Badaniom klinicznym kontrolowanym przez placebo, randomizowanym i z podwójnie ślepą próbą, poddano 30 chorych z subiektywnymi objawami niestrawności czynnościowej żołądka, takimi jak ból nadbrzusza, uczucie pełności w żołądku, uczucie nasycenia i mdłości. Chorzy otrzymywali 2,5 g sproszkowanego owocu papryki (Capsici fructus) dziennie w postaci kapsułek. W 1 g sproszkowanego owocu papryki znajdowało się 0,7mg kapsaicyny. Lek podawano przed każdym posiłkiem przez 5 miesięcy. Grupa kontrolna chorych otrzymywała w tym czasie kapsułki z placebo.

Po zakończeniu badań stwierdzono, że papryka łagodzi niestrawność czynnościową żołądka u chorych zdecydowanie wyraźniej niż placebo, zmniejszając w dużym stopniu wszystkie objawy choroby, jakie występowały przed leczeniem, a w niektórych przypadkach całkowicie je eliminując.

W komentarzu autorzy podkreślają, że jest to pierwszy przypadek odnośnie artykułu dotyczącego medycyny komplementarnej i alternatywnej (CAM), który został opublikowany w renomowanym lekarskim czasopiśmie naukowym, jakim jest New England Journal of Medicine. Poza tym praca ta jest istotna z tego względu, że jest to lek tani i powszechnie dostępny, a w krajach Europy Zachodniej na powyższe schorzenie cierpi około 20% dorosłej populacji ludzi.

W badaniach randomizowanych, z podwójnie ślepą próbą, u pacjentów z katarem siennym, porównano skuteczność działania i tolerancję preparatu otrzymanego z Petasites hybridus z cetyryzyną – znanym preparatem przeciwhistaminowym. Do badań wyselekcjonowano 131 pacjentów z katarem siennym, przy czym 61 leczono wyciągiem z liści lepiężnika (preparat Tesalin, 1 tabletka 4 razy dziennie) i 64 leczono cetyryzyną (1tabletka wieczorem). Leczenie prowadzono przez 2 kolejne tygodnie. Wyniki badań określano w postaci punktów, ujętych w specjalnym kwestionariuszu, a także oceniając ogólny stan kliniczny chorych.

Na podstawie przeprowadzonych badań stwierdzono, że działanie lecznicze obu preparatów było podobne (średnia punktów wynosiła 3 w obu równoległych grupach chorych). Preparaty były ponadto przez chorych bardzo dobrze tolerowane. Wzwiązku z powyższym preparat z Petasites hybridus, który wchodzi na rynek farmaceutyczny w Szwajcarii, może być naturalnym lekiem alternatywnym dla preparatu syntetycznego, jakim jest cetyryzyna. Poza tym, preparat z lepiężnika odznacza się działaniem uspokajającym, co jest zaletą w przypadku omawianego schorzenia.

Zespół nabytego niedoboru odpornościowego (AIDS) jest powodem śmierci wielu młodych ludzi na świecie. Terapia lekami antyretrowirusowymi polepsza prognozy dla ludzi chorych na AIDS, jednak powoduje wiele działań ubocznych, w tym szczególnie mdłości i brak łaknienia pokarmów. Zauważono, że chorzy na AIDS używający marihuany nie cierpią z powodu anoreksji i bólu.

Badania miały na celu porównanie efektów uzyskiwanych przez chorych na AIDS palących marihuanę i chorych przyjmujących doustnie dronabinol (syntetyczny cannabinoid pod nazwą handlową Marinol). Stwierdzono, że przyjmowanie leku powodowało u chorych na AIDS ustępowanie mdłości, wzrost apetytu, przybieranie na wadze, zmniejszenie bólu i polepszenie nastroju. Ponadto lek nie zmniejszał odporności ustroju na zakażenia.

Lek miał także przewagę nad paleniem marihuany pod względem ochrony płuc przed szkodliwym działaniem substancji smolistych uwalnianych w trakcie wdychania dymu, a poza tym ułatwiał dawkowanie substancji leczniczych, które w trakcie palenia marihuany trafiają do organizmu tylko w niewielkich ilościach. Dalsze badania nad omawianym lekiem wydają się być dla chorych na AIDS wielce obiecujące.

Autorzy w swoich badaniach oparli się na ankietach wypełnionych przez 47365 mężczyzn, którzy w latach 1986-1998 często w swojej diecie spożywali produkty pomidorowe, zażywali lykopen lub karotenoidy pochodzące z pomidorów. W tym czasie nowotwór prostaty rozwinął się u 2481 z nich (5,24%). Porównanie z podobną grupą mężczyzn, którzy nie jedli pomidorów, ani produktów z nich otrzymanych wykazało, że ryzyko wystąpienia raka prostaty u osób spożywających produkty pomidorowe było znacznie mniejsze (p < 0,03). Natomiast spożywanie przez mężczyzn dużych ilości soku pomidorowego lub przyjmowanie lykopenu dawało jeszcze mniejsze ryzyko rozwoju raka prostaty (p < 0,01).