W badaniach użyto ekstraktu etanolowego (96%) z liści mirtu zwyczajnego (Myrtus communis L.). Ekstrakt ten podawano szczurom drogą pokarmową w ilości 50 mg/kg m.c. po podwiązaniu u nich uprzednio przewodu żółciowego. Ekstrakt stosowano raz dziennie przez 28 dni. Podwiązanie przewodu żółciowego miało na celu wywołanie w wątrobie szczurów zmian identycznych z obserwowanymi u ludzi z żółciowym zwłóknieniem wątroby.

W podsumowaniu badań stwierdzono, że w surowicy krwi szczurów leczonych ekstraktem z mirtu zwyczajnego nastąpiło obniżenie poziomu bilirubiny o 20%, aminotransferazy alaninowej o 29%, aminotransferazy asparaginianowej o 24%, a także czynników zapalnych TNF-α oraz IL-1β odpowiednio o 35 i 23% w porównaniu do kontroli (szczurów z podwiązanym przewodem żółciowym). Ponadto w tkance wątrobowej szczurów leczonych ekstraktem z mirtu zwyczajnego odnotowano wzrost poziomu glutationu o 68% i dysmutazy ponadtlenkowej o 38%, a także obniżenie poziomu aldehydu dimalonowego o 43%, czynnika TGF-β o 33% i hydroksyproliny o 74% w porównaniu do kontroli. Dane te wskazują na ochronne działanie ekstraktu z mirtu zwyczajnego na tkankę wątrobową szczurów, objawiające się wyraźnym działaniem przeciwutleniającym i przeciwzapalnym.

Przeprowadzone badania sugerują możliwość zastosowania tego ekstraktu u ludzi jako środka zapobiegającego uszkodzeniom wątroby, z żółciowym zwłóknieniem tkanki wątrobowej włącznie, w przebiegu przewlekłych chorób tego narządu spowodowanych zastojem żółci.