Streszczenie
Wstęp. Rdest wężownik (Polygonum bistorta L.) oraz krwiściąg lekarski (Sanguisorba officinalis L.) to rośliny o szerokim znaczeniu w medycynie, kosmetyce, a także żywieniu. Ze względu na obecność związków fenolowych przypisuje się im działanie m.in. przeciwbakteryjne. Włączenie kłączy i korzeni tych roślin do spożycia wymaga dodatkowej obróbki w celu pozbycia się lub zmniejszenia ilości tanin.
Cel pracy. Celem pracy była ocena zawartości garbników w podziemnych częściach rdestu wężownika Polygonum bistorta L. i krwiściągu lekarskiego Sanguisorba officinalis L. w ciągu 6 godzin gotowania: 1. w wodzie, 2. w wodzie z dodatkiem mieszaniny popiołów drzew liściastych.
Materiał i metody. Zawartość tanin określono za pomocą standardowych metod opisanych w Farmakopei.
Wyniki. Otrzymane wyniki stężenia badanych substancji w surowym materiale roślinnym są zbieżne z prezentowanymi w piśmiennictwie. Odnotowano spadek zawartości tanin podczas gotowania, stwierdzono jednak brak istotnych różnic w stężeniach badanych garbników w próbkach materiału roślinnego podczas gotowania dłuższego niż godzinę. Wykazano także brak istotnego wpływu pH na zmiany zawartości tanin podczas prowadzonej obróbki wodno-cieplnej badanego materiału roślinnego.
Wnioski. W wyniku prowadzonej obróbki termicznej obserwowano obniżenie zawartości tanin w korzeniach i kłączach analizowanych roślin. Nie odnotowano istotnego zmniejszenia ilości tanin w wyniku stosowania w obróbce popiołów roślinnych oraz wydłużonego czasu gotowania.

Summary
Introduction. Polygonum bistorta L. and Sanguisorba officinalis L. are plants of great importance in medicine, cosmetics and nutrition. They are attributed to antibacterial effect due to presence of phenolic compounds. Including rhizomes and roots of these plants to diet requires additional treatment to remove or reduce the amounts of tannins.
Aim. The aim of the study was to assess tannin content in the underground parts of bistort Polygonum bistorta L. and greater burnet Sanguisorba officinalis L. in the course of 6 hour boiling. Two solutions were applied: 1. in water, 2. in a solution of ash from deciduous wood.
Material and methods. Tannin content was determined using standard methods of Polish Pharmacopoea.
Results. The tannin contents determined are similar to those reported in other studies. A sharp drop in tannin content was observed after an hour of boiling neither of the preparation methods. Further boiling did not bring a significant drop in tannin content. It was proved that pH value does not have any significant impact on tannin contents during the hydro-thermal treatment of the studied plant material.
Conclusions. As a result of thermal treatment, the decrease of the tannin content in analyzed plants was observed. No significant reduction of tannin amount was noted after application of vegetable ash and extension of thermal treatment.