Katedra Hodowli Trzody Chlewnej, Żywienia Zwierząt i Żywności, Zachodniopomorski Uniwersytet Technologiczny w Szczecinie
Kierownik Katedry: dr hab. inż. Arkadiusz Pietruszka
Rokitnik zwyczajny jest nie tylko ozdobnym krzewem, ale również rośliną leczniczą, zawierającą wiele cennych składników odżywczych oraz substancji bioaktywnych, mających zastosowanie w przemyśle spożywczym oraz kosmetycznym i farmaceutycznym. Rokitnik jest rośliną, którą można wykorzystać od korzeni, przez łodygę, liście, aż po owoce i nasiona. Obecnie wykorzystywane są głównie jego owoce i nasiona, natomiast liście odznaczające się również wartościowym składem chemicznym traktowane są przeważnie jako odpad.
Rokitnik zwyczajny jest silnie rozgałęzionym krzewem liściastym lub niewielkim drzewem o wysokości od 2 do 4 metrów. Ma długie rozłogi korzeniowe, wchodzące w symbiozę z bakteriami glebowymi, umożliwiając tym samym dostosowanie się do różnych warunków glebowych. System korzeniowy rokitnika zwyczajnego ma również duży wpływ na utwardzanie gruntu, co jest niezmiernie istotne na terenach piaszczystych, na których często występuje (4). Rokitnik zwyczajny ma pojedyncze, wąskie, lancetowate liście o długości około 8 cm, koloru srebrzystoszarego. Nasiona są ciemnobrązowe, błyszczące, jajowate bądź eliptyczne, o wymiarach 2,8-4,2 mm. Owoce rokitnika mają kwaskowaty smak, barwę pomarańczową, owalny kształt (średnica około 5-7 mm) z jednym pestkowatym nasieniem, leżą gęsto ułożone na krótkich szypułkach wzdłuż pędów (3, 5).
Wszystkie części rokitnika zwyczajnego stanowią źródło wielu substancji odżywczych i aktywnych biologicznie, wpływających korzystnie na organizm ludzki. Sok z owoców rokitnika jest bogaty w kwasy organiczne, kwasy tłuszczowe, flawonoidy, karotenoidy, witaminy oraz składniki mineralne (6-8). Olej z nasion rokitnika charakteryzuje się wysoką zawartością kwasów tłuszczowych, takich jak kwas oleinowy, linolowy i palmitynowy. Jest on również bogaty w karotenoidy, tokoferole oraz fitosterole (9, 10). Liście rokitnika zwyczajnego zawierają także wiele składników odżywczych, są dobrym źródłem białka o wysokiej wartości odżywczej oraz substancji bioaktywnych, w tym głównie związków przeciwutleniających (11, 12).
Smak owoców rokitnika jest zazwyczaj opisywany jako kwaśny, gorzki i cierpki. Owoce mają również swoisty aromat, na który składa się grupa aż 74 związków lotnych, z których najliczniejszą są estry (13). Skład chemiczny owoców rokitnika zwyczajnego zależy od: odmiany, warunków klimatycznych, wielkości owoców, ich dojrzałości oraz metody przetwarzania (14). Zawartość białka wynosi do 4,7% suchej masy (5). Owoce rokitnika zwyczajnego są również bogatym źródłem witaminy C. W zależności od odmiany ilość tej witaminy waha się między 28 a 201 mg/100 g świeżych owoców (15). Dla porównania świeże owoce jeżyny (Rubus discolor) i maliny (Rubus idaeus) zawierają kolejno ok. 31,87 i 33,67 mg/100 g witaminy C w świeżych owocach (16). Ze względu na jej wysoką zawartość owoce rokitnika stosowane są w przemyśle spożywczym w celu zwiększenia zawartości witaminy C w produktach, takich jak soki i napoje.
Rokitnik należy do nielicznych roślin gromadzących w owocach tłuszcz. Jego skład różni się w zależności od podgatunku, metod uprawy, czasu zbioru czy metod ekstrakcji (17). Całkowita zawartość tłuszczu w pulpie owoców wynosi około 9 g/100 g świeżej masy (5). Zawarte w nim są nie tylko powszechnie występujące kwasy tłuszczowe, takie jak kwas palmitynowy, stearynowy, oleinowy, linolowy i linolenowy, ale również kwas oleopalmitynowy (18).
1. Suryakumar G, Gupta A. Medicinal and therapeutic potential of sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.). J Ethnopharmacol 2011; 138:268-78.
2. Stobdan T, Korekar G, Srivastava RB. Nutritional attributes and health application of seabuckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) – a review. Curr Res Nutr Food Sci J 2013; 9:151-65.
3. Rousi A. The genus Hippophaë L. A taxonomic study. Ann Bot Fenn 1971; 8:177-227.
4. Bartish JV, Jeppson N, Nybom H i wsp. Phylogeny of Hippophaë (Elaeagnaceae) inferred from parsimony analysis of chloroplast DNA and morphology. Syst Botany 2002; 27:41-54.
5. Selvamuthukumaran M, Farhath K. Evaluation of shelf stability of antioxidant rich seabuckthorn fruit yoghurt. Int Food Res J 2014; 21:759-65.
6. Yuzhen Z, Fuheng W. Sea buckthorn flavonoids and their medicinal value. Hippophaë 1997; 10:39-41.
7. Beveridge T, Harrison JE, Drover J. Processing effects on the composition of sea buckthorn juice from H. rhamnoides L. cv. Indian Summer. J Agric Food Chem 2002; 50:113-6.
8. Eccleston C, Baoru Y, Tahvonen R i wsp. Effect of an antioxidant-rich juice (sea buckthorn) on risk factors for coronary hearth disease in humans. J Nutr Biochem 2002; 13:346-54.
9. Cakir A. Essential oil and fatty acid composition of the fruits of Hippophaë rhamnoides L. (Sea Buckthorn) and Myrtus communis L. from Turkey. Biochem Syst Ecol 2004; 32:809-16.
10. Purushothaman J, Suryakumar G, Shukla D i wsp. Modulatory effects of seabuckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) in hypobaric hypoxia induced cerebral vascular injury. Brain Res Bull 2008; 77:246-52.
11. Maheshwari DT, Yogendra Kumar MS, Verma SK i wsp. Antioxidant and hepatoprotective activities of phenolic rich fraction of Seabuckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) leaves. Food Chem Toxicol 2011; 49:2422-8.
12. Jaroszewska A, Biel W, Stankowski S i wsp. Evaluation of the influence of symbiotic mycorrhizal fungi on basic chemical compounds and minerals of sea buckthorn leaves. J Elem 2016; 21:1029-41.
13. Lunden S, Tiitinen K, Kallio H. Aroma analysis of sea buckthorn berries by sensory evaluation, headspace SPME and GC-olfactometry. [In:] Blank I, Wüst M,Yeretzian C (eds.). Expression of Multidisciplinary Flavour Science. Proceedings of the 12th Weurman Symposium. Institute of Chemistry and Biological Chemistry, Zürich University of Applied Sciences, Switzerland 2010; 490-3.
14. Zheng J, Yang B, Trèpanier M i wsp. Effects of genotype, latitude, and weather conditions on the composition of sugars, sugar alcohols, fruit acids, and ascorbic acid in sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides ssp. mongolica) berry juice. J Agric Food Chem 2012; 60:3180-9.
15. Yao Y, Tigerstedt PMA, Joy P. Variation of vitamin C concentration and character correlation between and within natural sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) populations. Acta Agric Scand Sect B Soil Plant Sci 1992; 42:12-7.
16. Dujmović PD, Duralija B, Voća S i wsp. A comparison of fruit chemical characteristics of two wild grown Rubus species from different locations of Croatia. Molecules 2012; 17:10390-8.
17. Gutierrez LF, Ratti C, Belkacemi K. Effects of drying method on the extraction yields and quality of oils from Quebec sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) seeds and pulp. Food Chem 2008; 106:896-904.
18. Damian C, Leahu A, Oroian M i wsp. Antioxidant activity in extracts from sea buckthorn. Lucrari Stiintifice Seria Zootehnie 2013; 60:151-4.
19. Larose G, Chenevert R, Moutoglis P i wsp. Flavonoid levels in roots of Medicago sativa are modulated by the developmental stage of the symbiosis and the root colonizing arbuscular mycorrhizal fungus. J Plant Physiol 2002; 159:1329-39.
20. St. George SD, Cenkowski S. Influence of harvest time on the quality of oil-based compounds in sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L. ssp. sinensis) seed and fruit. J Agric Food Chem 2007; 55:8054-61.
21. Teleszko M, Wojdyło A, Rudzin?ska M i wsp. Analysis of lipophilic and hydrophilic bioactive compounds content in sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) berries. J Agric Food Chem 2015; 63:4120-9.
22. Stobdan T, Chaurasia OP, Korekar G i wsp. Attributes of seabuckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) to meet nutritional requirements in high altitude. Defence Sci J 2010; 60:226-30.
23. Dulf FV. Fatty acids in berry lipids of six sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L., ssp. carpatica) cultivars grown in Romania. Chem Cent J 2012; 6:106-18.
24. Yang B, Karlsson RM, Oksman PH i wsp. Phyto-sterols in seabuckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) berries: identification and effects of different origin and harvesting time. J Agric Food Chem 2001; 49:5620-9.
25. Gupta SM, Ahmed Z. Seabuckthorn (Hippophaë salicifolia L.) plant: As source donor of cold tolerant genes for improving high altitude agriculture during cold stress. Res Environ Life Sci 2010; 3:105-12.
26. Ting H, Hsu Y, Tsai C i wsp. The in vitro and in vivo antioxidant properties of seabuckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) seed oil. Food Chem 2011; 125:652-9.
27. Biswas A, Bharti VK, Acharya S i wsp. Sea buckthorn: New feed opportunity for poultry in cold arid Ladakh region of India. Worlds Poult Sci J 2010; 66:707-14.
28. Patial V, Asrani RK, Patil RD. Safety evaluation of sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides) leaves in Japanese quail. Vet World 2013; 6:596-600.
29. Zeb A, Malook I. Biochemical characterization of sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L. spp. turkestanica) seed. Afr J Biotechnol 2009; 8:1625-9.
30. Crozier A, Clifford MN, Ashihara H. Phenols, polyphenols and tannins: an overview. [In:] Crozier A, Clifford MN, Ashihara H (eds.). Plant Secondary Metabolites: Occurrence, Structure and Role in the Human Diet. Blackwell Publishing, Garsington Road 2006; 1-24.
31. Negi PS, Chauhan AS, Sadia GA i wsp. Antioxidant and antibacterial activities of various sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) seed extracts. Food Chem 2005; 92:119-24.
32. Tian C, Nan P, Chen J i wsp. Volatile composition of Chinese Hippophaë rhamnoides and its chemotaxonomic implications. Biochem Syst Ecol 2004; 32:431-41.
33. Guan TTY, Cenkowski S, Hydamaka A. Effect of drying on the nutraceutical quality of sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L. ssp. sinensis) leaves. J Food Sci 2005; 70:514-8.
34. Ahmad B, Ali J. Physiochemical, minerals, phytochemical contents, antimicrobial activities evaluation and fourier transform infrared (FTIR) analysis of Hippophaë rhamnoides L. leaves extracts. Afr J Pharm Pharmacol 2013; 7:375-88.
35. Morozov VI. Common sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) cultures as a source of raw material for the manufacture of Giporamin. Pharm Chem J 2007; 41:416-8.
36. Wani TA, Wani SM, Shah AG i wsp. Optimizing conditions for antioxidant extraction from Sea Buckthorn leaf (Hippophaë rhamnoides L.) as herbal tea using response surface methodology (RSM). Int Food Res J 2013; 20:1677-81.
37. Bal LM, Meda V, Naik SN i wsp. Sea buckthorn berries: A potential source of valuable nutrients for nutraceuticals and cosmoceuticals. Food Res Int 2011; 44:1718-27.
38. Papuc C, Diaconescu C, Nicorescu V. Antioxidant activity of sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides) extracts compared with common food additives. Roum Biotechnol Lett 2008; 13:4049-53.
39. Geetha S, Jayamurthy P, Pal K i wsp. Hepatoprotective activity of sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) against carbon tetrachloride induced hepatic damage in rats. J Sci Food Agr 2008; 88:1592-7.
40. Geetha S, Sai Ram M, Singh V i wsp. Evaluation of antioxidant activity of leaf extract of sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) on chromium (VI) induced oxidative stress in male albino rats. J Ethnopharmacol 2003; 87:247-51.
41. Hertog MGL, Feskens EJM, Hollman PCH i wsp. Dietary antioxidant flavonoids and risk of coronary heart disease: The Zutphen Elderly Study. Lancet 1993; 342:1007-11.
42. Rosch D, Bergmann M, Knorr D i wsp. Structure-antioxidant efficiency relationships of phenolic compounds and their contribution to the antioxidant activity of sea buckthorn juice. J Agric Food Chem 2003; 51:4233-9.
43. Suomela JP, Ahotuoa M, Yang B i wsp. Absorption of flavonols derived from sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) and their effect on emerging risk factors for cardiovascular disease in humans. J Agric Food Chem 2006; 54:7364-9.
44. Sun B, Sun GB, Xiao J i wsp. Isorhamnetin inhibits H2O2-induced activation of the intrinsic apoptotic pathway in H9c2 cardiomyocytes through scavenging reactive oxygen species and ERK inactivation. J Cell Biochem 2012; 113:473-85.
45. Basu M, Prasad R, Jayamurthy P i wsp. Anti-atherogenic effects of seabuckthorn (Hippophaë rhamnoides) seed oil. Phytomed 2007; 14:770-7.
46. Pang X, Zhaoa J, Zhang W i wsp. Antihypertensive effect of total flavones extracted from seed residues of Hippophaë rhamnoides L. in sucrose-fed rats. J Ethnopharmacol 2008; 117:325-31.
47. Xu M, Wang N, Zhang W i wsp. Protective effects of seabuckthorn seed oil against acute alcoholic-induced liver injury in rats. J Food Nutr Res 2014; 2:1037-41.
48. Maheshwari DT, Yogendra Kumar MS, Verma SK i wsp. Antioxidant and hepatoprotective activities of phenolic rich fraction of Seabuckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) leaves. Food Chem Toxicol 2011; 49:2422-8.
49. Mishra KP, Chanda S, Karan D i wsp. Effect of seabuckthorn (Hippophaë rhamnoides) flavone on immune system: An in vitro approach. Phytother Res 2008; 22:1490-5.
50. Hu R, Yuan B, Wei X i wsp. Enhanced cAMP/PKA pathway by seabuckthorn fatty acids in aged rats. J Ethnopharmacol 2007; 111:248-54.
51. Upadhyay NK, Kumar R, Mandotra SK i wsp. Safety and healing efficacy of Sea buckthorn (Hippophaë rhamnoides L.) seed oil on burn wounds in rats. Food Chem Toxicol 2009; 47:1146-53.
52. Upadhyay NK, Kumar R, Mandotra SK i wsp. Mechanism of wound-healing activity of Hippophaë rhamnoides L. leaf extract in experimental burns. Evid Based Complement Altern Med 2011; 2011:659705. DOI: 10.1093/ecam/nep189.
53. Goel HC, Gupta D, Gupta S i wsp. Protection of mitochondria system by Hippophaë rhamnoides L. against radiation-induced oxidative damage in mice. J Pharm Pharmacol 2005; 57:135-43.