© Borgis - Nowa Medycyna 7/1999, s. 51-53
Maria Makris, Barbara Górecka
Sprawność fizyczna kobiet uprawiających aerobik
z Zespołu Dydaktycznego Metodyki Wychowania Fizycznego Instytutu Kultury Fizycznej Uniwersytetu Szczecińskiego
Kierownik Zespołu: dr Maria Makris
Streszczenie
The proceeding, in fast time, development of contemporary civilization effects systematic limitation of human physical efforts. A lack movement is very often reason of overweight, weak metabolism, inadequate blond circulation and feeling of discomfort, ton. The aim of this work was study the influence what aerobic makes on physical skills of women between 18 and 50. The physical skills were estimated in range: nimbleness, power, strength, endurance and flexibility. The area of researches was Szczecin. The study show, that aerobic has positive influence for physical skills of women practised it. The trained women obtained better results in the all tests (differences real – 7 cases). The biggest result differences to the advantage of trained women were asserted for endurance (all differences real), and the smallest for nimbleness (all differences unreal).
Wstęp
Postępujący w szybkim tempie rozwój współczesnej cywilizacji powoduje systematyczne ograniczanie wysiłków fizycznych człowieka. Żyjemy w czasach, gdzie wiele prac wykonuje się w pozycji siedzącej, stąd też zagraża nam wiele chorób, których podłożem jest niedobór ruchu. Jest to przyczyną tragedii osobistej wielu ludzi w różnym wieku i ich rodzin (2, 13). To właśnie brak ruchu jest między innymi powodem nadwagi, słabej przemiany materii, niewydolności układu sercowo-naczyniowego oraz innych dysfunkcji organizmu (1, 2, 11) .
Dobra sprawność fizyczna jest bardzo pożądana w ciągu całego życia osobniczego. Może ona nie tylko wzbogacać i rozwijać wartości biologiczne organizmu (6, 8, 12), ułatwiać wykonywanie czynności zawodowych, ale i wpływać na dobre samopoczucie.
Pomimo niewątpliwych dobrodziejstw aktywności fizycznej, uczestnictwo kobiet i mężczyzn w rekreacyjnych formach ruchu jest niewielkie (3, 9) i kobiety robią to rzadziej niż mężczyźni (4, 5, 7). Badania sondażowe przeprowadzone przez Ośrodek Badań Mareco (członka Gallup International) w 1995 roku wykazały, że: – co dziesiąty Polak wsiada od czasu do czasu na rower lub się gimnastykuje; – co dwudziesty Polak pływa, gra w piłkę lub uprawia jogging; – bardzo mała liczba Polaków jeździ na nartach, gra w tenisa i uprawia kulturystykę, aerobik, fittnes, power stepper, ciężarki, sprężyny – wszystko to znajduje rosnącą rzeszę zwolenników, jednak dotyczy tylko 2% populacji (10).
Powyższe efekty badawcze są najlepszym dowodem na to, że podejmowanie badań nad wpływem aktywności ruchowej na sprawność fizyczną ludzi w różnym wieku jest zagadnieniem bardzo ważnym.
Celem prowadzonych badań było porównanie sprawności fizycznej kobiet uprawiających ćwiczenia gimnastyczne w formie aerobiku, ze sprawnością kobiet nie uprawiających takich ćwiczeń.
Materiał i metoda badań
W badaniach wzięło udział 137 kobiet mieszkających w Szczecinie, w tym 67 uprawiających 2 razy w tygodniu aerobik i 70 nie ćwiczących. Kobiety uprawiające aerobik uczęszczały na zajęcia prowadzone przez trzy różne osoby z odpowiednim przygotowaniem metodycznym.
Materiał zebrano posługując się metodą sondażu diagnostycznego z wykorzystaniem kwestionariusza ankiety w celu uzyskania informacji o wieku badanych, wykształceniu, wykonywanej pracy oraz czasu uprawiania aerobiku.
Oceny sprawności fizycznej badanych dokonano w zakresie: – siły mięśni brzucha mierzonej skłonem z leżenia tyłem w czasie 30 s; – mocy ocenianej wyskokiem dosiężnym; – gibkości, którą sprawdzono na podstawie skłonu w przód z siadu prostego ze stopami opartymi o skrzynkę pomiarową; – zwinności zmierzonej na podstawie biegu wahadłowego 4x10 m; – wytrzymałości ocenianej przysiadami z wyrzutem nóg w tył.
Zgromadzony materiał badawczy poddano obliczeniom statystycznym.
Wyniki badań i omówienie
Analiza wyników sondażu diagnostycznego
Uczestniczki badań podzielono na trzy grupy: od 18 do 28, od 29 do 39 i od 40 do 50 lat. W pierwszym przedziale znalazły się 24 ćwiczące – średnia wieku 22,4 lata – i 24 niećwiczące – średnia wieku 22,6 lat; w drugim 22 ćwiczące – średnia wieku 35,4 lata – i 24 nie ćwiczące – średnia wieku 33,3 lata; w trzecim 23 ćwiczące – średnia wieku 43,4 lata – i 22 nie ćwiczące – średnia wieku 43,7 lat.
Czas uprawiania aerobiku przez kobiety najmłodsze wynosił 14,6 miesiąca, w przypadku wieku 28-39 – 22,6 miesiąca i najdłużej u najstarszych, bo 35 miesięcy. Największy procent ogółu badanych kobiet posiadał wykształcenie średnie, to jest 53,5% ćwiczących i 63% nie ćwiczących. Wykształceniem wyższym legitymowało się 46,5% ćwiczących 24% nie ćwiczących. Tylko 4% ćwiczących i 13% nie ćwiczących posiadało wykształcenie zawodowe. Wśród badanych nie stwierdzono kobiet z wykształceniem podstawowym.
Wśród osób ćwiczących 55,8% wykonywało pracę umysłową, 25,6% nie pracowało i 18,6% było uczennicami. W tej grupie nie było kobiet, które wykonywałyby pracę fizyczną. U nie ćwiczących najwięcej, bo 54,3% pracowało umysłowo, 19,7% fizycznie, 19,5% było uczennicami a 6,5% w ogóle nie pracowało.
Analiza wyników prób sprawności fizycznej
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Bejnarowicz J.: Zmiany stanu zdrowia Polaków i jego uwarunkowań. Wyzwania dla promocji zdrowia. Promocja zdrowia. Nauki Społeczne i Medycyna, 1994, 1-2, 9-36. 2. Cendrowski Z.: Życie i zdrowie największym bogactwem narodu – powszechna aktywność fizyczna największą szansą ich urzeczywistnienia. Lider, 1994, 3:4-5. 3. Erdman L.: Miejsce rekreacji fizycznej w sposobach życia ludności. [W:] II Kongres Naukowy Kultury Fizycznej - 9 - Materiały i Dokumenty, Warszawa 1987. 4. Gawlak-Kica G.: Uczestnictwo w kulturze fizycznej mieszkańców makroregionu środkowo-zachodniego. Roczniki Naukowe AWF w Poznaniu, Poznań 1992, 31:159-171. 5. Kunicki B.J.: Społeczne bariery rekreacji fizycznej. AWF Warszawa 1984. 6. Kozłowski S.: Znaczenie aktywności ruchowej w rozwoju fizycznym człowieka. [W:] N. Wolański (red): Czynniki rozwoju człowieka. Warszawa 1981, PWN. 7. Krawczyk Z.: Kultura fizyczna w kategoriach wartość. Warszawa 1989. 8. Kosko J.: Aktywność fizyczna a zdrowie. [W:] A. Gniazdowski (red): Zachowania zdrowotne. IMP Łódź, 1990. 9. Nowak M., Wojtas-Ślubowska D.: Społeczno-ekonomiczne uwarunkowania uczestnictwa kobiet w rekreacji fizycznej. [W:] Turystyka, rekreacja i sport jako problem społeczno-wychowawczy współczesnego człowieka. Pod red. W. Siwińskiego. Poznań 1993, 132-136. 10. Polak chory na życie. „Polityka”, nr 15, 15.04.1995, 14-15. 11. Romanowski W., Eberhard A.: Profilaktyczne znaczenie zwiększonej aktywności ruchowej człowieka. Warszawa 1972, PZWL. 12. Starosta W.: Znaczenie aktywności ruchowej w zachowaniu i polepszaniu zdrowia człowieka. Promocja zdrowia. Nauki Społeczne i Medycyna. 1995, 5-6. 13. Ziemiański S.: Człowiek i środowisko. Rola żywienia i wysiłku fizycznego w profilaktyce chorób cywilizacyjnych. Kultura Fizyczna, 1992, 1-2, 9-11.
