Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Fitoterapii 2/2009, s. 141-142
Nowości bibliograficzne



Przeciwdepresyjne właściwości wyciągu z kłącza kurkumy
Xia X., Cheng G., Pan Y. i wsp.: Behavioral, neurochemical and neuroendocrine effects of the ethanolic extract from Curcuma longa L. in the mouse forced swimming test. J. Ethnopharmacol. 2007, 110, 356-363.
Kłącze Curcuma longa L. było używane w medycynie chińskiej od wieków jako środek w leczeniu zaburzeń umysłowych, z depresją włącznie. Autorzy postanowili zweryfikować to działanie z użyciem zwierząt doświadczalnych.
W badaniach użyto myszy (samce) o masie 25 g, w grupach po 10 zwierząt, którym podawano przez 21 kolejnych dni wyciąg ze sproszkowanego kłącza kurkumy, otrzymany za pomocą 95% alkoholu etylowego, w ilości 50 mg/kg masy ciała. Zawartość kurkuminy w wyciągu wynosiła 77,5%. Wyciąg podawano zwierzętom raz dziennie drogą doustną (za pomocą sondy). Dwie inne grupy zwierząt otrzymywały typowe leki przeciwdepresyjne: fluoksetynę i amitryptylinę w ilości 10 mg/kg m.c. przez taki sam okres doświadczenia. W badaniach uwzględniono 2 grupy kontrolne zwierząt, którym nie podawano leków. Jedna grupa zwierząt nie była poddawana żadnym zabiegom, drugą poddano testowi pływania. Następnie zwierzęta poddawano testowi stresogennemu, a mianowicie na 6 min umieszczano je w cylindrze z wodą i po tym czasie intensywnego pływania przez ostatnie 4 min doświadczenia obserwowano ich zachowanie się w bezruchu. Po tym czasie zwierzęta usypiano i pobierano do badań ich tkankę mózgową.
Wyniki badań przeszły oczekiwania. U zwierząt, którym podawano przez 21 dni wyciąg z kłącza kurkumy, poziom przenośników enzymu monoaminooksydazy w tkance mózgowej, takich jak serotonina, kwas 5-hydroksyindolooctowy, noradrenalina i dopamina, był zbliżony do poziomu tych substancji u zwierząt grupy kontrolnej, nie poddanej testowi stresogennemu. Natomiast zwierzęta otrzymujące fluoksetynę i amitryptylinę wykazywały obniżenie wymienionych substancji w granicach od 4,7 do 27,4%. Z kolei zwierzęta poddane działaniu stresogennemu wykazywały w tkance mózgowej niedobory tych substancji w granicach 17,9-37,5%.
Na tej podstawie można przyjąć, że wyciąg etanolowy z kłączy kurkumy normalizuje u zwierząt ich zachowanie się oraz zmiany neurochemiczne i neurowydzielnicze w przypadku sytuacji stresowej. Działanie to było znacznie lepiej zaznaczone niż w przypadku zabezpieczającego działania leków przeciwstresowych, takich jak fluoksetyna i amitryptylina. W związku z powyższym wyciąg etanolowy z kłączy kurkumy rozpatrywany jest jako potencjalny preparat do leczenia depresji.
Madekassosyd usprawnia leczenie oparzeń
Liu M., Dai Y., Li Y. i wsp.: Madecassoside isolated from Centella asiatica herbs facilitates burn wound healing in mice. Planta Med. 2008, 74, 809-815.
W zielu Centella asiatica (wąkroty azjatyckiej) występują związki triterpenowe, takie jak azjatykozyd, madekassosyd, centellozyd i kwas azjatykowy. Przeprowadzone w ostatnim czasie badania wskazują, że podawanie doustne i miejscowe, zarówno wyciągów, jak i frakcji terpenoidowej z ziela wąkroty azjatyckiej, przyczynia się do szybszego leczenia ran u zwierząt doświadczalnych. Autorzy niniejszej pracy postanowili sprawdzić działanie lecznicze występującego w największej ilości wśród substancji triterpenowych – madekassosydu. Związek ten w stanie czystym otrzymano z wyciągu etanolowego z liści tej rośliny za pomocą wcześniej opracowanej technologii. W badaniach użyto myszy, którym po oparzeniu termicznym 30% powierzchni grzbietu, podawano na drugi dzień po tym zabiegu doustnie madekassosyd w ilości 24 mg/kg masy ciała. Leczenie prowadzono w grupie 6 zwierząt przez 20 dni, odnosząc otrzymane wyniki do nieleczonej kontroli, także złożonej z 6 zwierząt. W trakcie badań przeprowadzano obserwacje histopatologiczne i biochemiczne.
Przeprowadzone badania wykazały, że doustne podawanie madekassosydu w ilości 24 mg/kg m.c. spowodowało u myszy ponad dwukrotnie szybsze gojenie się ran oparzeniowych, co przejawiało się w szybszej epitelializacji nabłonka i angiogenezie uszkodzonych termicznie tkanek.

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

29

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

69

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

129

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 78 zł
Postępy Fitoterapii 2/2009
Strona internetowa czasopisma Postępy Fitoterapii