Urodził się 19 kwietnia 1925 r. w Starogardzie Gdańskim jako syn Czesława i Anny z domu Klaffke. Szkołę podstawową i I klasę gimnazjum ukończył w Brodnicy nad Drwęcą gdzie ojciec pracował jako urzędnik sądowy.

W czasie okupacji pracował fizycznie pomagając utrzymać rodzinę. Ojciec stracił posadę, trzeba też było opuścić zajmowane dotąd mieszkanie. Pracę podjęło również pozostałe rodzeństwo – brat Bogdan¹ i siostra Halina². Najstarszy brat – Horst³ – student medycyny w Poznaniu, został wkrótce aresztowany i osadzony w obozie w Oświęcimiu (nr obozowy 63030, Blok 28).

Witold wstąpił w grudniu 1941 r. do Związku Jaszczurczego (grupy scalonej później z Armią Krajową) i pełnił funkcję kolportera do chwili aresztowania przez Gestapo-Grudziądz, dnia 29 grudnia 1942 r. W areszcie przebywał do 28 stycznia 1943 r., następnie przewieziony został do obozu koncentracyjnego Stutthof otrzymując numer 18619. W dniu 25 stycznia 1945 r. nastąpiła ewakuacja obozu. Udało mu się uciec z kolumny ewakuacyjnej i w marcu tegoż roku został przejęty przez Armię Czerwoną. Po krótkim zatrzymaniu powrócił do Brodnicy. Tu ponownie podjął naukę. W 1947 r., w trybie przyspieszonym, zdał maturę.

W roku akademickim 1947/1948 rozpoczął studia na kierunku biologia na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, a w roku akademickim 1948/1949 studia medyczne w Akademii Medycznej w Poznaniu. Dyplom lekarza otrzymał w 1953 r.

W 1952 r. wstąpił w związek małżeński z Zofią Dąbrowską, obecnie emerytowanym profesorem Wydziału Filologicznego Uniwersytetu Wrocławskiego.

W latach 1950-1952 pracował jako asystent w Zakładzie Chirurgii Doświadczalnej a następnie w latach 1952-1957 w Klinice Chirurgicznej Akademii Medycznej w Poznaniu (brał czynny udział w ratowaniu rannych w czasie wypadków poznańskich w czerwcu 1956 r.).