Streszczenie
Operacyjne leczenie złamań trzonu kości udowej opiera się na opracowanej przez Kempfa i Grosse'a technice zespolenia gwoździem śródszpikowym ryglowanym. Zespolenia gwoździem śródszpikowym ryglowanym jest stosunkowo mało inwazyjną techniką, zapewniającą stabilne zespolenie umożliwiające wczesne usprawnianie i prawidłowy zrost złamania. Dodatkowo istnieje możliwość rozwiercenia kanału szpikowego. W zależności od wskazań można gwóźdź wprowadzić zarówno od końca dalszego kości udowej, jak i od jej części proksymalnej. W zależności od postaci złamania stosuje się zespolenie statyczne lub dynamiczne. Jedynie w przypadku złamania poprzecznego można zastosować gwoździowanie bez śrub ryglujących. W przypadku złamania poprzecznego w części bliższej trzonu kości udowej, gwóźdź należy ryglować powyżej szczeliny złamania. Analogicznie w przypadku złamania poprzecznego w obrębie części dalszej trzonu kości udowej, ryglowanie wykonuje się poniżej szczeliny złamania. W przypadku wszelkich złamań niestabilnych, ryglowanie należy wykonać powyżej i poniżej poziomu złamania, bez względu na jego lokalizację. W przypadku wykonania zespolenia z ryglowaniem statycznym, należy celem stymulacji powstania prawidłowego zrostu kostnego, wykonać jego wtórną dynamizację. Nie wszyscy operatorzy są jednak przekonani o zasadności wykonywania wtórnej dynamizacji.

Summary
Surgical treatment of femoral shaft fractures has been based on locked intramedullary nailing since the introduction of its current principles by Kempf and Grosse. Locked intramedullary nailing is a low-invasive technique which allows stable fixation permitting early ambulation and proper fracture union. Intramedullary canal can be additionally reamed depending on the surgeon's decision. If desired, nailing may be performed in both antegrade and retrograde manner. The nail is locked either statically or dynamically using bolts located at its ends according to the fracture type. Only transverse fractures of the middle third of the femur may be treated without locking the nail or with locking only one of its ends. In case of transverse fractures of the proximal part of femoral shaft locking the nail above the fracture is required. Conversely, in case of transverse fractures of the distal part of femoral shaft the nail should be locked below the fracture. All unstable femoral shaft fractures require locking the nail at its both ends regardless of the fracture level. When static locking is done, the nail should be dynamized secondarily after 8-10 weeks in order to enhance proper fracture healing, however this view is not unanimously shared by all surgeons.