Streszczenie
Wstęp. Po transplantacji narządów czasem u biorcy można wykryć przeciwciała pochodzące od dawcy i skierowane przeciw krwinkom czerwonym. Zazwyczaj są to anty-A lub anty-B, rzadko mają inną swoistość.
Cel pracy. Ocena przeciwciał u biorców nerki i wątroby pochodzących od dawczyń zimmunizowanych mimo stosowanej immunoprofilaktyki poporodowej.
Materiał i metody. Próbki krwi dwóch biorców po transplantacji nerki i dwóch po transplantacji wątroby. Rutynowe oznaczenie grupy krwi i bezpośredni test antyglobulinowy z krwinkami biorców wykonany techniką mikrolumnową z żelem. Kwaśna elucja przeciwciał i pośredni test antyglobulinowy w celu wykrycia przeciwciał w eluacie oraz w surowicy biorców. Identyfikacja przeciwciał za pomocą PTA i zestawu krwinek wzorcowych.
Wyniki. Wykryto allo-anty-D u dwóch biorców po przeszczepieniu nerki i u dwóch po przeszczepieniu wątroby. Czterech pacjentów było RhD dodatnich oraz byli identyczni z dawcami w zakresie ABO w każdej z par. Dawcami były trzy RhD ujemne kobiety. U wszystkich biorców przeciwciała anty-D były wyraźnie aktywne, wykrywalne na krwinkach w BTA oraz w surowicy i eluacie w PTA, niezależnie od ich reaktywności w surowicy dawcy. Poszczególni biorcy otrzymali: 2, 5, 8 i 14 jednostek krwinek czerwonych i potrzebowali przetoczeń od jednego dnia do 7 tygodni.
Wnioski. Pomimo stosowania immunoprofilaktyki anty-D u RhD ujemnych kobiet, mogą one zostać uodpornione podczas ciąży i porodu, a ich limfocyty przeniesione z przeszczepianym narządem mogą wytwarzać przeciwciała anty-D u RhD dodatnich biorców. Badania serologiczne w celu wykrycia i identyfikacji przeciwciał u tych pacjentów w ciągu dwóch tygodni po transplantacji mogą być pomocne w przewidywaniu niedokrwistości immunohemolitycznej.

Summary
Introduction. Donor-derived antibodies against RBCs antigens can be sometimes detected in recipients of solid organs. Usually they are anti-A or anti-B, rarely they have other specificity.
Aim. Assessment of antibodies in recipients of kidney and liver derived from immunised female donors despite of postpartum immunoprophylaxis.
Material and methods. Blood samples from two recipients after kidney and two after liver transplantation. The routine type and screen and direct antiglobulin test with recipients’ RBCs by the microcolumn gel method. The antibody acid elution and indirect antiglobulin test for detection of antibodies in each eluate and serum from the recipients. Identification of antibodies by the IAT and panel RBCs.
Results. Four patients were RhD positive and identical in ABO in each pair donor-recipient. Three female donors were RhD negative. In all recipients anti-D antibodies were strongly reactive, detected on RBCs by the DAT and in the serum and eluate by the IAT, regardless of their reactivity in the donor serum. Individual recipients received: 2, 5, 8 and 14 units of RhD negative RBCs and they needed transfusion during the time from one day to 7 weeks.
Conclusions. Despite of obligatory anti-D immunoprophylaxis used in RhD negative women, they can be immunized ante- or postpartum and their lymphocytes transferred with transplanted organs can produce anti-D in RhD positive recipients. Serological tests for antibody detection and identification in these patients during first two weeks after transplantation can be useful in predicting immune haemolytic anaemia.