© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 2/2010, s. 128-132
Marcin Wąsowski1, Maciej Płończak2, Jacek Mazek2, Piotr Malawski1, Rafał Kamiński1, Maciej Langner1, *Stanisław Pomianowski1
Wyniki leczenia niestabilności przedniej stawów kolanowych z zastosowaniem endoprotezy Leeds-Keio
Results of Leeds-Keio prosthesis application in the treatment of anterior knee instability
1Klinika Chirurgii Urazowej Narządu Ruchu i Ortopedii Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. Prof. Adama Grucy w Otwocku
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. Stanisław Pomianowski
2Klinika Ortopedii, Ortopedii i Traumatologii Dziecięcej Centrum Medycznego Kształcenia Podyplomowego, Samodzielny Publiczny Szpital Kliniczny im. Prof. Adama Grucy w Otwocku
Kierownik Kliniki: prof. dr hab. med. Jarosław Czubak
Streszczenie
Urazy stawu kolanowego należą do najczęstszych w traumatologii sportowej. Niejednokrotnie są to uszkodzenia obejmujące kilka struktur w obrębie kolana. Jednym z częstszych jest uszkodzenie więzadła krzyżowego przedniego. Urazy te doprowadzają najczęściej do przedniej niestabilności stawu z towarzyszącą niestabilnością rotacyjną. Aktualnym konsensusem jest rekonstrukcja więzadła krzyżowego przedniego z użyciem autografów (np.: hamstringi, więzadło rzepki czy ścięgno mięśnia czworogłowego). Mają one jednak swoje wady, które próbuje się korygować, stosując syntetyczne przeszczepy więzadłowe. Szczególnie przydatne wydają się u młodych sportowców, którzy jak najszybciej potrzebują wrócić do profesjonalnej aktywności fizycznej. Jak dotąd brakuje badań, które w sposób obiektywny porównywałyby wydolność sztucznych przeszczepów więzadłowych u osób uprawiających sport rekreacyjnie. Analiza dotyczy grupy 68 chorych leczonych z powodu niestabilności przedniej stawu kolanowego wywołanej uszkodzeniem więzadła krzyżowego przedniego. Rekonstrukcji dokonano, stosując syntetyczny implant poliesterowy Leeds-Keio. Stabilność stawu po operacji oceniano, stosując aparat KT-1000 oraz skalę Lysholma i IKDC. Uzyskane wyniki były bardzo dobre i dobre po upływie pięciu lat, pogarszając się znacznie w następnych latach.
Summary
Knee injuries are among the most frequent sport injuries. Mostly several structures are affected at the same time. One of the most common is traumatic rupture of anterior cruciate ligament. As a result, anterior and rotational instabilities occur. Currently, ligament is reconstructed surgically with the use of autological grafts (hamstrings, patella tendon, quadriceps femoris tendon). Unfortunately, they have some limitations. We tend to correct these limitations with artificial ligaments. Especially this kind of grafts is indicated in the treatment of sports injuries in professionals. Mostly, because it is need for the quickest recovery. Interestingly, there is not much date for the performance of artificial grafts among recreational sportsmen. Our analysis concerns 68 cases, treated with anterior knee instability related to anterior cruciate ligament injury. Surgery was performed with synthetic implant Leeds-Keio. Stability of the joint was assessed with KT-1000 apparatus as well as with Lysholm and IKDC scales. Results were good and very good after 5 years, with poorer outcome in the following years.
Wstęp
Niezadowalające wyniki leczenia operacyjnego uszkodzeń więzadła krzyżowego przedniego (WKP) z zastosowaniem implantów autogennych skłoniły klinicystów do poszukiwania nowych rozwiązań terapeutycznych, mających na celu trwałą stabilizację kolana. W Klinice Chirurgii Urazowej Narządu Ruchu i Ortopedii CMPK w latach 1992-1998 spośród dostępnych sztucznych implantów więzadłowych (1) najczęściej stosowano endoprotezę Leeds-Keio. Wprowadzona w latach 70-tych, zapewniała uzyskanie stabilności stawu kolanowego, a jak przypuszczano mogła stanowić rusztowanie, po którym napełzające fibroblasty miały odtworzyć więzadło krzyżowe przednie (2, 3, 4, 5). Endoproteza była wykonana z poliestru o szerokości 11 mm i długości około 60 cm. Implant miał wytrzymałość na zerwanie 2220 N (ryc. 1).
Ryc. 1. Endoproteza więzadła krzyżowego przedniego Leeds-Keio (A) oraz endoproteza więzadła krzyżowego przedniego Lars (B).
Opis operacji rekonstrukcji WKP z użyciem implantu Leeds-Keio
Z cięcia Payra otwierano staw kolanowy, zwichano rzepkę i usuwano kikuty WKP. W następnym etapie przygotowywano kanały dla endoprotezy Leeds-Keio w dalszym końcu kości udowej i bliższym kości piszczelowej z równoczesnym pobraniem kołków kostnych. Wszczep Leeds-Keio przeprowadzano przez wykonane kanały kostne i blokowano dwoma kołkami kostnymi umieszczonymi wewnątrz implantu (6, 7). Obwodowe części więzadła dodatkowo mocowano do kości piszczelowej i udowej metalowymi skoblami. W przypadkach kiedy uszkodzeniu WKP towarzyszyło uszkodzenie więzadła pobocznego piszczelowego lub pobocznego strzałkowego wykonywano plastykę tych więzadeł również z zastosowaniem endoprotezy Leeds-Keio (ryc. 2, 3).
Ryc. 2. Rekonstrukcja WKP z użyciem endoprotezy Leeds-Keio.
1. Z rekonstrukcją więzadła pobocznego strzałkowego.
2. Z rekonstrukcją więzadła pobocznego piszczelowego.
Ryc. 3. RTG pooperacyjne.
1. Rekonstrukcja WKP i więzadła pobocznego strzałkowego.
2. Rekonstrukcja wyłącznie WKP.
Materiały i metody
W latach 1992-1998 w Klinice Traumatologii w Otwocku dokonano 68 rekonstrukcji więzadła krzyżowego przedniego z użyciem endoprotezy Leeds-Keio. Grupę operowaną stanowiło 28 kobiet i 40 mężczyzn, średnia wieku 31 lat (17-62). Analizę wyników leczenia oparto na grupie 44 chorych, w tym 15 kobiet i 29 mężczyzn badanych po upływie średnio 9,3 lat (4-13).
Do oceny wykorzystano skalę Lysholma, skalę IKDC oraz badanie przy pomocy aparatu KT-1000 (14, 15). Wyniki w skali Lysholma oceniano po 5 i 13 latach, zaś w skali IKDC i aparatem KT-1000 wyniki oceniano po 13 latach.
Wyniki
Wg skali Lysholma po 5-letnim okresie obserwacji 87,5% stanowiły wyniki bardzo dobre i dobre. Następne badanie po upływie 13 lat wykazało zaledwie 40,5% odsetek wyników bardzo dobrych i dobrych (ryc. 4).
Ryc. 4. Porównanie wyników w skali Lysholma po 5 i 13 latach obserwacji.
Ocena wg skali IKDC po 13 latach od rekonstrukcji WKP wskazuje na duży odsetek wyników dostatecznych i złych (45,4%), brak wyników bardzo dobrych i tylko 54% odsetek wyników dobrych (tab. 1).
Tabela 1. Ocena wyników w skali IKDC po 13 latach od operacji.
| Ocena w skali IKDC |
| Leeds-Keio | A ? 0 (0%) bardzo dobry
B ? 24 (54,6%) dobry
C ? 12 (27,3%) dostateczny
D ? 8 (18,1%) zły |
W badaniu aparatem KT-1000 po 13 latach od momentu operacji, przeważająca część chorych (73%) miała przemieszczenie plateau piszczeli względem kości udowej, świadczące o znacznej niestabilności stawu kolanowego wynoszącej od 3-5 mm i 6-10 mm (tab. 2).
Tabela 2. Ocena wyników aparatem KT-1000 po 13 latach od operacji.
| Ocena w badaniu aparatem KT-1000 |
| Leeds-Keio | Ł 2 mm ? 12 (27,2%)
3-5 mm ? 16 (36,4%)
6-10 mm ? 16 (36,4%)
> 10 mm ? 0 (0%) |
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Insall JN, Scott WN: Surgery of the knee. Churchill Livingstone 2001; vol. 1: 717-720.
2. Ochi M, Yamanaka T: Arthroscopic and histologic evaluation of anterior cruciate ligaments reconstructed with the Leeds-Keio ligament. Arthroscopy 1993; 9: 387-393.
3. Sugihara A, Fujikawa K, Watanabe H et al.: Anterior cruciate reconstruction with bioactive Leeds Keio ligament (LKII): preliminary report. J Long Term Eff Med Impl 2006; 16: 41-49.
4. Cho S, Muneta T, Ito S et al.: Electron microscopic evaluation of two-bundle anatomically reconstructed anterior cruciate ligament graft. J Orthop Sci 2004; 9: 296-301.
5. Raif EM, Seedhom BB: Effect of cyclic tensile strain on proliferation of synovial cells seeded onto synthetic ligament scaffolds an in vitro simulation. Bone 2005; 36: 433-443.
6. Cuppone M, Bahaa B, Seedhom B: Effect of implant lengthening and mode of fixation on knee laxity after ACL reconstruction with artificial ligament: a cadaveric study. J Orthop Science 2001; 6: 253-261.
7. Field JR, Hearn TCP: Ultimate tensile strength of a Leeds Keio/autograft ACL reconstruction utilizing PLLA tibial staple fixation. J Costi Injury 2003; 34: 334-342.
8. Jones AP, Sidhom S, Sefton G: Long-term clinical review (10-20 years) after reconstruction of the anterior cruciate ligament using the Leeds-Keio synthetic ligament. J Long Term Eff Med Implants 2007; 17: 59-69.
9. Sugihara A, Fujikawa K, Watanabe H et al.: Anterior cruciate reconstruction with bioactive Leeds-Keio ligament (LKII): preliminary report. J Long Term Eff Med Implants 2006; 16: 41-9.
10. Zaffagnini S, Muccioli GMM, Chatrath V et al.: Histological and ultrastructural evaluation of Leeds-Keio ligament 20 years after implant: a case report. Knee Surg Sports Traumatol Arthrosc 2008; 16: 1026-9.
11. Murray AW, Macnicol MF: 10-16 years results of Leeds-Keio anterior cruciate ligament reconstruction. Knee 2004; 11: 9-14.
12. Plancher KD, Steadmen JR, Briggs KK et al.: International knee ligament standard evaluation from J. Bone Joint Surg 1988; 80-A: 184-197.
13. Lavoie P, Fletcher J, Duval N: Patient satisfaction needs as related to knee stability and objection findings after ACL reconstruction using the LARS artificial ligament. Knee 2000; 7: 157-163.
14. Mascarenhas R, Macdonald PB: Anterior cruciate ligament reconstruction: a look at prosthetics – past, present and possible future. Mcgill J Med 2008; 11: 29-37.
15. Osanai T, Tsuchiya T, Sugawara M: Histologic examination of Leeds-Keio artificial ligament implanted on the surface of a tumor endoprosthesis. J Arthroplasty 2009; 24: 159.e5-7.
16. Toms AD, Smith A, White SH: Analysis of the Leeds-Keio ligament for extensor mechanism repair: favourable mechanical and functional outcome. Knee 2003; 10: 131-134.
17. Dominikus M, Sabeti M, Toma C et al.: Reconstructing the extensor apparatus with a new polyester ligament. Clin Orthop Relat Res 2006; 453: 328-34.
18. Matsumoto H, Fujikawa K: Leeds-Keio artificial ligament: a new concept for the anterior cruciate ligament reconstruction of the knee. Keio J Med 2001; 50: 161-166.
