Elżbieta Perlińska, Sylwia Małgorzewicz
Ocena skuteczności zajęć odchudzających przy pomocy wybranych wskaźników antropometrycznych
Estimation of efectivness of weight reducing exercises by some anthropometric coeficients
Studio Zdrowia i Rekreacji w Gdańsku, Zakład Żywienia Klinicznego i Diagnostyki Laboratoryjnej Akademii Medycznej w Gdańsku
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. Wiesława Łysiak-Szydłowska
Streszczenie
We estimatied the effectivness of weight reducing exercises of 20 women during 5 months by comparing changes of their anthropometric coeficients. It was statisticaly significant decrease of weight, BMI coefficient, waist and hip measurement. WHR index hasn´t significantly changed during this period. The highest decline of mentionet was after the first month of exercising. WHR index of women decreased, but still was an evidence of abdominal obesity. 75% of study group changed their nutritional habits.
WSTĘP
Otyłość jest zjawiskiem powszechnie występującym w krajach ekonomicznie rozwiniętych i niestety częstość jej występowania stale się zwiększa (1, 2). Otyłość jest ważnym czynnikiem zagrożenia licznymi chorobami, takimi jak cukrzyca, dyslipidemia, choroba niedokrwienna serca, nadciśnienie tętnicze, udar mózgu, niektóre nowotwory i choroby układu kostno-stawowego (2, 4). W wiązku z tym celowe jest zwalczanie otyłości poprzez zmianę stylu życia, a mianowicie odpowiednie odżywianie się oraz wysiłek fizyczny (6, 9).
Celem podjętych badań jest ocena skuteczności zwalczania otyłości z zastosowaniem ćwiczeń fizycznych, zbilansowanej niskokalorycznej diety oraz szkolenia w zakresie zmian zwyczajów żywieniowych.
MATERIAŁ I METODA BADAŃ
Badania przeprowadzono na przełomie lat 1999/2000 w Studiu Zdrowia i Rekreacji w Gdańsku. Objęto nimi 20 kobiet w wieku od 23 do 50 lat (średnio 41 ± 7,5) pragnących pozbyć się nadwagi i otyłości. Wzrost badanych kobiet wynosił od 1,54 do 1,74 m (średnio 1,65 ± 0,05).
Badane ćwiczyły 2 razy w tygodniu na sali, gdzie stosowano metodę marszowo-truchtową (10) oraz ćwiczenia zmniejszające obwód talii (3). Raz w tygodniu pokonywały dystans 6 km w ciągu godziny (8). Badane mogły także uczestniczyć w zajęciach na pływalni.
Przez pięć miesięcy kobiety brały również udział w serii wykładów na temat odchudzania i zasad zdrowego odżywiania. Po tym okresie zebrano jadłospisy, które zostały wypełnione przez badane w domu oraz ankietę składającą się z 9 pytań dotyczących zmiany zwyczajów żywieniowych pod wpływem prowadzonych wykładów. Oprócz indywidualnych obliczeń całodziennej podaży energii, ćwiczące otrzymały przykładowe diety o wartości 1000 i 1500 kcal, wykaz produktów o wysokim i niskim indeksie glikemicznym (7) oraz książkę pt.: „Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw” (5).
Na początku zajęć oznaczano wysokość, masę ciała, obwód w talii i w biodrach każdej uczestniczki. Masę ciała i oba obwody oznaczano ponownie po 1, 3, 5 miesiącach zajęć. Następnie obliczano współczynnik BMI i wskaźnik WHR.
Całość wyników poddano analizie statystycznej. Istotność statystyczną różnic oceniono testem t-Studenta dla wartości zależnych.
WYNIKI I ICH OMÓWIENIE
Z przeprowadzonych obliczeń wynika, że średnie dzienne spożycie energii wynosiło 1460 kcal, w tym: białka 63,4 g, tłuszczu 52,5 g, węglowodanów 179 g, a błonnika 16 g. Procentowy udział poszczególnych składników odżywczych w diecie wynosił odpowiednio: białka 20,0%, tłuszczu 16,9%, węglowodanów 57,6% i błonnika 5,2% i pokrywa się z zaleceniami żywieniowymi (12).
Na podstawie przeprowadzonej ankiety stwierdzono, że 50,0% ankietowanych zaczęło korzystać z tabeli indeksów glikemicznych, a 75,0% z otrzymanych tabeli wartości kalorycznych żywności. Wszystkie kobiety włączyły do swojej diety produkty razowe takie jak chleb, makaron, mąka oraz wykluczyły z niej słodycze. 50,0% osób wprowadziło do diety rośliny strączkowe, a 75,0% oliwę z oliwek. Uzyskane wyniki potwierdzają skuteczność propagowania zasad prawidłowego odżywiania i są podobne do danych uzyskanych w innych pracach (11).
Wyniki pomiarów wskaźników antropometrycznych w trakcie zajęć zestawiono w tabeli 1. Stwierdzono statystycznie istotny spadek masy ciała, współczynnika BMI, obwodu talii i bioder po 1, 3 i 5 miesiącach ćwiczeń. Wskaźnik WHR nie uległ istotnym zmianom w trakcie zajęć.
Największy spadek analizowanych parametrów stwierdzono w pierwszym miesiącu zajęć, a najmniejszy w ostatnich dwóch miesiącach.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Babińska Z., Zdrojewski T. i wsp.: Nadwaga i otyłość. Czyn. Ryz. 1998, 4, 41-49. 2. Baranowska B. i wsp.: Otyłość, choroba cywilizacji. B. Corp. Sc. Publ. Warszawa 1994. 3. Bueman B.: Effects of exercise training on abdominal obesity and related metabolic compliations. Sports Medic. 1996, 21, 191-212. 4. Gunnell D J, Frankel S J, et al.: Childhood obesity and adult cardiovascular mortality: a 57-y follow-up study based on the Boyd Orr cohort. Am J Clin Nutr 1998, 67, 111-118. 5. Kunachowicz H. i wsp.: Wartość odżywcza wybranych produktów spożywczych i typowych potraw. PZWL, Warszawa 1999. 6. Lluch A. i wsp.: Exercise in dietary restrained women: no effect on energy intake but change in hedonic ratings. Eur. J. Clin. Nutr. 1998, 52, 300-307. 7. Montignac M.: Jeść, aby schudnąć. Artivate, Warszawa 1999. 8. Nazar K., Kaciuba-Uściłko H.: Aktywność ruchowa w zapobieganiu i leczeniu otyłości. Pol. Tyg. Lek. Suppl. 1995, 68-69. 9. Parlon K. i wsp.: Physical activity as a supplement to a weight loss dietary regimen. Am. J. Clin. Nutr. 1989, 49, 1110-1114. 10. Taniewski M., Perlińska E.,: Zwalczanie otyłości z zastosowaniem metody marszowo-truchtowej. Medyc. Sportowa, 1999, 10, 34-39. 11. Winkler G. i wsp.: Dietary intake of middle – aged men from an East and West German city after the German reunification: do differences still exist? Eur. J. Clin. Nutr. 1998, 52, 89-93. 12. Łysiak-Szydłowska W.: Żywienie kliniczne – wybrane zagadnienia. Via Medica. Gdańsk 2000.
