Streszczenie
Wstęp. Jednym z najczęstszych czynników zakażeń skóry i tkanek miękkich są szczepy Staphylococcus aureus. Wśród nich najbardziej niebezpieczne i trudne w procesie terapii pacjentów są szczepy metycylino-oporne (MRSA). Właściwości chorobotwórcze bakterii w ostatnich latach są kojarzone ze zdolnością do wytwarzania biofilmu. Biofilm to przytwierdzona do powierzchni ustrukturowana społeczność komórek bakteryjnych, wykazująca cechy fenotypowe różne od komórek występujących w formie planktonicznej. Biofilm między innymi może mieć wpływ na utrzymywanie się stanu zapalnego i utrudnienie gojenia ran.
Materiały i metody. Badania przeprowadzono na 34 szczepach MRSA izolowanych w latach 2005-2008 z wymazów skóry, treści ropnej i przedsionka nosa. Identyfikację szczepów i badanie ich lekowrażliwości przeprowadzono przy użyciu analizatorów mikrobiologicznych ATB Expression System oraz Vitek2 (bioMérieux).
Zbadano zdolność wytwarzania biofilmu metodą kolorymetryczną oraz określono częstotliwość występowania 6 genów: clfA, clfB, fnbA, fnB, icaA, cna.
Wyniki. Badania techniką PCR wykazały duże zróżnicowanie w częstotliwości występowania badanych genów. Wyróżniono 12 genotypów, w obrębie których dominował genotyp G0 – obecność wszystkich badanych genów.
W badaniach nad wytwarzanie biofilmu stwierdzono, że 35,3% szczepów wykazywało słabą, 61,8% średnią i 2,9% dużą zdolność do wytwarzania biofilmu. Nie stwierdzono występowania szczepów o bardzo dużej zdolności do wytwarzania biofilmu.
Wnioski. 1.Stwierdzono, że wszystkie badane szczepy MRSA posiadały zdolność do tworzenia biofilmu. 2. Większość badanych szczepów odpowiedzialnych za zakażenia skóry i tkanek miękkich posiadała komplet lub prawie komplet badanych genów. 3. Występowanie genów odpowiedzialnych za adhezję i ich układ nie korelowały ze zdolnością do wytwarzania biofilmu i ilością wytworzonej w nim biomasy. 4. Szczepy posiadające gen icaA – odpowiedzialny za syntezę PIA, nie wytwarzały większej biomasy w biofilmie od szczepów, które tego genu nie posiadały.

Summary
Introduction. One of the most common agents responsible for nosocomial and community-acquired infections is Staphylococcus aureus. Among S. aureus strains the most dangerous and difficult in the process of patient’s therapy are methicillin-resistant (MRSA). In recent years pathogenicity of bacteria are believed to be connected with its ability to form biofilm. Biofilm is a bacterial community attached to the surface. Bacteria present in this structure show different phenotypic character from planktonic ones, and may contribute to prolongation of inflammation and to hindering of the wound healing. The aim of the study was to determine the presence of chosen pathogenicity genes in the MRSA infecting skin and soft tissues as well as the potency of biofilm formation by these strains.
Material and methods. In the experiments the uniform group of 34 MRSA strains were used, all isolated in 2005-2008 from skin swabs All investigated strains were examined for the presence of the following genes clfA, clfB, fnbA, fnB, icaA, cna. The PCR-technique was performed. Biofilm formation was examined by the use of microtiter plate assay and colorimetric method.
Results. PCR analysis revealed a wide variety of the occurrence of the tested genes. 12 genotypes were identified within which the genotype G0, with the presence of all investigated the genes – were dominant. 35.3% of the tested strains expressed weak ability to produce biofilm, 61.8% of the strains were medium biofilm producers and only 2.9% of the strains were strong biofilm producers. None of the strains expressed very strong ability to produce biofilm.
Conclusions. 1. All of the tested MRSA were able to form biofilm. 2. In most of the examined strains responsible for skin and soft tissue infection all or almost all of the tested genes were present. 3. Occurrence and configuration of the investigated genes did not correlate with the ability to biofilm formation and with the amount of biomass in the biofilm structure. 4. icaA positive strains, which is responsible for PIA synthesis, did not form higher amount of biomass than icaA negative strains.