Imbir lekarski ( Zingiber officinale) wykazuje różne właściwości farmakologiczne, między innymi przeciwwymiotne, przeciwwrzodowe, przeciwlękowe, przeciwzapalne i przeciwgorączkowe. Większość z tych właściwości można wyjaśnić wpływem tego surowca na receptory wychwytu 5-hydroksytryptaminy. Wcześniejsze badania wykazały, że wyciągi z kłącza tej rośliny obniżają poziom glukozy, insuliny oraz lipidów w surowicy krwi chorych na cukrzycę.

Autorzy niniejszej pracy postanowili przebadać metanolowy wyciąg z kłącza imbiru u myszy z nadwagą wywołaną długotrwałym podawaniem pochodnej tioglukozy i złota. Zwierzęta z nadwagą (o średniej masie ciała 36,6 g) otrzymywały wyciąg w ilości 250 mg/kg masy ciała. Wyniki badań odnoszono do zwierząt z normalną masą ciała (średnio 22,5 g).

Przeprowadzone badania wskazują, że podawanie metanolowego wyciągu drogą pokarmową myszom z nadwagą przez 8 tygodni powodowało u nich znaczne obniżenie poziomu glukozy i insuliny w surowicy krwi, odpowiednio o 20,6 i 17,9%. U zwierząt stwierdzono także zmniejszenie poziomu cholesterolu całkowitego o 37,5%, triglicerydów o 54,0%, cholesterolu HDL o 7,5%, cholesterolu LDL o 38,8% i cholesterolu VLDL o 53,8%. O ile jednak u zwierząt z nadwagą leczonych przez 8 tygodni wyciągiem metanolowym z kłącza imbiru poziom glukozy i insuliny były prawie dwukrotnie wyższe niż u zwierząt kontrolnych (z normalną masą ciała), to poziom cholesterolu całkowitego i jego frakcji oraz poziom triglicerydów był prawie identyczny jak u zwierząt kontrolnych, co świadczyło o wyraźnej regulacji u zwierząt z nadwagą metabolizmu lipidowego.

W podsumowaniu autorzy sugerują, że wyciąg metanolowy z kłącza imbiru może służyć zarówno jako preparat leczniczy u osób z nadwagą, jak i środek zapobiegający otyłości.

W badaniach użyto wyciągu otrzymanego z ziela skrzypu polnego ( Equisetum arvense) za pomocą 50% wodnego roztworu etanolu. Zagęszczony wyciąg wodno-etanolowy podawano drogą doustną samcom szczurów rasy Wistar (o masie 200-250 g) w dawkach 50, 100, 200 i 400 mg/kg m.c. i oceniano jego działanie uspokajające i przeciwdrgawkowe w zależności od wysokości dawki.

Badania wykazały, że wyciąg wodno-etanolowy ze skrzypu polnego powodował w teście otwartego pola zmniejszenie liczby skrzyżowanych kwadratów, częstotliwości stawania na tylnych łapach i zajmowania się swoim wyglądem, zwiększenie liczby upadków z obracającego się bębna (w najwyższej dawce 3-krotnie), skrócenie czasu przebywania na obracającym się bębnie (w największej dawce nawet 8-krotnie), a także przedłużenie snu pentabarbitalowego (w największej dawce prawie 1,7 razy). Ponadto w teście pentylenotetrazolowym w miarę zwiększania dawek wodno-etanolowego wyciągu ze skrzypu polnego stwierdzono złagodzenie ostrości pojawiających się drgawek (1,5-3,5-krotnie) oraz zmniejszenie częstotliwości ich występowania (4-17-krotnie).