© Borgis - Postępy Fitoterapii 1/2011, s. 3-8
*Anna Kędzia
Aktywność olejku cynamonowego (Oleum Cinnamomi) wobec bakterii beztlenowych
The activity of cinnamon oil (Oleum Cinnamomi) against anaerobic bacteria
Zakład Mikrobiologii Jamy Ustnej, Katedra Mikrobiologii, Gdański Uniwersytet Medyczny
Kierownik Zakładu i Katedry: dr hab. Anna Kędzia, prof. ndzw.
Summary
In the present study, cinnamon oil (Oleum Cinnamomi) were investigated for activity against 31 anaerobic bacteria isolated from oral infections. The susceptibility (MIC) anaerobes was determined by means of plate dilutions technique in Brucella agar with 5% sheep blood, menadione and hemin. The inoculum containing 105 CFU/spot was seeded with the Steers inoculator upon the surface of agar. Incubation the agar plates was performed in anaerobic conditions at 37°C for 48 hrs. The MIC was interpreted as the lowest concentrations of cinnamon oil completely inhibiting the growth of bacterial strains. The results indicated that the most susceptible to tested oil from Gram-negative rods were the strains from the genera of Bacteroides (MIC = 0.25-0.5 mg/ml). However, remaining Gram-negative bacteria were slightly less susceptible to oil (MIC = 0.5-1.0 mg/ml). From among Gram-positive anaerobes the most sensitive were the cocci than rods (MIC ≤ 0.06-0.5 mg/ml). The concentrations ≤ 0.06 mg/ml inhibited the growth 57% of strains of cocci. The Gram-positive anaerobic bacteria were more sensitive to tested essential oil than Gram-negative.
Cynamon jest jedną z roślin wymienianych w Starym Testamencie, w Księdze Rodzaju (1, 2). Znali go starożytni Grecy, Rzymianie i Chińczycy. W starożytnym Egipcie był wykorzystywany do balsamowania zwłok oraz jako kadzidło. Dodawano go do bardzo drogich aromatycznych maści stosowanych jako kosmetyki. Olejek cynamonowy został opisany przez Dioskuridesa (1). Święta Hildegarda (1098-1179) zalecała cynamon do spożywania, jako korzystny dla zdrowia. Kora cynamonowca została uznana za surowiec i umieszczona w 1750 r. w Farmakopei Wirttemberskiej, a nieco później (w 1917 r.) w Farmakopei Królestwa Polskiego (2).
Cynamonowiec cejloński (Cinnamomum zeylanicum) jest wiecznie zielonym drzewem z rodziny wawrzynowatych (Lauraceae), osiągającym do 10-12 m wysokości. Uprawiany jest na Sri Lance, Seszelach, Mauritiusie i Madagaskarze. Wytwarza skórzaste zielone liście, kształtu jajowatego o długości ok. 18 cm. Kwiaty barwy żółtawo-zielonej, o przyjemnym zapachu zebrane w wiechy, są umiejscowione w kątach liści. Owocem jest zielonogranatowa czarna jagoda (2). Poza cynamonowcem cejlońskim znane są też inne gatunki, tj. cynamonowiec chiński (Cinnamomum cassia, syn. C. aromaticum), cynamonowiec jawajski (Cinnamomum burmannii), cynamonowiec indonezyjski (C. inersi), cynamonowiec indyjski (C. tanula), cynamonowiec sajgoński (C. loureivii), cynamonowiec australijski (C. oliverii) oraz cynamonowiec nowogwinejski (C. massoia). Wszystkie cynamonowce wytwarzają olejek eteryczny, którego skład jest uzależniony od gatunku. Głównym składnikiem olejku jest aldehyd cynamonowy (68-75%) i eugenol (ok. 8-10%) (1, 3, 4). Olejek cynamonowy otrzymywany jest z kory (1-1,5%) i liści (1,5-2%) metodą destylacji z parą wodną. Olejek cynamonowy cejloński poza aldehydem cynamonowym zawiera aldehyd benzoesowy i dihydrocynamonowy oraz octan cynnamylu, eugenol, kuminol, limonen, kwas cynamonowy, linalol, α-pinen i 1,8-cyneol (1, 3). Olejek otrzymywany z kory zawiera więcej aldehydu cynamonowego niż pozyskiwany z liści. Wykazano też, że w olejku eterycznym uzyskiwanym z liści jest więcej eugenolu (70-80%) w porównaniu do olejku otrzymanego z kory (10-18%) (4-7). Olejek cynamonowy ma barwę żółtą do brązowej i staje się ciemniejszy po kontakcie z powietrzem. Ma charakterystyczny aromatyczno-korzenny zapach.
Cynamon jest wykorzystywany w przemyśle spożywczym. W postaci mielonej, rzadziej w postaci kawałków kory, stosowany jest od stuleci jako przyprawa do potraw mięsnych i rybnych. Jednak szczególne miejsce zajmuje w cukiernictwie (1-5, 8). Dodawany jest do deserów, ciast, herbat, kawy, kompotów, marmolad, likierów, nalewek i grzanego wina. Wykorzystuje się go w kosmetyce (olejek eteryczny, zmielone nasiona) do produkcji kremów i perfum. W stomatologii olejek cynamonowy stosowany jest ze względu na korzystne działanie w zapaleniach dziąseł i próchnicy zębów (4, 9, 10). Produkowane są też pasty do zębów zawierające ten olejek. Zarówno olejek cynamonowy, jak i wyciągi z kory cynamonowca cejlońskiego wykorzystywane są w przemyśle farmaceutycznym do poprawiania zapachu i smaku leków, szczególnie tych, które zawierają substancje gorzkie. Olejek znalazł też zastosowanie w rolnictwie (6). Jest wśród innych olejków, tj. lebiodkowego i goździkowego, w składzie preparatu Heriox, dodawanego do pasz dla zwierząt, który wzmaga wydzielanie enzymów trzustkowych ułatwiających trawienie; działa hepatoochronnie.
Wyciągi z kory i olejek cynamonowy, ze względu na swoje korzystne właściwości, znalazły zastosowanie w lecznictwie. Preparaty zawierające wyciągi lub olejek są używane w przypadku niestrawności, wzdęć, stanów skurczowych żołądka i jelit oraz przy braku łaknienia. Badania wykazały, że wyciąg z kory cynamonowca zapobiega wrzodom żołądka (8, 11). Ponadto udowodniono, że dzięki antyseptycznym właściwościom cynamon zapobiega zatruciom pokarmowym i niestrawności (1, 2, 5, 8, 11). Olejek jest dodawany do preparatów ziołowych poprawiających trawienie i łaknienie (np. Zioła szwedzkie). Z przeprowadzonych badań wynika też, że zarówno cynamon, jak i olejek wykazują działanie przeciwmiażdżycowe i obniżają ciśnienie krwi (12, 13). Ponadto udowodniono, że cynamon przyczynia się do obniżania poziomu glukozy i cholesterolu w surowicy krwi (1, 2, 14-17). W kolejnych doświadczeniach in vivo, przeprowadzonych na szczurach rasy Wistar, u których sztucznie wywołano cukrzycę, wykazano znaczne (p < 0,05) obniżenie poziomu triglicerydów, frakcji HDL i całkowitego cholesterolu po doustnym podaniu aldehydu cynamonowego w dawce 20 mg/kg m.c. przez 45 dni, w porównaniu z grupą kontrolną (18). Badania kliniczne przeprowadzone w Pakistanie wskazują, że codzienne spożywanie cynamonu oddziałuje korzystnie, przyczyniając się do obniżenia poziomu glukozy, triglicerydów, frakcji LDL i całkowitego cholesterolu w surowicy krwi u chorych na cukrzycę typu 2 (1). Takie efekty uzyskuje się po stosowaniu cynamonu w dawce ≥ 1,0 g na dobę (1). Założenie to potwierdziły inne badania na zwierzętach, u których stosowanie cynamonu w dawkach 1, 3 i 6 g dziennie przez 4 dni okazało się pomocne w leczeniu cukrzycy typu 2 (18). Olejek z kory cynamonowca jest wykorzystywany w leczeniu przeziębień, grypy, zakażeń górnych i dolnych dróg oddechowych (1, 8, 19-21). Może być stosowany do masażu, kąpieli, kompresów i inhalacji (1, 20). Olejek cynamonowy polecany jest w zakażeniach dróg oddechowych; do stosowania w mieszaninie z innymi olejkami w aerozoloterapii, szczególnie u dzieci (20). Cynamon jest też dodawany do mieszanek ziołowych o działaniu przeciwreumatycznym (1). Wykazuje również właściwości przeciwgorączkowe (21, 22), przeciwbólowe (23-25) i przeciwzapalne (1). Niektórzy autorzy wskazują też na przeciwnowotworowe działanie składników olejku cynamonowego (23-25). Badania wykazały przeciwutleniające i przeciwmutagenne działanie olejku lub jego składników (5, 26-31).
Olejek cynamonowy wchodzi w skład kilku preparatów roślinnych o silnym działaniu przeciwdrobnoustrojowym i wielokierunkowym zastosowaniu w lecznictwie. Wśród preparatów są: Aromatol (Hasco-Lek), Amol (Altana Pharma), Argol, Argol Grip, Argol Rheuma (Alba Thyment) i Melisana Klosterfrau (Klosterfrau). Olejek cynamonowy wykazuje też działanie przeciwpasożytnicze i jest używany do zwalczania pasożytów skóry (wszy, świerzb) i przewodu pokarmowego (1, 32, 33), oraz w zakażeniach skóry (kurzajki, trądzik) (1). Może być stosowany jako repelent i środek insektobójczy (34, 35). Preparat Antisol (Gemi) zawierający w składzie olejek cynamonowy, w postaci żelu i płynu, skutecznie zapobiega ukłuciom komarów i kleszczy.
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Jadczak D, Grzeszczuk M. Cynamon. Panacea 2005; 1(10):34-6. 2. Sztaba D. Barwa szafranu, aromat cynamonu, smak kaparów – właściwości lecznicze biblijnych przypraw. Farm Pol 2009; 1(65):29-40. 3. Unlu M, Ergene E, Unlu GV i wsp. Composition, antimicrobial activity and in vitro cytotoxicity of essential oil from Cinnamomum zeylanicum Blume (Lauraceae). Food Chem Toxicol 2010; 48:3274-80. 4. Jayaprakasha GK, Rao LJ, Sakariah KK. Chemical composition of volatile oil from Cinnamomum zeylanicum buds. Z Naturforsh 2002; 57c:990-3. 5. Brud W, Konopacka-Brud J. Pachnąca apteka. Wyd. Pagina, Warszawa 1998. 6. Faix S, Faixova Z, Placha J i wsp. Effect of Cinnamomum zeylanicum essential oil on antioxidative status in broiler chickens. Acta Vet, Brno 2009; 78:411-7. 7. Wang R, Wang R, Yang B. Extraction of essential oils from five cinnamon leaves and identification of their volatile compound composition. Innov Food Sci Emerg Technol 2009; 10(2):289-92. 8. Prabuseenivasan S, Jayakumar M, Ignacimuthu S. In vitro antibacterial activity of some plant essential oils, BMC Compl Altern Med 2006; 6:39-46. 9. Saeki Y, Ito Y, Shibata M i wsp. Antimicrobial action of natural substances on oral bacteria. Bull Tokyo Dent Coll 1989; 30(3):129-35. 10. Osawa K, Matsumoto T, Yusuda H i wsp. The inhibitory effect of plant extracts on the collagenolytic activity and cytotoxicity of human gingival fibroblasts by Porphyromonas gingivalis crude enzyme. Bull Tokyo Dent Coll 1991; 32(1):1-7. 11. Yanaka S, Yoon YH, Funkai H i wsp. Antiulcerogenic compounds isolated from Chinese cinnamon. Planta Med 1989; 55(3):245-8. 12. Sambaiak K, Srinivasan K. Effect of cumin, cinnamon, ginger, mustard and tamarynd in induced hypercholesterolemic rats. Nahrung 1991; 35(1):47-51. 13. Wang WK, Hsu TL, Huang ZY i wsp. Collective effect of a Chinese formula – a study of xiao-jian-zhong-tang. Am J Chin Med 1995; 23(3-4):299-304. 14. Alam K, Maphara S, Mohammad MAK i wsp. Cinnamon improves glucose and lipids of people with type 2 diabetes. Diabetes Care 2003; 26:3215-8. 15. Quin B, Nagasaki M, Ren M i wsp. Cinnamon extract (traditional herb) potentiates in vivo insulin regulated glucose utilization via enhancing insulin signaling in rats. Diabetes Res Clin Pract 2003; 62:139-48. 16. Kannappan S, Jayarman T, Rajasekar P i wsp. Cinnamon bark extract improves glucose metabolism and lipid profile in the fructose-fed rat. Singapore Med J 2006; 47(10):858-63. 17. Lee JS, Jean SM, Park EM i wsp. Cinnamate supplementation enhances hepatic lipid metabolism and antioxidant defense system in high cholesterol-fed rats. J Med Food 2003; 6:183-91. 18. Subash Babu P, Prabuseenivasan S, Ignacinuthu S. Cinnamaldehyde – A potential antidiabetic agent. Phytomed 2007; 14:15-22. 19. Ziment I. History of the treatment of chronic bronchitis. Respiration 1991; 58 Suppl 1:37-42. 20. Lutomski J, Alkiewicz J. Leki roślinne w profilaktyce i terapii. PZWL, Warszawa 1993. 21. Khan A, Safdar M, Alikhan MM i wsp. Cinnamon improves glucose and lipids of people with type 2 diabetes. Diabete Care 2003; 26(12):3215-8. 22. Lopez P, Sanches C, Batlle R i wsp. Solid and vapour chase antimicrobial activities of six essentials oils: susceptibility of selected food borne bacteria and fungal strains. J Agric Food Chem 2005; 53:6939-46. 23. Kwon BM, Lee SH, Choi SV i wsp. Synthesis and in vitro cytotoxicity of cinnamaldehydes to human solid tumor cells. Arch Pharm Res 1998; 21(2):147-52. 24. Lee CW, Hong DH, Han SH i wsp. Inhibition of human tumor growth by 2’-hydroxy- and 2’-benzoyloxycinnaman aldehydes. Planta Med 1999; 65(3):263-6. 25. Seo UK, Lee YJ, Kim JK i wsp. Large-scale and effective screening of Korean medicinal plants for inhibitory activity on matrix metalloproteinase-9. J Ethnopharmacol 2005; 97(1):101-6. 26. Lee KG, Shibamoto T. Determination of antioxidant potential of volatile extracts isolated from various herbs and spice. J Agr Food Chem 2002; 50:4947-52. 27. Lee JS, Jeon SM, Park EM i wsp. Cinnamate supplementation enhances hepatic lipid metabolism and antioxidant defense system in high cholesterol-fed rats. J Med Food 2003; 6:183-91. 28. Mancini-Filho J, Van-Koiij A, Mancini DA i wsp. Antioxidant activity of cinnamon (C. zeylanicum, Breyne) extracts. Bollivian Chim Farmacol 1998; 137:443-7. 29. Faix S, Juhas S, Faixova Z. The effect of essential oil intake on changes of plasma antioxidant status in mice. Acta Vet, Brno 2007; 76:357-61. 30. Jayaprakasha GK, Negi PS, Jena BS i wsp. Antioxidant and antimutagenic activities of Cinnamomum zeylanicum fruit extracts. J Food Compos Anal 2007; 20:3030-6. 31. Baratta MT, Dorman HJD, Deans SG i wsp. Antimicrobial and antioxidant properties of some commercial essential oils. Flavour Fragr J 1998; 13:235-44. 32. Yang YC, Lee HS, Lee SH i wsp. Ovicidal and adulticidal activities of Cinnamomum zeylanicum bark essential oil compounds and related compounds against Pediculus humanus capitis (Anoplura: Pediculicidae). Int J Parasitol 2005; 35:1595-600. 33. Fichi G, Flamini G, Zaralli LJ i wsp. Efficacy of an essential oil of Cinnamomum zeylanicum against Psoroptes cumiculi. Phytomed 2007; 14:227-31. 34. Prajapati V, Tripathi AK, Aggarwal KK i wsp. Insecticidal, repellent and oviposition – deterrent activity of selected of essential oils against Anopheles stephensi, Aedes aegypti and Culex quinquefasciatus. Bioresour Technol 2005; 96(16):1749-57. 35. Yang YC, Lee EH, Lee HS i wsp. Repellency of aromatic medicinal plant extracts and a steam distillate to Aedes aegypti. J Am Mosq Control Assoc 2004; 20(2):146-49. 36. Morris JA, Khettry A, Seitz W. Antimicrobial activity of aroma chemicals and essential oils. J Am Oil Chem Soc 1979; 56:595-603. 37. Maruzzella JC, Sicurella NA. Antibacterial activity of essential oil vapors. J Am Pharm Assoc 1960; 49:692-4. 38. Kalemba D, Kunicka A. Antibacterial and antifungal properties of essential oils. Curr Med Chem 2003; 10:813-29. 39. Kędzia B, Hołderna-Kędzia E. Badanie wpływu olejków eterycznych na bakterie, grzyby i dermatofity chorobotwórcze dla człowieka. Post Fitoter 2007; 2:71-7. 40. Senhaji O, Faid M, Kalalon J. Inactivation of Escherichia coli 0157:H7 by essential oil from Cinnamomum zeylanicum. Braz J Infect Dis 2007; 11(2):234-6. 41. Aneja KR, Joshi R, Sharma C. Antimicrobial activity of Dalchini (Cinnamomum zeylanicum bark) extracts on some dental caries pathogenes. J Pharm Res 2009; (2):1387-90. 42. Bishnujoshi, Lekhak S, Sharma A. Antibacterial property of different medicinal plants: Ocimum sanctum, Cinnamomum zeylanicum, Xanthoxylum aromatum and Origanum majorana. Kathamandu Univ J Sci Engineering Technol 2009; 5(1):143-50. 43. Arnal-Schnebelen B, Hadji-Minaglou F, Perotean JF i wsp. Essential oils in infections gynecological disease: a statistical study of 658 cases. Int J Aromather 2004; 14:192-7. 44. Si W, Gong J, Tsao R i wsp. Antimicrobial activity of essential oils and structurally related synthetic food additives towards selected pathogenic and beneficial gut bacteria. J Appl Microbiol 2006; 100:296-305. 45. Crociani F, Biavati B, Alessandrini A i wsp. Growth inhibition of essential oils and other antimicrobial agents towards Bifidobacterium from dental caries. 27th Int Symp Essential Oils. Vienna, Sept. 8-11, 1996; 40-4. 46. Gupta C, Garg AP, Uniyal RC i wsp. Comparative analysis of the antimicrobial activity of cinnamon oil and cinnamon extract on some foodborne microbes. Afr J Microbiol Res 2008; 2(9):247-51. 47. Shahverdi AR, Monsef-Esfahani HR, Tavasoli F i wsp. Trans-cinnamaldehyde from Cinnamomum zeylanicum bark essential oil reduces the clindamycin resistance of Clostridium difficile in vitro. J Food Sci 2007; 72(1):55-8. 48. Alil SM, Khan AA, Ahmed I i wsp. Antimicrobial activities of eugenol and cinnamaldehyde against the human gastric pathogen Helicobacter pylori. Ann Clin Microbiol 2005; 4:20-6. 49. Nostro A, Cellini L, Di Bartolomeo S i wsp. Antibacterial effect of plant extract against Helicobacter pylori. Phytother Res 2005; 19:198-202. 50. Bergonzelli GE, Donnicola D, Porta N i wsp. Essential oils as components of a diet-based approach to management of Helicobacter pylori. Antimicrobiol Agents Chemother 2003; 47(10):3240-6. 51. Jantan J, Moharam BAK, Santhanam J i wsp. Correlation between chemical composition and antifungal activity of the essential oils on eight Cinnamomum species. Pharmaceut Biol 2008; 46(6):406-12. 52. Pawar VC, Thaker VS. Evaluation of the anti-Fusarium oxysporum f. sp. cicer and anti-Alternaria porri effects of some essential oils. World J Microbiol Biotechnol 2007; 23:1099-106. 53. Yousef RT, Aggag ME, Tawil GG. Evaluation of the antifungal activity of some components of volatile against dermatophytes. Mycosen 1978; 21(6):190-3. 54. Bansod S, Rai M. Antifungal activity of essential oils from Indian medical plants against pathogenic Aspergillus fumigatus and A. niger. World J Med Sci 2008; 3(2):81-8. 55. Yousef RT, Tawil GG. Antimicrobial activity of volatile oils. Pharmazie 1980; 35H(11):698-701. 56. Kishore GK, Pande S. Evaluation of essential oils and their components for broad-spectrum antifungal activity and control of late leaf spot and crown rot diseases in peanu. Plant Dis 2007; 91(4):375-9. 57. Carmo ES, Lima EO, Souza EL i wsp. Effect of Cinnamomum zeylanicum Blume essential oil on the growth and morphogenesis of some potentially pathogenic Aspergillus species. Brazilian J Microbiol 2008; 39:91-7. 58. Premanathan M, Rajendran S, Ramanathan T i wsp. A survey of some Indian medicinal plants for anti-human immunodeficiency virus (HIV) activity. Indian J Med Res 2000; 112:73-7. 59. Holdeman LV, Cato EP, Moore WEC. Anaerobe Laboratory Manual VPI Blacksburg. 4th Ed. Baltimore MD Virginia 1977. 60. Holt JG. Bergeys’ Manual of Determinative Bacteriology. Wiliams and Willkins Ed. 9th ed. Baltimore MD 1993. 61. Forbes BA, Sahn DF, Weissfeld AS. Bailey and Scott’s Diagnostic Microbiology. 12th Ed. Mosby Elsevier, St. Louis 2007.62. National Committee for Clinical Laboratory Standards Methods for antimicrobial susceptibility testing of anaerobic bacteria: approved standard. 6th ed. M-11, M-6. PA NCCLS, Wayne PA 2003.
