W badaniach użyto ekstraktu z drewna jodły pospolitej Abies alba Mill. Ekstrakcję prowadzono dwustopniowo, najpierw gorącą wodą (70°C, 2 godz.), a następnie octanem etylu. Pozostałość po odparowaniu octanu etylu rozpuszczano w glikolu polietylenowym 400. Ostatecznie ze 100 g drewna A. alba uzyskiwano 1 g suchego ekstraktu.

Ekstrakt z drewna jodły pospolitej (silver fir trunk extract – SFTE) zawierał mieszaninę bioaktywnych polifenoli, głównie katechin, kwasów fenolowych i lignanów. Wsród kwasów fenolowych przeważały: kwas protokatechowy – 0,77% i kwas p-kumarowy – 0,37%.

Badania przeprowadzono na świnkach morskich obojga płci, które podzielono na 3 grupy, po 6 zwierząt w grupie. Grupa kontrolna karmiona była dietą podstawową, grupa miażdżycowa – dietą miażdżycorodną i grupa przeciwmiażdżycowa – dietą miażdżycorodną z dodatkiem 0,02% SFTE. Doświadczenie prowadzono przez 8 tygodni.

Po zakończeniu badań stwierdzono, że rozkurcz aorty wywołany acetylocholiną w grupie kontrolnej wynosił 31%, w grupie miażdżycorodnej – 11%, a w grupie miażdżycorodnej z dodatkiem SFTE – 22%. Podobnie kształtowało się tworzenie blaszek miażdżycowych w aorcie. Powierzchnia blaszek miażdżycowych w aorcie zwierząt kontrolnych wynosiła 0,34%, zwierząt na diecie miażdżycorodnej – 7,37%, a na diecie miażdżycorodnej z dodatkiem SFTE – 1,46%.

Z przedstawionych rezultatów badań wynika, że ekstrakt z drewna jodły pospolitej w dużym stopniu zapobiega twardnieniu aorty oraz tworzeniu się w niej płytek miażdżycowych pod wpływem diety miażdżycorodnej (bogatej w węglowodany, tłuszcze i cholesterol). Stwarza to możliwości wprowadzenia ekstraktu z drewna jodły pospolitej jako środka zapobiegającego, a być może i leczącego zmiany miażdżycowe u ludzi.