Streszczenie
Cel pracy. Celem pracy była ponowna ocena stopnia zmienności wyników badania ultrasonograficznego, zależnie od badającego, u chorych z podejrzeniem nawrotowej zakrzepicy żył głębokich, przy wykorzystaniu aparatu USG najnowszej generacji oraz uwzględnieniu dużego doświadczenia osób wykonujących badanie ultrasonograficzne.
Materiał i metody. Retrospektywnie, przeanalizowano grupę 35 chorych (15 kobiet i 20 mężczyzn) z przebytą zakrzepicą żył głębokich, leczonych w Klinice Chirurgii Naczyniowej i Angiologii CMKP. Rozpoznanie pierwotnego epizodu zakrzepicy i jej nawrotu było stawiane na podstawie badania klinicznego i USG, potwierdzonego oceną poziomu stężenia D-dimerów. Porównywano wyniki dwóch niezależnych badań USG względem negatywnej wartości predykcyjnej poziomu D-dimerów (> 99%). Analizowano następujące aspekty: zgodność pomiędzy badającymi w ocenie zmian zakrzepowych pierwszego epizodu DVT widzianych w badaniu ultrasonograficznym, zgodność wykrywania nawrotowej DVT w badaniu ultrasonograficznym porównaną z poziomem stężenia D-dimerów i zgodność pomiędzy badającymi (badanie USG) w wykrywaniu nawrotowej zakrzepicy żył głębokich i ocenie lokalizacji zmian. W analizie statystycznej zastosowano test korelacji κ oraz analizę negatywnej wartości predykcyjnej.
Wyniki. Uogólniony wskaźnik korelacji rozpoznawania pierwszego epizodu zakrzepicy pomiędzy badającymi był bardzo wysoki; wartości średnie – κ=0,81 (0,67-0,86). Wyniki analizy zgodności pomiędzy osobami wykonującymi badanie oraz dodatniej wartości predykcyjnej badania USG w nawrotowej zakrzepicy żył głębokich wykazały bardzo słabą zgodność (κ = 0,2). Analiza korelacji κ zgodności pomiędzy badaniem USG a rozpoznaniem nawrotowej zakrzepicy żył głębokich wśród chorych z dodatnim poziomem D-dimerów (> 450 μg/ml) wykazała całkowity brak zgodności na wszystkich poziomach pomiaru USG w kończynie (wartości κ w granicach 0).
Wnioski. Ultrasonografia dopplerowska z kolorowym obrazowaniem przepływu pozostaje badaniem niezwykle specyficznym w rozpoznawaniu pierwszego epizodu zakrzepicy żył głębokich, lecz jej wartość w diagnostyce różnicowej nawrotowej zakrzepicy żył głębokich jest bardzo ograniczona. Testy D-dimerów, pomimo niskiej specyficzności, stanowią niezwykle przydatne narzędzie przy wykluczaniu obecności nawrotowej zakrzepicy żył głębokich.

Summary
Aim. The aim of the study was to evaluate and compare operator dependency in the diagnosis of recurrent DVT by means of colour coded ultrasonography, as compared to D-dimer levels.
Material and methods. The study was designed as a prospective, randomized, interobserver one. Thirty one patients with suspected recurrent DVT were evaluated. All were diagnosed and treated in the Department of Vascular Surgery. Strict exclusion criteria for D-dimer tests were applied. The US examinations were performed independently by two experienced ultrasonographers, who were blinded from the result of D-dimer test results.
Results. The overall interobserver agreement for all thrombotic changes (diagnosis of the first episode of DVT) seen on US was very high reaching av. κ value of 0.81. The statistical analysis (diagnosis of recurrent DVT) for κ agreement and for negative predictive value of US versus D-dimer test revealed, that the diagnosis of recurrence of DVT remains very poor among the two ultrasonographers. Moreover, interobserver variation of the US results in those cases is unacceptably high. The κ analysis for the agreement of US results suggesting recurrent DVT among patients with positive D-dimer result (> 450 μg/ml) revealed complete lack of agreement at all measured levels (κ values around 0 level).
Conclusions. Colour coded ultrasonography continues to prove being extremely specific in the diagnosis of primary DVT, but has important limitations in the differential diagnosis of recurrent DVT. D-dimer test although highly nonspecific, may provide an extremely important adjunct for the differentiation of recurrent DVT from an episode of exacerbated CVI.
D-dimer tests should be considered as a first line diagnostic tool (along with the US) in the diagnosis of recurrent DVT.