Cytując za Hipokratesem: „wielu lekarzy jest z tytułu, ale niewielu z powołania”. Specjalistą z powołania jest niewątpliwie prof. dr n. med. Krzysztof Bielecki – lekarz z ponad 50-letnią praktyką, chirurg z ponad 40-letnim stażem, członek wielu towarzystw naukowych, wieloletni przewodniczący kilku ośrodków dydaktyczno-badawczych, autor ponad 250 prac naukowych publikowanych zarówno w czasopismach polskich, jak i zagranicznych. Profesor Krzysztof Bielecki poza tym, że jest wielkim autorytetem w dziedzinie chirurgii, to jest także niezwykle ciekawą osobowością. Swoją postawą i działalnością może być wzorem do naśladowania dla młodych lekarzy zaczynających praktykę.

Krzysztof Bielecki urodził się w Warszawie rok przed wybuchem II wojny światowej, tj. 2 sierpnia 1938 roku. Jest jednym z trójki dzieci Celiny i Roberta Bieleckich. Ojciec był tokarzem, natomiast matka zajmowała się wychowywaniem dzieci i prowadzeniem domu. Profesor ma dwie siostry – Krystynę, która tak jak brat ukończyła Akademię Medyczną w Warszawie, oraz Teresę, która odebrała wyższe wykształcenie na Wydziale Matematyczno-Fizycznym Uniwersytetu Warszawskiego.

Profesor wraz z całą swoją rodziną od urodzenia mieszka w Warszawie. W 1955 roku ukończył liceum im. gen. Sowińskiego na Woli. Był to niewątpliwie ważny czas w życiu Profesora, ponieważ uczył go wówczas ks. Jan Twardowski, który wywarł ogromny wpływ na osobowość Profesora Bieleckiego. Relacja uczeń-nauczyciel przerodziła się później w wieloletnią przyjaźń.

Jak wspomina Profesor Bielecki: „moja świętej pamięci Mama kazała mi zostać lekarzem, uznając, że jest to najpiękniejsze powołanie i zawód – pomagać i ratować innych”. W 1955 roku Krzysztof Bielecki zaczął więc swoją historię z medycyną i poszedł na studia ma Wydziale Lekarskim warszawskiej Akademii Medycznej. Już po pierwszym roku studiów Profesor podjął pracę jako młodszy asystent w Zakładzie Histologii i Embriologii Akademii Medycznej. Na drugim roku powierzono mu szkolenia teoretyczne dla studentów pierwszego roku. Wkrótce potem Krzysztof Bielecki za zgodą prof. Franciszka Czubalskiego zaczął pracę w Zakładzie Fizjologii Człowieka na Krakowskim Przedmieściu, gdzie działał do końca studiów, a potem jeszcze przez 10 lat. W 1960 roku Profesor uzyskał absolutorium, zaś rok później dyplom lekarza z wyróżnieniem.