Zarówno w tradycyjnej, jak i oficjalnej medycynie znamiona kukurydzy ( Maydis stigma) stosowane są jako łagodny środek moczopędny, zmniejszający stany zapalne dróg moczowych, usuwający kamienie i piasek z nerek i pęcherza moczowego, używany w łagodnym przeroście gruczołu krokowego, zapaleniu pęcherza moczowego, dnie moczanowej, przewlekłym zapaleniu nerek i innych schorzeniach. Jednak do tej pory nie opublikowano doświadczalnych danych farmakologicznych wyjaśniających możliwy mechanizm działania moczopędnego tego leku.

Badania na szczurach wykazały, że 5% odwar ze znamion kukurydzy odznacza się silnym działaniem diuretycznym. Po 8 dniach podawania odwaru zwierzętom doświadczalnym drogą pokarmową raz dziennie w ilości 10 ml/kg masy ciała stwierdzono, że ilość wydalanego moczu wzrosła o około 76% w porównaniu do grupy kontrolnej otrzymującej wodę. Po tym czasie poziom sodu w moczu zwierząt wzrósł o około 60%, potasu o około 40%, chloru o około 12% i mocznika prawie 4-krotnie. Klirens nerkowy dla kreatyniny wzrósł z 3,73 do 5,02 mg/min/kg, a pH podwyższyło się z 6,2 do 6,5. Przeprowadzone badania wskazują, że moczopędne działanie 5% odwaru ze znamion kukurydzy jest skorelowane ze wzrostem poziomu filtracji w kłębuszkach nerkowych i hamowaniem reabsorpcji w kanalikach nerkowych sodu i chloru. Proces ten zachodzi pod wpływem nieznanego jeszcze czynnika wewnętrznego. W skład znamion kukurydzy wchodzą polifenole, garbniki, kumaryny i związki flawonoidowe. Badania nad wyjaśnieniem tego mechanizmu trwają.

W badaniach użyto kurkuminy (dimerycznej pochodnej kwasu ferulowego) występującej w kłączu Curcuma longa oraz jej półsyntetycznej pochodnej (bis-1,7-(4-hydroksy-fenylo)-hepta-1,6-dieno-3,5 dionu). Zatrucie płuc u samców szczurów wywoływano za pomocą nikotyny, którą podawano podskórnie w dawce 2,5 mg/kg masy ciała przez 22 tygodnie. Powodowała ona w surowicy krwi zwierząt doświadczalnych wzrost utleniania lipidów oraz wyraźne zmniejszenie poziomu kwasu askorbinowego, witaminy E, zredukowanego glutationu, peroksydazy glutationowej, dysmutazy nadtlenkowej i katalazy. Obserwowano także obniżenie poziomu cynku i wzrost zawartości miedzi i ferrytyny w surowicy krwi zwierząt. Kurkuminę i jej półsyntetyczną pochodną podawano doustnie w dawce 80 mg/kg mc. przez cały czas trwania doświadczenia.

Stwierdzono, że podawanie kurkuminy i jej pochodnej znacznie obniża utlenianie lipidów i wzmaga właściwości przeciwutleniające surowicy. Substancje te regulowały także poziom cynku, miedzi i ferrytyny. Efekt ten był bardziej wyraźnie zaznaczony w przypadku półsyntetycznej pochodnej kurkuminy.

W podsumowaniu autorzy sugerują, że zarówno kurkumina, jak i jej pochodna, mogą służyć jako substancje odtruwające dla palaczy tytoniu, zabezpieczając ich w dużym stopniu przed zatruciem płuc i wynikającymi nowotworami tego narządu.

Reaktywne formy tlenu, takie jak nadtlenek wodoru, anion nadtlenkowy, czy rodnik hydroksylowy odgrywają ważną rolę w patogenezie zwyrodnieniowych chorób neurologicznych, jak choroba Alzheimera, Parkinsona, a także powstałych na tle niedokrwienia, niedotlenienia i uszkodzeń wywołanych przetaczaniem krwi.

Komórki glejowe mózgu, włączając w to astrocyty, dostarczają metabolicznego wsparcia neuronem poprzez wytwarzanie dużych ilości glutationu i enzymów przeciwutleniających, które ochraniają je przed uszkodzeniami ze strony reaktywnych form tlenu.