Streszczenie
Wstęp. Przy okulistycznych zabiegach wewnątrzgałkowych konieczne jest zapewnienie nieruchomego i nieprzekrwionego pola operacyjnego, a także stabilnego ciśnienia wewnątrzgałkowego (IOP). Nagły wzrost ciśnienia tętniczego spowodowany zbyt płytką anestezją, laryngoskopia i intubacja dotchawicza również przyczyniają się do wzrostu IOP. Celem pracy była ocena porównawcza dwóch sposobów zapewnienia drożności dróg oddechowych: za pomocą intubacji dotchawiczej (TT) lub maski krtaniowej (LMA) na układ krążenia i ciśnienie wewnątrzgałkowe podczas indukcji tiopentalem i propofolem u chorych poddanych zabiegom okulistycznym. Metoda. Badanie przeprowadzono u 40 chorych obojga płci w wieku od 18 do 60 lat. Po indukcji tiopentalem lub propofolem w jednej grupie chorych wykonywano intubację dotchawiczą, a w drugiej zakładano maskę krtaniową. Mierzono średnie wartości częstości akcji serca (HR) i średnie ciśnienie tętnicze (MAP) oraz ciśnienie wewnątrzgałkowe (IOP) po indukcji znieczulenia oraz bezpośrednio po zabezpieczeniu drożności dróg oddechowych. Rejestrowano również występowanie powikłań pooperacyjnych, jak kaszel, ból gardła, kurcz krtani, nudności i wymioty. Wyniki. W grupie chorych u których zastosowano intubację dotchawiczą średnie wartości HR, MAP i IOP wzrosły istotnie statystycznie (p <0,05), niezależnie od indukcji tiopentalem czy propofolem. Częściej też występowały powikłania: kaszel, ból gardła i nudności. W grupie chorych, u których zakładano maskę krtaniową nie obserwowano istotnego statystycznie wzrostu badanych parametrów. Największą stabilność układu krążenia i IOP zanotowano podczas indukcji propofolem. Wniosek. Zastosowanie maski krtaniowej i użycie do indukcji propofolu daje dużą stabilność układu krążenia i ciś-nienia wewnątrzgałkowego, co odgrywa ważną rolę w zabiegach okulistycznych.

Summary
Background. Intraocular procedures demand profound muscle relaxation, avoidance of hyperaemia and meticulous control of intraocular pressure (IOP). Sudden increases in arterial pressure, caused by inadequate anaesthesia, laryngoscopy and endotracheal intubation may contribute significantly to an increase in IOP. We have assessed the effects of endotracheal intubation (ET) and insertion of the laryngeal mask airway (LMA) on the circulation and IOP after thiopentone or propofol induction in adult patients scheduled for intraocular surgery. Methods. Forty adult patients of both sexes were randomly allocated to either ET or LMA after induction of anaesthesia with thiopentone or propofol. Measurements were made of heart rate (HR), mean arterial pressure (MAP) and IOP after induction, and again after either ET or LMA insertion. Incidence of side effects such as coughing, sore throat, laryngospasm, or postoperative nausea and vomiting (PONV) were also noted. Results. HR, MAP and IOP increased significantly (p <0.05) in the ET group, regardless of the induction agent used. The incidence of coughing, sore throat and PONV was also higher. Patients in the LMA group were more stable, with the best results achieved after propofol induction. Conclusion: Combination of propofol induction and the LMA provides greater stability of HR, MAP and IOP for intraocular surgery, when compared with combinations including thiopentone and/or endotracheal intubation.