionals/Standards and Guidelines.
17. American Society of Anesthesiologists Task Force on Sedation and Analgesia by Non-Anesthesiologists: Practice Guidelines for Sedation and Analgesia by Non-Anesthesiologists. Anesthesiology 2002; 96(4): 1004-1017.