Zatrucie alkoholem etylowym ma swoje istotne skutki ekonomiczne i zdrowotne. Absencja w pracy, względnie obniżenie zdolności produkcyjnych po wypiciu alkoholu, jest związane ze stratami materialnymi. Około 77% osób po wypiciu alkoholu odczuwa następnego dnia, przynajmniej raz w roku, nieprzyjemne objawy zatrucia tym środkiem, a u 15% osób objawy te występują raz w miesiącu. Osoby z objawem zatrucia alkoholowego mają zaburzenia pola widzenia, koncentracji uwagi i czynności manualnych. Jest to szczególnie niebezpieczne dla kierowców i osób obsługujących urządzenia mechaniczne. Skutki zatrucia alkoholem są także groźne dla osób ze schorzeniami sercowo-naczyniowymi. Stąd poszukiwanie środków łagodzących skutki zatrucia alkoholem etylowym ma swoje uzasadnienie.

Jednym z rozwiązań jest próba zastosowania do tego celu wyciągu z Opuntia ficus indica (L.) Mill., rośliny uprawianej w krajach tropikalnych i subtropikalnych, a także w basenie Morza Śródziemnego (u nas w uprawie doniczkowej). W Polsce roślina ta znana jest jako opuncja figa indyjska, żygadło figa indyjska lub indyjska figa. W Stanach Zjednoczonych opatentowany wyciąg z owoców tej rośliny, pod nazwą Tex-OE (firmy Extracts Plus Inc.). sprzedawany jest jako suplement diety w postaci kapsułek żelatynowych. W jednej kapsułce znajduje się 800 IU (jednostek międzynarodowych) tego wyciągu.

W badaniach kontrolowanych placebo brało udział 54 ochotników w wieku 21-35 lat, którzy przynajmniej raz w życiu mieli objawy zatrucia alkoholowego. Na 5 godzin przed rozpoczęciem picia alkoholu połowie ochotników podano 2 kapsułki zawierające wymieniony preparat, a drugiej połowie identycznie wyglądające placebo. Po posiłku standardowym, składającym się z cheeseburgera, frytek i gazowanej wody mineralnej, w ciągu 4 godzin wszyscy ochotnicy spożywali alkohol (wódkę, rum, gin, burbona, whisky lub tequilę) w ilości 1,75 g/kg masy ciała. Następnie w ciągu 14 godzin po wypiciu alkoholu wykonywano badania analityczne i oceniano w specjalnej ankiecie efekty jego ubocznego działania na organizm.

Okazało się, że z 9 ocenianych symptomów zatrucia alkoholowego, 3 z nich – nudności, suchość w jamie ustnej i brak łaknienia, ulegały statystycznie znamiennej redukcji pod wpływem wyciągu z opuncji (p<0,05). Pozostałe symptomy, takie jak ból głowy, bolesność, osłabienie, drżenie rąk, biegunka, zawroty głowy i inne, pod wpływem wyciągu z opuncji zmniejszały się wyraźnie u 50% ochotników.

Badania biochemiczne wykazały, że wyciąg z opuncji w sposób statystycznie znamienny (p<0,001) zmniejszał w surowicy krwi poziom białka C-reaktywnego (CRP). Jest to białko ostrej fazy, powstające w organizmie w trakcie urazu, zakażenia lub uszkodzenia tkanek pod wpływem reakcji zapalnej, mające na celu eliminację czynników sprawczych oraz aktywację procesów naprawczych i przywrócenie normalnej funkcji dotkniętych zmianami tkanek i narządów. Autorzy pracy uważają, że zatrucie alkoholem etylowym wyzwala reakcje zapalne w organizmie, czego efektem są symptomy, jakie pojawiają się następnego dnia po wypiciu dużej dawki tego środka. Natomiast wyciąg z opuncji zmniejsza stan zapalny organizmu po zatruciu alkoholem, obniżając tym samym poziom białka C-reaktywnego w surowicy krwi.

Przeprowadzone badania stwarzają nadzieję na wprowadzenie do praktyki suplementu diety pochodzenia roślinnego, który pozwoliłby na łagodzenie skutków zatrucia alkoholem etylowym, zmniejszając tym samym koszty ekonomiczne i zdrowotne tego zjawiska.

Otępienie charakteryzuje się upośledzeniem sprawności intelektualnej oraz zaburzeniem funkcjonowania chorego w otoczeniu. Choroba ta występuje najczęściej u osób po 65 roku życia, stąd zwykło się ją określać mianem otępienia starczego. Ponieważ medycyna nie dysponuje możliwością leczenia przyczynowego, w terapii otępienia starczego stosuje się leki o działaniu objawowym. Pomocne w tym względzie okazały się leki roślinne, a wśród nich olejki eteryczne. Duże nadzieje wiąże się z olejkiem melisowym, który podaje się chorym techniką aromaterapii. Wyniki badań lekarzy angielskich z podwójnie ślepą próbą i kontrolowane za pomocą placebo są tego najlepszym dowodem.

W badaniach uczestniczyło 72 chorych obojga płci z rozpoznanym ciężkim otępieniem starczym, o średniej wieku 78,5 lat. Chorobę oceniano na podstawie zbioru symptomów, takich jak stany lękowe, drażliwość, niepokój ruchowy, nienormalna głośność. Te impulsy przeradzały się często w wybuchowość, trudność koncentracji uwagi, agresję, napastliwość, krzyk oraz zaburzenia snu. Były one grupowane w specjalne programy, takie jak Cohen-Mansfield Agitation Inventory (CMAI), Neuropsychiatric Inventory (NPI) i Clinical Dementia Rating Scale (CDR). Badania te były prowadzone z podwójnie ślepą próbą i kontrolowane za pomocą placebo. Wszystkie objawy, charakteryzujące się upośledzeniem funkcji poznawczych oraz zaburzeniami związanymi z zachowaniem się chorych w otoczeniu, odnotowywano na początku, w trakcie i po zakończeniu badań.