– chorzy z dużym ryzykiem operacyjnym lub starsi wiekiem z pT-2 „low-risk” carcinoma,
– chorzy leczeni objawowo lub z przerzutami i obciążeni schorzeniami towarzyszącymi aż do stadium pT-3 guza i średnicy do 4 cm i CS-III wg. Mason´a,
– chorzy z rakami incydentalnymi pT-1 „low-risk” carcinoma stwierdzanymi po wycięciu guza (nie wymagają poszerzenia zabiegu operacyjnego).
3. Rzadkie łagodne guzy odbytnicy (tłuszczaki, mięśniaki).
4. Inne schorzenia odbytnicy (wypadanie, krwawienia, korekcja zwężeń).
Rozróżnia się cztery techniki operacyjne stosowane w transrektalnej mikrochirurgii endoskopowej: mukosektomia, częściowe wycięcie ściany odbytnicy, wycięcie pełnej grubości ściany oraz resekcja odcinka jelita (ryc. 3). Ubytek ściany jelita zamyka się szwem ciągłym PDS 3-0 (ryc. 4).
Ryc. 3. Technika cięcia w TEM. Na wstępie wyznacza się granicę cięcia a następnie rozpoczyna preparowanie od prawego dolnego brzegu.
Ryc. 4. Technika szycia w TEM. Szew ciągły zakłada się od prawej do lewej strony. Na początku i końcu szwu zakłada się srebrny klips.
Materiał i metody
W latach 1974-1999 w III Katedrze i Klinice Chirurgii Akademii Medycznej w Poznaniu z powodu raka odbytnicy operowano 1019 chorych, w tym 59 chorych (5,8%) z powodu raka wstępnie ocenianego jako nienaciekający. W tej ostatniej grupie wykonano wycięcie miejscowe, z dostępu przez rozwarty odbyt u 48 chorych, z dostępu tylnego nadzwieraczowego wg. Localio u 6 chorych, drogą rektotomii podczas laparotomii u 2 chorych i techniką TEM u 3 chorych. Makroskopowo budowę egzofityczną uszypułowaną lub przesadzistą stwierdzono u 44 chorych, postać owrzodzenia u 15 chorych. Średnica guza wahała się od 4 do 40 mm.
W tym samym czasie u 270 chorych usunięto operacyjnie zmiany polipowate odbytnicy oraz dolnego odcinka esicy. W grupie tej, wycięcie miejscowe z dostępu przez rozwarty odbyt wykonano u 196 chorych, drogą rektotomii podczas laparotomii u 62 chorych i techniką TEM u 12 chorych. Ogniska raka inwazyjnego w usuniętych polipach znaleziono u 49 chorych co stanowi 18%.
Dotychczas za pomocą techniki TEM leczono ogółem 15 chorych z powodu guzów odbytnicy i dolnego odcinka esicy. Było wśród nich 9 kobiet i 6 mężczyzn. Wiek chorych wahał się od 28 do 72 lat, średnio wynosił 60,5 lat. U 6 chorych stwierdzono polipy mnogie a u 7 chorych polipy pojedyncze. U 8 chorych stwierdzono schorzenia współistniejące w postaci chorób serca, kamicy pęcherzyka żółciowego, żylaków odbytu i jaskry.
W badaniu histologicznym u 3 chorych rozpoznano gruczolaka cewkowego (adenoma tubulare) u 7 chorych gruczolaka kosmkowego (adenoma villosum) i u 2 chorych gruczolaka cewkowo-kosmkowego (adenoma tubulo-villosum). U trzech dalszych chorych rozpoznano gruczolakoraka (adenocarcinoma tubulare) w stopniu zaawansowania pT-1, G-1 (tab. 1). U jednego z tych ostatnich chorych, obecność raka stwierdzono dopiero w badaniu pooperacyjnym.
Tabela 1. Rozpoznanie histologiczne – TEM.
Rozpoznanie | Liczba chorych |
Adenoma tubulare | 3 |
Adenoma villosum | 7 |
Adenoma tubulo-villosum | 2 |
Adenoma tubulare pT1, G1 | 3 |
Dolna krawędź guza znajdowała się przeciętnie w odległości 9 cm (5-15 cm) od linea anocutanea a górna krawędź około 12,6 cm (7-16 cm).
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Adair H., Wewrett W.G.: Villous and tubulo-villous adenomas of the large bowel. J.R. Coll. Surg. Edinb., 1983, 28:318-323. 2. Boebel M.: Instruments for Transanal Endoscopic Microcurgery (TEM) End. Surg. 1993, 50-51. 3. Buess G. et al.: Das System fuer die transanale endoskopische Rektumoperation. Chir. 1984, 55:677-680. 4. Buess G., Kayser J.: Technik und Indication aur sphinctererhaltenden transanalen Resection beim Rectumcarcinom Chirurg. 1996, 67:121-128. 5. Buess G. et al.: Technique and results of transanal endoscopic microsurgery in early rectal cancer. Am. J. Surg., 1992, 163:63-70. 6. Chin Y.S., Spencer R.J.: Villous lesions of the colon. Dis. Colon Rectum 1978, 22:493. 7. Farin G.: Pneumaticaly controlled biopolar cuting instrument. End. Surg. And allied techn. 1993, 1:97-101. 8. Fluee M., Harder F.: Die transanalen endoskopische Microchirurgie (TEM): Indikation und Grenzen. Schweiz Med. Wochemschr. 1994, 124:1800-1806. 9. Gemsenjaeger E.: Transverse pelvic floor division for the posterior approach to the rectum and anus. INT J. Colorect. Dis. 1989, 4:67-72. 10. Hermanek P.: Onkologische und Histopathologische Grundlagen einer lokalen Therapie in kurtiver Intention. In: Hermanek P., Marzoli G.P., eds. Lokale Therapie des Rektumcarcinoms. Heidelberg Springer 1994, 7-14. 11. Hermanek P. et al.: The malignant potential of colorectal polyps – a new statistical approach. Endoscopy 1983, 15: 16-20. 12. Kenehira E. et al.: Transanal endoscopic microsurgery using a newly designed multifunctional bipolar cuting and monopolar coagulating instrument. End. Surg. 1993, 1:102-106. 13. Koeckerling F. et al.: Ergebnisse der lokalen Therapie in Erlangen. In Hermanek P., Marzoli G.P., eds. Lokale Therapie des Rektumcarcinoms. Heidelberg, Springer 1994, 121-130. 14. Kraske P.: Zur Extripation hochsitzender Mastdarmkrebse. Verh. Dtsch. Gs. Chir. 1885, 14:464-474. 15. Mason A.Y.: Surgical access to the rectum – a transsphincteric exposure. Proc. R. Surg. Med. 1970, 65:1. 16. Mason A.Y.: Transsphincteric surgery of the rectum. Prog. Surg. 1974, 13:66-97. 17. Mason A.Y.: The transsphincteric approach. In Welvaart R. (Hrsg): Colorectal cancer. Boston: Martinus Nikoff, 1980, 171-234. 18. Morson B.C.: Factors influencing the prognosis of early cancers of the rectum. Proc. Roy. Soc. Med. 1966, 59:607-608. 19. Morson B.C. et al.: Histopathology and prognosis of malignant colorectal polyps treated endoscopic polypectomy. Gut 1984, 25:437-444. 20. Nicholls R.J.: Results at St. Mark´s Hospital In: Hermanek P., Marzoli G.P., eds. Lokale therapie des Rektumcarcinoms. Heidelberg Springer, 1994, 137-139. 21. Perry E.G., Hinrichs B.: A new translation of Professor Dr P. Kraske´s Zur
Extripation hochsitsender Mastdarmkrebse. Aust. N.Z.J. Surg. 1989, 59:421-424. 22. Said S. et al.: Technique and clinical results of endorectal Surgery. Surg. 1993, 113:65-75. 23. Salm R. et al.: Experience with Tem in Germany. Endosc. Surg. Allied. Technol., 1994, 2:251. 24. Southwood W.F.M.: Villous tumours of the large intestine: their pathogenesis, symptopathology diagnosis and management. Ann R. Coll Engl. 1992, 30:23. 25. Strauss H.: Die Proktosigmoidoskopie. In: J.A. Barth, Leipzig 1910. 26. Whiteway J. et al.: The role of surgical local excision in the treatment of rectal cancer. Br. J. Surg. 1985, 72:694-697.