© Borgis - Postępy Fitoterapii 4/2000, s. 33-35
Bogdan Kędzia
Nowości bibliograficzne
Wyciąg z Ginkgo biloba pomocny w leczeniu otępienia
Wettstein A.: Cholinesterase inhibitor s and Ginkgo extracts - are they comparable in the treatment o f dementia? Comparison o f published placebo-controlled efficacy studies ofat least six month´s duration. Phytomedicine 1999/2000, 6, 393-401.
Celem pracy była ocena badań klinicznych dotyczących skuteczności stosowania inhibitorów acetylocholinesterazy i specjalnego wyciągu EGb 761 z Ginkgo biloba w leczeniu otępienia towarzyszącego chorobie Alzheimera. Przejawem tej choroby jest niedobór acetylocholiny, który prowadzi do zmniejszenia liczby przekazywanych sygnałów nerwowych w układzie cholinergicznym. Inhibitory cholinesterazy opóźniają rozkład acetylocholiny i usprawniają przekazywanie sygnałów. Przejawia się to podwyższeniem sprawności umysłowej u chorych.
Specjalny wyciąg z Ginkgo EGb 761 wykazuje szerokie działanie farmakologiczne na neurony mózgowe, włączając usprawnienie metabolizmu glukozy, stabilizację błony cytoplazmatycznej, działanie przeciwutleniające i przeciwdziałające zlepianiu płytek krwi. W układzie cholinergicznym ośrodkowego układu nerwowego specjalny wyciąg EGb 761 wzmaga syntezę acetylocholiny i jej uwalnianie, a także wzrost aktywności cholinergicznych receptorów tej substancji, która ulega osłabieniu w starszym wieku.
Randomizowane badania kontrolowane z podwójnie ślepą próbą, prowadzone zarówno dla leków hamujących aktywność cholinesterazy, jak i dla specjalnego wyciągu z Ginkgo EGb 761 przez 24-30 tygodni wykazały, że obie grupy leków wyraźnie zmniejszały objawy otępienia, przy czym uwalnianie acetylocholiny w przypadku wy
ciągu z Ginkgo było mniejsze w porównaniu do inhibitorów cholinesterazy. Badania te uzasadniają pomocnicze zastosowanie specjalnego wyciągu z Ginkgo biloba EGb 761 w terapii choroby Alzheimera.
Przeciwnowotworowa substancja w lucernie
Rosenthal G.A., Nkomo P: The natural abundance of Lcanauanine, an active anticancer agent, in alfalfa, Medicago satiua (L.). Pharmaceutical Biology 2000, 38, 1-6.
Badania miały na celu poszukiwanie źródeł L-kanawaniny, potencjalnie toksycznego antymetabolitu L-argininy, w kiełkach i nasionach lucerny. Związek ten występuje w wielu roślinach strączkowych i charakteryzuje się działaniem wobec licznych nowotworów zwierzęcych i nowotworów doświadczalnych pochodzących z linii komórkowych. Łącznie oceniono 13 źródeł lucerny, pochodzących z upraw polowych, szklarniowych i supermarketów. Poziomy L-kanawaniny w badanych próbkach były dość zróżnicowane.
W praktyce problem polega jednak na zupełnie innym zagadnieniu, a mianowicie w badaniach na małpach stwierdzono, że konsumpcja dużych ilości kiełków lucerny (40% diety tych zwierząt w ciągu 7 miesięcy) wywołuje działanie antygonadotropowe. Przyjmując, że ludzie mogliby spożywać świeże kiełki lucerny w swojej diecie nawet w 5,5 razy większej ilości w porównaniu do zwierząt, biorąc pod uwagę możliwość działania antygonadotropowego, jak również różne zawartości L-kanawaniny w spożywanym materiale, wykorzystanie lucerny jako źródła substancji przeciw -nowotworowej u ludzi jest wielce dyskusyjne.
Harpagozyd w walce z bólem
Wolf E.: Harpagosid hilft gegen Muskelschmerz. Pharmazeutische Zeitung 2000, 145, 1009.
Artykuł omawia badania kontrolowane z podwójnie ślepą próbą dotyczące leczenia bólu pleców za pomocą wyciągu LI 174 (preparat Rivoltan) z diabelskiego pazura (Harpagophytum procumbens). 63 pacjentów w wieku 18-62 lat obojga płci cierpiało na bóle mięśni pleców od 2 tygodni do ponad 6 miesięcy. Połowa badanych przez 4 tygodnie przyjmowała 2 razy dziennie po 480 mg wyciągu LI 174.
Ocena skuteczności leczniczej omawianego preparatu była jednoznaczna. Wszyscy pacjenci odczuli wyraźne zmniejszenie bólu pleców, w tym 58% uznało, że wyniki terapii były dobre lub bardzo dobre. Potwierdziły to również badania intensywności bólu, wrażliwości na ból wykonane za pomocą dynamometru ciśnieniowego oraz bólu niedokrwiennego w prawym ramieniu. Działanie lecznicze przypisuje się glikozydom irydoidowym z harpagozydem jako substancją wiodącą. Prawdopodobnie to one wpływają na sensoryczną i naczyniową wrażliwość mięśni.
Właściwości lecznicze krokosza barwierskiego
Blaszczyk T.: Portrdt einer alten chinesischen Heilpflanze. Pharmazeutische Zeitung 2000, 145, 1180-1183.
Krokosz barwierski (Carthamus tinctorius L.) jest ważną rośliną leczniczą chińskiej fitoterapii. Jest on także uprawiany w RFN. Surowcem leczniczym jest kwiat - Flos Carthami. Najważniejszymi związkami biologicznie aktywnymi są barwne chalkony: Carthamus chalkon (0,4%), Safor Yellow A i B oraz salfomina.
Flos Carthami w postaci odwaru jest cenionym surowcem w leczeniu silnych krwawień macicznych po porodzie oraz bólów brzucha niewiadomego pochodzenia. Za pomocą tego surowca leczy się także w Chinach krwiaki i bolesne obrzęki pooperacyjne, przewlekłe stany zapalne żołądka i jelit oraz spastyczne zaparcia. Flos Carthami stosowany jest z dobrymi efektami w schorzeniach ośrodkowego układu nerwowego: niewydolności krążenia mózgowego, miażdżycy naczyń mózgowych i stanach otępienia starczego. Z dobrym skutkiem kwiat krokosza stosowany jest
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł