Streszczenie
Hipomineralizacja trzonowcowo-siekaczowa (MIH) to rozwojowe zaburzenie pochodzenia ogólnoustrojowego, które objawia się zmianami o charakterze białawo-żółtych lub żółtawo-brązowych nieprzezierności o różnym stopniu nasilenia i rozległości. Charakteryzuje się częstą obecnością nadwrażliwości, tendencją do rozwoju próchnicy i mechanicznych uszkodzeń szkliwa. Celem pracy było przedstawienie zalecanych metod profilaktyczno-leczniczych oraz algorytmu postępowania w terapii MIH na podstawie piśmiennictwa i doświadczeń własnych. Dokonano przeglądu piśmiennictwa dostępnego w bazach PubMED, EMBASE w języku angielskim i polskim. Do przeglądu włączono prace oryginalne, przeglądy piśmiennictwa, zalecenia i rekomendacje towarzystw naukowych. Po zdiagnozowaniu MIH zaleca się wdrożenie szybkiej i skutecznej profilaktyki: domowej oraz profesjonalnej z użyciem lakierów fluorkowych. W przypadkach gdy okluzyjnie występują tylko nieprzezierności bez ubytków szkliwa, uszczelniacze mogą ograniczyć potrzebę dalszego leczenia i zapobiec uszkodzeniom mechanicznym zęba. Zęby sieczne z MIH zachowują względną trwałość, nawet bez wykonywania procedur leczniczych, choć są one jednak czasem wymagane. Wykazano, że estetyczny wygląd zębów u pacjentów z MIH wpływa na jakość życia i stan emocjonalny dziecka. W przypadkach klinicznych, gdzie występują poerupcyjne uszkodzenia szkliwa lub próchnica, konieczne jest leczenie inwazyjne z odbudową tkanek twardych zęba z użyciem materiału szkłojonomerowego lub kompozytowego zależnie od sytuacji klinicznej. Wypełnienia kompozytowe, jak również korony stalowe oraz uzupełnienia pośrednie zapewniają wysokie wskaźniki sukcesu terapeutycznego w odbudowie zębów tylnych. Niestety czasami leczeniem z wyboru jest usunięcie zęba pierwszego trzonowego stałego, jednak wymaga to zawsze konsultacji z lekarzem ortodontą. Wymienione metody profilaktyczno-lecznicze są rekomendowane przez Europejską Akademię Stomatologii Dziecięcej (EAPD), jednak wybór techniki zależy od wielu czynników. Każda z nich może być zastosowana z wysoką efektywnością, jeśli zostanie odpowiednio dostosowana do warunków w jamie ustnej oraz potrzeb pacjentów.

Summary
Molar-incisor hypomineralization (MIH) is a developmental disorder of systemic origin, which is manifested by whitish-yellow or yellowish-brown opacity of varying severity and extent. It is characterized by the frequent presence of hypersensitivity, a tendency to caries development and mechanical enamel damage. The aim of the work was presentation of recommended prophylactic and therapeutic methods and an algorithm for MIH therapy based on the literature and own experience. The literature available in the PubMED and EMBASE databases in English and Polish was reviewed. Original papers, literature reviews and recommendations of scientific societies were included. After diagnosing MIH, it is recommended to implement quick and effective prophylaxis: home and professional using fluoride varnishes. In cases where only opacity without enamel defects occur on occlusal surface, fissure sealants can reduce the need for further treatment and prevent mechanical tooth damage. Incisors with MIH retain relative durability, even without performing treatment procedures, but they are sometimes required. It has been shown that the aesthetic appearance of teeth with MIH affects the quality of life and emotional state of the child. In clinical cases where post-eruptive enamel damage or caries occurs, invasive treatment with reconstruction of the hard tooth tissues using glass-ionomer or composite material is necessary depending on the clinical situation. Composite fillings as well as steel crowns and indirect restorations ensure high rates of therapeutic success in the posterior teeth restoration. Unfortunately, sometimes the treatment of choice is the removal of the first permanent molar, but this always requires consultation with an orthodontist. The listed prophylactic and therapeutic methods are recommended by the European Academy of Pediatric Dentistry (EAPD), but the choice of technique depends on many factors. Each of them can be used with high efficiency if it is properly adapted to the oral conditions and patients’ needs.