© Borgis - Nowa Medycyna 2/2017, s. 54-58
*Karolina Pasztaleniec-Iglik1, Małgorzata Kołodziejczak2, Jacek Bierca1, Iwona Sudoł-Szopińska2-4
Nietypowa lokalizacja mięśniaka w lewym dole kulszowo-odbytniczym – opis przypadku
Atypical location of leiomyoma in the left ischiorectal fossa – a case report
1Department of General Surgery, Hospital in Ostrów Mazowiecka
Head of Department: Jacek Bierca, MD, PhD
2Warsaw Proctology Centre, Saint Elizabeth’s Hospital, Mokotów Medical Centre
Head of Centre: Associate Professor Małgorzata Kołodziejczak, PhD
3Department of Radiology, Eleonora Reicher National Institute of Geriatrics, Rheumatology and Rehabilitation, Warsaw
Head of Department: Professor Iwona Sudoł-Szopińska, MD, PhD
4Department of Diagnostic Imaging, Second Faculty of Medicine, Medical University of Warsaw
Head of Department: Professor Wiesław Jakubowski, MD, PhD
Streszczenie
Mięśniak gładkokomórkowy jest nowotworem łagodnym wywodzącym się z komórek mięśniowych gładkich. U kobiet najczęstszą lokalizacją mięśniaka jest macica. Częstą lokalizacją tych zmian jest także warstwa mięśniowa właściwa przewodu pokarmowego, w tym przede wszystkim żołądka i jelita cienkiego. Umiejscowienie mięśniaka w okolicy anorektalnej jest rzadkie. Autorzy przedstawiają przypadek pacjentki z bezobjawowym mięśniakiem gładkokomórkowym zlokalizowanym w lewym dole kulszowo-odbytniczym, który został wykryty podczas tomografii komputerowej miednicy mniejszej i potwierdzony w przezodbytniczym badaniu ultrasonograficznym. Obraz zmiany w tych badaniach nie był charakterystyczny i wymagał różnicowania z innymi patologiami, łącznie z nowotworem złośliwym. Guz został wycięty w całości z dostępu kroczowego. Przebieg pooperacyjny był niepowikłany, nie stwierdzono wznowy odległej po pół roku od zabiegu.
Wnioski. 1. Mięśniak gładkokomórkowy może lokalizować się w dole kulszowo-odbytniczym. 2. Tomografia komputerowa i ultrasonografia przezodbytnicza pozwalają na jego wykrycie, określenie wielkości, morfologii i lokalizacji, w tym stosunku do odbytnicy i kanału odbytu. 3. Obraz mięśniaka w badaniach obrazowych nie pozwala na określenie jego typu histopatologicznego, decyduje ocena patomorfologa. W różnicowaniu należy wziąć pod uwagę również nowotwory złośliwe.
Summary
Leiomyoma is a benign tumour originating from smooth muscle cells. The uterus is the most common location for leiomyoma in women. The muscle layer of the digestive tract, stomach and small intestine in particular, is also a common location for these lesions. Anorectal location is very rare. We present a case of a female patient with asymptomatic leiomyoma located in the left ischiorectal fossa, which was found in pelvic CT and confirmed by transrectal ultrasound. The presentation of the lesion was nonspecific and required differentiation against other pathologies, including malignancies. A total resection through a perineal approach was performed. The postoperative period was uneventful; no distant recurrence was observed 6 months after surgery.
Conclusions. 1. The ischiorectal fossa is a possible location for leiomyoma. 2. Computed tomography and transrectal ultrasonography allow for its detection, determination of its size, morphology and location, including its relation to the rectum and the anal canal. 3. The imaging presentation of leiomyoma does not allow to determine its histopathological type. Pathomorphological findings are decisive. Differentiation should also include malignancies.
Wstęp
Mięśniak gładkokomórkowy jest łagodnym nowotworem wywodzącym się z komórek mięśniowych gładkich. U kobiet najczęstszą lokalizacją mięśniaka jest macica. Zmiany te mogą się także rozwinąć w warstwie mięśniowej właściwej przewodu pokarmowego, przede wszystkim żołądka i jelita cienkiego. Umiejscowienie mięśniaka w okolicy anorektalnej jest rzadkie, a publikowane doniesienia dotyczące tego tematu opierają się na pojedynczych przypadkach (1-5).
Opublikowana przez Billingsa i wsp. w 2001 roku klasyfikacja wyróżnia dwa typy mięśniaków: tkanek miękkich oraz zaotrzewnowe i wewnątrz jamy brzusznej (ang. leiomyomas of somatic soft tissue and retroperitoneal-abdominal leiomyomas) (6).
W pierwszej grupie najczęstszą lokalizacją są: kończyny dolne i górne, tułów, okolica pachowa oraz plecy. Częstość występowania wśród kobiet i mężczyzn jest porównywalna. Nie obserwuje się nawrotów ani przerzutów odległych.
Druga grupa mięśniaków rozwija się w przestrzeni zaotrzewnowej i w jamie brzusznej. Dominują kobiety, głównie w okresie pomenopauzalnym. Również i w tej grupie nawroty i przerzuty są rzadkością.
Objawy kliniczne mięśniaka zlokalizowanego w okolicy anorektalnej są zależne od jego wielkości i lokalizacji anatomicznej względem ściany odbytnicy i kanału odbytu. Guz może nie dawać żadnych dolegliwości i zostać wykryty przypadkowo. Osiągając duże rozmiary, może uciskać ścianę odbytnicy i powodować uczucie nieskutecznego parcia, bóle, a nawet objawy podniedrożności, a przy naciekaniu na zwieracze objawy inkontynencji. Diagnostyka opiera się na badaniu klinicznym, badaniach obrazowych i badaniu histopatologicznym.
Opis przypadku
Sześćdziesięciodwuletnia kobieta została przyjęta do planowej operacji guza lewego dołu kulszowo-odbytniczego. Guz został wykryty przypadkowo podczas wykonanej dwa lata wcześniej tomografii komputerowej (TK) jamy brzusznej i miednicy mniejszej. Jego średnica wynosiła wtedy około 20 mm. Wykonana biopsja wykazała elementy tkanki łącznej i mięśniowej bez cytologicznych cech złośliwości.
Planowana do operacji kobieta była leczona z powodu choroby Hashimoto. Przed kilkoma laty poddała się usunięciu tłuszczaka ramienia prawego. Stan ogólny pacjentki był dobry, bez gorączki, bez dolegliwości bólowych. Badanie przedmiotowe klatki piersiowej i brzucha nie wykazało odchyleń. W badaniu per rectum w kanale odbytnicy po stronie lewej był wyczuwalny patologiczny opór modelujący ścianę odbytnicy, o wielkości około 40-50 mm.
Badania dodatkowe
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Goyal N, Khurana N: Leiomyoma of rectus sheath: An uncommon entity: Report of two cases. Indian J Pathol Microbiol 2010; 53: 591-592.
2. AlShalabi O, Alahmar FO, Aljasem H et al.: Pelvic Myxoid Leiomyoma Mass between Vagina and Rectum. Case Rep Surg 2016; 2016: 3479132.
3. Dasari BV, Khosraviani K, Irwin TS, Scott M: Perianal leiomyoma involving the anal sphincter. Ulster Med J 2007; 76(3): 173-174.
4. Kim HJ, Lee KY, Kim YW: Case report: Imaging features of perianal leiomyoma. Br J Radiol 2009; 82(980): e168-170.
5. Kilpatrick SE, Mentzel T, Fletcher CD: Leiomyoma of deep soft tissue: clinicopathologic analysis of a series. Am J Surg Pathol 1994; 18: 576-582.
6. Billings SD, Folpe AL, Weiss SW: Do leiomyomas of deep soft tissue exist? An analysis of highly differentiated smooth muscle tumors of deep soft tissue supporting two distinct subtypes. Am J Surg Pathol 2001; 25: 1134-1142.
7. Eckardt AJ, Jenssen C: Current endoscopic ultrasound-guided approach to incidental subepithelial lesions: optimal or optional? Ann Gastroenterol 2015; 28(2): 160-172.
8. Casillas J, Joseph RC, Guerra JJ: CT appearance of uterine leiomyomas. Radio Graphics 1990; 10: 999-1007.
9. Arleo EK, Schwartz PE, Pei Hui P, McCarthy S: Review of Leiomyoma Variants. Am J Roentgenol 2015; 205: 912-921.
10. Fasih N, Shanbhogu AKP, Macdonald DB et al.: Leiomyomas beyond the Uterus: Unusual Locations, Rare Manifestations. Radio Graphics 2008; 28: 1931-1948.
11. Murase E, Siegelman ES, Eric K et al.: Uterine Leiomyomas: Histopathologic Features, MR Imaging Findings, Differential Diagnosis, and Treatment. Radio Graphics 1999; 19: 1179-1197.