© Borgis - Nowa Stomatologia 3/2004, s. 122-124
Barbara Biedziak, Mateusz Kurzawski
Ortopedyczno-ortodontyczne leczenie zwężeń szczęki metodą rozsunięcia szwu podniebiennego
Orthopedic-orthodontic treatment of maxilla´s narrowing by palatal expansion
z Kliniki Ortodoncji Akademii Medycznej im. K. Marcinkowskiego w Poznaniu
p.o. Kierownika Kliniki: dr n. med. Barbara Biedziak
Zabieg rozsunięcia szwu podniebiennego po raz pierwszy przeprowadził Goddard (USA) i Bock (Niemcy) pod koniec XIX wieku. Po latach niestosowania ponownie wprowadzony został do leczenia ortodontycznego w latach 60. XX wieku i od tego czasu jest szeroko stosowany na świecie, a szczególnie w Stanach Zjednoczonych (1).
Wskazaniem do rozszerzania szczęki metodą rozsunięcia szwu podniebiennego jest jej zwężenie z wysoko wysklepionym podniebieniem i oddychaniem przez usta, zgryz krzyżowy częściowy boczny obustronny, zwężenie szczęki towarzyszące II lub III klasie szkieletowej.
Celem rozbudowy szczęki jest jej poszerzenie poprzez zwiększenie podstawy wierzchołkowej, a nie tylko powiększenie łuku zębowego poprzez przesunięcie zębów w wyrostku zębodołowym oraz wyrównanie dysproporcji pomiędzy górnym i dolnym łukiem zębowym. Podczas leczenia za pomocą tej metody wyzwalana jest duża ekspansja ortopedyczna, zwiększająca szerokość szczęki, a mała ekspansja ortodontyczna wychylająca w niewielkim stopniu zęby boczne (2).
Do rozsunięcia szwu podniebiennego dochodzi po przyłożeniu siły o odpowiedniej wartości w zależności od wieku pacjenta, skierowanej w poprzek łuku zębowego. Siła ta przenoszona jest poprzez zęby na szew podniebienny. Obydwie szczęki oddzielają się otwierając szew, a wytworzona przestrzeń początkowo wypełnia się płynami tkankowymi i krwią, a w późniejszym czasie dochodzi do odkładania się w jej obrębie nowej kości. Klinicznym objawem rozsunięcia szwu jest pojawienie się diastemy pomiędzy centralnymi siekaczami szczęki (ryc. 1). W badaniu radiologicznym zgryzowym szczęki obserwuje się w okolicy szwu podniebiennego poszerzoną szczelinę w kształcie litery V (ryc. 2).
Ryc. 1. Fotografia śródustna – diastema pośrodkowa po 10-krotnej aktywacji śruby.
Ryc. 2. Radiogram zgryzowy szczęki z widoczną szczeliną w kształcie litery V.
W zależności od wieku pacjenta, zabieg rozsunięcia szwu podniebiennego można dokonać za pomocą różnych aparatów. W okresie uzębienia mlecznego lub wczesnego mieszanego połączenie łącznotkankowe wyrostków podniebiennych szczęki, zawierające dużą ilość włókien kolagenowych oraz niezróżnicowane komórki mezenchymy, umożliwia dość łatwo rozsunąć szew przy użyciu sił o wartości poniżej 1 kg (2). Można zastosować aparat zdejmowany płytowy z dwiema śrubami, łuki podniebienne typu W lub quad helix, ekspandery niklowo-tytanowe lub aparaty stałe ze śrubą umocowane na pierścieniach, bądź cementowane na szynach akrylanowych (3, 4, 5, 6, 7, 8) (ryc. 3 i 4).
Ryc. 3. Aparat Hyrax osadzony na pierścieniach.
Ryc. 4. Aparat Hyrax osadzony na szynach akrylowych.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Hass A.J.: Rapid expansion of the maxillary dental arch and nasal cavity by opening the midpalatal suture. Angle Orthod. 1961, 31:73-90. 2.Hicks E.P.: Slow maxillary expansion: a clinical study of the skeletal versus dental response to low-magnitude force. Am. J. Orthod. 1978, 73:121-141. 3.Pospieszyńska M.: Stosowanie ortodontycznego aparatu Quad Helix w leczeniu zgryzu krzyżowego. Poznańska Stomatologia 1993, 21:185-189. 4.Sandikcioglu M., Hazar S.: Skeletal and dental changes after maxillary expansion in the mixed dentition. Am J. Orthod. Dentofac. Orthop. 1997, 111:321-7. 5.Asanza S., et al.: Comparison of Hyrax and bonded expansion appliances. Angle Orthod. 1997, 67:15-22. 6.Akkaya S., et al.: Comparison of dental arch and arch perimeter changes between bonded rapid and slow maxillary expansion procedures. Eur. J. Orthod. 1998, 20:255-61. 7.Da Silva O.G., et al.: Rapid palatal expansion in the deciduous and mixed debtitions: a cephalometric evaluation. Am J. Orthod. Dentofac. Orthop. 1991, 100:171-81. 8.Cozza P., et al.: Butterfly Expander for Use in the Mixed Dentition. Oral Health. 2001, 9:15-20. 9.Hilgers J.J., Tracey S.G.: The Mini-Distalizing Appliance: The Third Dimension in Maxillary Expansion. J. Clin. Orthod. 2003, 9:467-475. 10.Profit W.R., Fields H.W.: Ortodoncja współczesna. Leczenie zaburzeń szkieletowych u dzieci. Lublin; Wydawnictwo Czelej; 2001, 484-529.
