© Borgis - Nowa Medycyna 7/1999, s. 55-57
Tadeusz Mieczkowski
Metody redukcji otyłości u mężczyzn podczas 14-dniowej kuracji
z Zakładu Turystyki Instytutu Kultury Fizycznej Uniwersytetu Szczecińskiego
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. Tadeusz Mieczkowski
Streszczenie
The results of 14 day treatment reduciing adipose tissue has been described. About 1000 kcal diet and somewhere round 3900 kcal physical exertion had been adhered. The loss of weight is 5.4 kg.
Wstęp
Otyłość uznana jest, przez wielu autorów, za jedną z najbardziej rozpowszechniających się chorób XX wieku, która ma stałą tendencję wzrostową. Wśród podziałów otyłości rozróżnia się między innymi otyłość androidalną (typ brzuszny) występującą przeważnie u mężczyzn i gynoidalną (typ pośladkowo-udowy) częściej występującą u kobiet. Otyłość androidalna powoduje znaczne ryzyko wielu chorób i została włączona do standardowych czynników ryzyka przedwczesnej umieralności średnio o około 2 lata (4, 5, 6, 8, 9, 17, 19, 20).
Indywidualna walka z otyłością jest bardzo trudna. Z wieloletniej praktyki sugeruje się skuteczną kurację odtłuszczającą w ciągu 14-18 dni. W czasie kuracji proponuje się autorski program postępowania pod kontrolą lekarza i specjalistów rehabilitacji (mgr wf) gdzie stosuje się przede wszystkim wzmożoną aktywność fizyczną i niskokaloryczną, specjalistyczną dietę. U osób otyłych problem niedoceniania aktywności ruchowej ma swoje podłoże psychospołeczne i napotyka na wiele trudności z powodu: braku umiejętności samodzielnego uprawniania aktywności ruchowej, niedoceniania aktywności ruchowej jako środka w pomnażaniu zdrowia, bariery nieśmiałości, niepotrzebnych kompleksów, braku umiejętności zorganizowania czasu, kontaktu umożliwiającego korzystanie z aktywności ruchowej prowadzonej instytucjonalnie, braku silnej woli, lenistwa w podjęciu systematycznych ćwiczeń ruchowych (6, 12, 13, 14).
Celem publikacji jest podkreślenie roli jaką może spełniać kuracja odtłuszczająca pod kontrolą lekarską w programowanej intensywnej aktywności fizycznej i specjalistycznej diecie.
Metody badań
Podczas 16-dniowej kuracji zbadano 160 mężczyzn z otyłością androidalną. Badania somatyczne: mierzono wysokość i masę ciała, obwody, wskaźniki BMI i WHR, sprawność fizyczną: wytrzymałość (pomiar tętna s. w. na ergometrze – 5 min z szybkością 30 km/h), moc (skokiem dosiężnym), siłę (rzutem 5 kg piłki znad głowy), zwinność (bieg po kopercie).
W programie zajęć przewidziano pożywienie dzienne na około 1100-1200 kcal i wydatek energetyczny na 3300 kcal. Wysiłek fizyczny zaplanowano według siedmiogodzinnych zajęć dziennych (12). Kuracjusze uczestniczyli w rozruchu porannym – 20 minut (210 kcal), w marszobiegu z szybkością 9 km/godz. – 45 minut (665 kcal), w wysiłku na rowerze z szybkością 21 km/godz. – 45 minut (610 kcal), w gimnastyce – 45 minut (520 kcal), w pływaniu ok. 1,5 km/godz. – 45 minut (307 kcal), w grach i zabawach ruchowych – 45 minut (350 kcal), w aerobicu – 90 minut (630 kcal). W sumie wydatek energetyczny wynosił 3293 kcal.
Wyniki badań i omówienie
Największy ubytek składu ciała stwierdzono w najmłodszej grupie (6 kg), który wraz z wiekiem zmniejszał się do 4,5 kg w najstarszej grupie, najwięcej schudł kuracjusz – 13,2 kg, najmniej 1,6 kg. Różnic istotnych międzygrupowych nie zanotowano. Wyniki trzech pomiarów obwodów ciała w kategoriach wieku układały się nierównomiernie, lecz statystycznie istotnie na poziomie α = 0,05. Największy wskaźnik BMI wynosił przed kuracją 30,95 po 29,25. U wszystkich badanych nieznacznie się zmniejszył. Wskaźnik WHR w dwóch wypadkach nieznacznie się zwiększył. Należy podkreślić, że rozpiętość wskaźnika BMI >= 20-25 jest optymalna i wskazuje na dłuższy okres przeżycia. BMI >= 25 do 35 i wartość WHR przekraczająca 1,00 wskazuje na znaczne nagromadzenie tłuszczu w jamie brzusznej, co grozi znaczącymi konsekwencjami zdrowotnymi. Uważa się, że częstsza, konsekwentna kuracja odtłuszczająca może obniżyć wartości BMI i WHR, masę ciała, podwyższyć sprawność ruchową i poprawić samopoczucie kuracjuszy. (Stopniowanie otyłości według wskaźnika masy ciała BMI. Stopień 0: BMI = 20-25, I: BMI = 25-30, II: BMI = 30-40, III: BMI > 40).
Zauważono, że po 3-5 dniach u większości kuracjuszy (65%) nastąpiło zanikanie uczucia głodu, które w pierwszych dniach pobytu powodowało systematyczne dojadanie pomiędzy posiłkami. Potwierdzają to wyniki badań innych autorów prowadzących kurację zbliżonymi metodami.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Almeras N. et al.: Exercise and energy intake: effect of substrate oxidation. Physiol. Behav. 1995, 57:995-1000. 2. Anderson B. et al.: The effects of exercise training on body composition and metabolism in men and women. Int. J. Obes. 1991, 15:75-81. 3. Bouchard C. et al.: Exercise and obesity. Obes. Res. 1993, 1:133-147. 4. Despres J.P.: Assessing obesity. Beyond BMI. NIN Reviiew, 1992, 7:1-4. 5. Hubert H.B. et al.: Circulation 1983, 67:968-977. 6. Jethon Z.: Cele i zadania aktywności ruchowej w promocji zdrowia. Oświata Zdrowotna 1995, 56:45-55. 7. King N.A., Blundell J.E.: Effects of exercise and macronutrient availability on appetite: is there a difference between men and women? Int. J. Obes. 1995, 19 (Suppl. 4):91. 8. Lapidus L. et al.: Br. Med. J. 1984, 289:1257-1261. 9. Larsson B. et al.: Br. Med. J. 1984, 288:1401-1404. 10. Mieczkowski T.: Uwaga – nadwaga. Wyd. Sport i turystyka, Warszawa 1985. 11. Mieczkowski T.: Turystyka ludzi z nadwagą. [W:] Turystyka ludzi niepełnosprawnych. Red. Łobożewicz T. Warszawa 1991, 157-167. 12. Mieczkowski T.: The Meaning of Physical Culture in Biosocial Problems of Stoitness of People at Different Age. Vilnius 1994. 13. Mieczkowski T.: Aktywność ruchowa a otyłość. I Kongres Nauk Tow. Otyłości i Przemiany Materii. Warszawa 1995, 35. 14. Nazar K., Kaciuba-Uścikło H.: Aktywność ruchowa w zapobieganiu i leczeniu otyłości. Polski Tyg. Lek. 1995, 68-69, supl. 1. 15. Osiński W, Mieczkowski T.: Effects of physical training regimens on weight reduction, body compasition, end motor fitness in overweight women aged 50-59 and 60-69. Aging and Physical Activity: Application to Functional Capacity and Health The 6TH INT´L European Congress in Israel 1998, 23. 16. Rossner S.: Społeczne aspekty otyłości. Polski Tygodnik Lekarski 1995, 20-22, Supl. 1. 17. Rywik S. i wsp.: Epidemiologia otyłości jako czynnika ryzyka chorób układu krążenia. Polski Tyg. Lek. 1995, 63-67, Supl. 18. Segal K.R., Pi-Sunyer F.X.: Exercise and obesity. Med. Clin. North. Am. USA, 1989, 73:217. 19. Tatoń J.: Zarys patogenezy otyłości. Polski Tyg. Lek. 1995, 3-10 Supl. 1. 20. Van Itallit T.B.: Ann. Intern. Med. 1985, 103:983-988.
