Streszczenie
Wstęp. Autotransfuzja jest zalecana u pacjentów podlegających zabiegom chirurgicznym kręgosłupa jako uznany środek redukujący potrzebę transfuzji krwi obcej. Istnieje niedobór badań, które mogłyby bezpośrednio porównać tę procedurę w podobnych grupach chorych leczonych alternatywnie z antotransfuzją lub bez autotransfuzji.
Materiał i metody. Retrospektywna analiza z grupą kontrolną. 42 kolejnych pacjentów (grupa badana), średnia wieku 15,1 lat, zakwalifikowano do programu autotransfuzji (podgrupa 1.1 – 22 pacjentów, którzy mieli jedną predonację i podgrupa 1.2 – 20 pacjentów, którzy mieli dwie predonacje), wykonując u nich stabilizację skoliozy idiopatycznej z dojścia tylnego. W grupie badanej zrealizowano predonację oraz pooperacyjny odzysk krwi. Liczba segmentów objętych instrumentacją wynosiła od 6 do 14, średnia 9,9 ± 1,9; średnia czasu operacji 190,8 ± 36,7 minut. Grupa kontrolna została zaadaptowana z pracy Lisandera i wsp. (1) i składała się z 13 pacjentów dobranych pod względem wieku, płci, typu zabiegu, czasu operacji i liczby segmentów objętych instrumentarium. W grupie tej nie przeprowadzono autotransfuzji.
Wyniki. Objętość predonacji w podgrupie 1.1 wahała się od 250 do 520 ml, średnia 324 ml, a w podgrupie 1.2 odpowiednio od 400 do 1040, średnia 762 ml. Odzyskana i przetoczona w okresie pooperacyjnym objętość krwi w podgrupie 1.1 wahała się od 200 do 1350 ml, średnia 653 ml, a w podgrupie 1.2 od 320 do 950 ml, średnia 681 ml. W podgrupie 1.1 dziewięciu pacjentów (41%), a w podgrupie 1.2 jedenastu pacjentów (55%) uniknęło transfuzji krwi obcej. 5.5 jednostek krwi obcej przetoczono przeciętnie pacjentom z grupy kontrolnej przy 1 jednostce w grupie badanej (p < 0,001).
Wnioski. Prosta i niedroga procedura jedno- lub dwukrotnej predonacji oraz odzysku krwi znacząco ale nie całkowicie redukują transfuzje krwi obcej u nastolatków przechodzących operacje skoliozy. Większa liczba pacjentów po podwójnej niż po pojedynczej predonacji uniknęła transfuzji krwi obcej.

Summary
Introduction. The autotransfusion is promoted for patients undergoing scoliosis surgery as a recognized mean for reducing homologous transfusion need. There is a deficiency of studies which directly compare this procedure in similar groups of patients managed alternatively with or without autotransfusion.
Material and methods. Retrospective analysis with control group. Forty two consecutive patients (study group), mean age 15.1 years, underwent the autotransfusion program (subgroup 1.1 – 22 patients who had single and subgroup 1.2 – 20 patients who had double predonation) while having posterior instrumentation for idiopathic scoliosis. Preoperative donation and postoperative recuperation were performed in the study group. The number of instrumented segments varied from 6 to 14, mean 9.9 ± 1.9; the mean time of operation was 190.8 ± 36.7 minutes. The control group was adopted from Lisander et al. (1) and consisted of thirteen patients matched by age, sex, type of surgery, time of operation and the number of instrumented vertebrae. No autotransfusion was carried out in the control group.
Results. Predonated volume in subgroup 1.1 varied from 250 to 520 ml, mean 324 ml and in subgroup 1.2 respectively from 400 to 1040, mean 762. Postoperatively recuperated and retransfused blood volume in subgroup 1.1 varied from 200 to 1350 ml, mean 653 ml and in subgroup 1.2 from 320 to 950 ml, mean 681 ml. In subgroup 1.1 nine patients (41%) and in subgroup 1.2 eleven patients (55%) avoided homologue transfusion. 5.5 homologous blood units on the average were transfused to patients from the control group while 1 unit to patients from the study group (p < 0.001).
Conclusions. Simple and costless procedures of single or double predonation and postoperative blood recuperation significantly reduced but not completely avoided homologous transfusion in adolescents undergoing surgery for scoliosis. More patients with double predonation than with single predonation avoided homologous transfusion.