Streszczenie
W krajach rozwiniętych zatorowość płucna jest najczęstszą przyczyną zgonów kobiet w okresie ciąży i połogu. Podczas ciąży dochodzi do zmian stężeń hormonów, fizjologicznych zmian w układzie krzepnięcia oraz do ucisku dużych żył przez powiększoną macicę, co przyczynia się do zwiększonego ryzyka wystąpienia żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej. Objawy sugerujące zakrzepicę żył głębokich lub zatorowość płucną, jak uczucie duszności czy obrzęk kończyny, mogą występować w ciąży bez związku z ŻChZZ. Diagnostyka zatorowości płucnej w ciąży związana jest z licznymi ograniczeniami spowodowanymi niespecyficznymi objawami, fizjologicznym wzrostem stężenia D-dimerów oraz z obawami przed szkodliwym wpływem promieniowania jonizującego na płód. Leczenie zakrzepicy u ciężarnych wiąże się z powikłaniami zarówno ze strony matki, jak i ze strony płodu. Kobiety narażone są na ryzyko krwawień, a przy stosowaniu heparyny na wystąpienie małopłytkowości poheparynowej lub osteoporozy. U płodu oprócz krwawienia mogą wystąpić wady wrodzone, zwłaszcza podczas leczenia doustnymi antykoagulantami. Ważny jest odpowiedni dobór leków, aby ograniczyć działania niepożądane. U kobiet obciążonych zwiększonym ryzykiem wystąpienia zakrzepicy w czasie ciąży należy stosować profilaktykę – u wszystkich metody mechaniczne, a w niektórych grupach także metody farmakologiczne. Przy zwiększonym ryzyku zakrzepicy zaleca się stosowanie profilaktyki farmakologicznej w okresie połogu. Przed porodem należy przerwać leczenie przeciwkrzepliwe, po porodzie należy do niego powrócić pamiętając, że podczas laktacji można stosować doustne antykoagulanty.

Summary
Pulmonary embolism is the most common cause of death among pregnant women in well developed countries. Changes of hormones concentration, physiological changes in coagulation system and compression of large vessels by the enlarged uterine take place in pregnancy what leads to higher risk of thromboembolism development. Symptoms suggesting deep vein thrombosis (DVT) or pulmonary embolism (PE) like dyspnoea or limb oedema can occur during pregnancy without thromboembolism. Furthermore, pulmonary embolism diagnostics has many limitations caused by unspecific VT symptoms, physiological elevated D-dimers concentration or potentially fatal influence of ionizing radiation on fetus. VT treatment in pregnant women can cause complications in both mother and fetus. Maternal complications of anticoagulant therapy include bleeding, as well as HIT and heparin-associated osteoporosis. Fetal complications are bleeding and potential teratogenicity especially after vitamin K antagonists. Very careful medicines selection is the most important to reduce potential complications. Prophylaxis is very significant among women with higher risk of thromboembolism development. Mechanical methods should be considered in every group of patients and in some of them pharmacological methods as well. In groups with higher risk of thromboembolism pharmacological prophylaxis during postpartum period should be applied. Anticoagulation treatment should be stopped before delivery and ought to be continuated just after it. We have to remember that anticoagulation can be exert during breast-feeding including vitamin K antagonists.