Streszczenie
W cukrzycy octan triamcynolonu w postaci wstrzyknięć do komory ciała szklistego lub pod torebkę Tenona jest stosowany do leczenia makulopatii cukrzycowej. Substancja ta wykazuje działanie przeciwzapalne i angiostatyczne, co wpływa na zmniejszenie obrzęku plamki i okresową poprawę widzenia. Najczęstszym objawem niepożądanym jest wzrost ciśnienia wewnątrzgałkowego. Podwyższone ciśnienie oczne z reguły dobrze odpowiada na leczenie farmakologiczne i rzadko wymaga wykonania zabiegu operacyjnego. Im wyższa ilość podawanego sterydu, tym dłuższy okres utrzymywania się podwyższonego ciśnienia w oku. Innym częstym działaniem ubocznym jest rozwój lub progresja zaćmy jądrowej lub podtorebkowej tylnej. Najpoważniejsze powikłanie stanowi zapalenie wnętrza gałki ocznej, sterylne, pseudoinfekcyjne lub infekcyjne. Zapalenie sterylne jest prawdopodobnie odpowiedzią oka na zawarte w sterydzie konserwanty, które mogą stymulować reakcję zapalną; ma ono łagodny przebieg. Zapalenie infekcyjne jest wywołane przez bakterie – najczęściej mikrokoki Gram-dodatnie koagulazo-ujemne, a jego wystąpienie ma destrukcyjny wpływ na tkanki oka i często prowadzi do utraty widzenia. Aby zapobiegać rozwojowi endoftalmitu bakteryjnego należy restrykcyjnie przestrzegać zasad aseptyki podczas podawania iniekcji do komory ciała szklistego. Stosunkowo wysoki odsetek posterydowych endoftalmitów może się wiązać z wytworzeniem lokalnej immunosupresji. W pseudoendoftalmicie wstrzyknięte cząsteczki triamcynolonu przybierają formę przypominającą stan zapalny, tworząc np. pseudohypopyon w komorze przedniej. Do rzadziej występujących powikłań zaliczamy odwarstwienie siatkówki i krwotok do ciała szklistego.

Summary
In diabetes triamcinolone acetonide injected into the vitreous cavity or into sub-Tenon´s space is used as a treatment of diabetic macular edema. The steroid has anti-angiogenic and anti-inflammatory effect, reduces macular edema and temporary increases visual acuity. The most common adverse events includes ocular hypertension. The higher dosage of triamcinolone the longer the increase in intraocular pressure lasts. High intraocular pressure is usually pharmacologically controlled with good results so antiglaucomatous surgery is rarely performed. The second most common complication is posterior subcapsular cataract and nuclear cataract formation. Endophthalmitis is a main serious complication. The sterile endophthalmitis is probably a reaction to the solvent agent of a drug and has a mild course. The infectious endophthalmitis is a result of bacterial inoculation, usually by Gram-positive coagulase-negative micrococci. It has a devastating effect on the ocular tissues and results in severe loss of vision. Strict adherence to aseptic technique of intravitreous injection of steroid could eliminate the risk of endophthalmitis. Relatively high percentage of infectious endophthalmitis could be related to local immunosuppression induced by steroid. Triamcinolone acetonide crystals in vitreous cavity can mimic pseudoendophthalmitis and can migrate to the anterior chamber to form a pseudohypopyon. Retinal detachment and vitreous hemorrhage are uncommon complications.