Zaczynamy cykl publikacji, który może być Państwu pomocny w podłączeniu się do sieci INTERNET i korzystaniu z jego zasobów – w tym z naszego PORTALU.

INTERNET – to ogólnoświatowa sieć, łącząca miliony komputerów i sieci lokalnych. Uniwersalność INTERNETU polega na możliwości współpracy komputerów różnych typów. Z tego powodu nie ma szczególnych wymagań co do komputera którego możemy używać. Zdecydowanie błędny jest pogląd, że INTERNET wymaga komputerów szczególnie drogich i o dużej wydajności. Postaramy się to Państwu udowodnić.

Na ogół używamy komputerów klasy PENTIUM, PENTIUM II lub PENTIUM III. Powszechnie stosujemy system operacyjny WINDOWS 95 lub 98. Komputer jest więc wyposażony w kolorowy monitor i kartę graficzną pracującą z rozdzielczością min. 800 x 600 punktów i pełną paletą kolorów. Techniczne możliwości takiego komputera przewyższają potrzeby INTERNETU.

A co z oprogramowaniem? I tu zwykle nie musimy dodawać nic nowego – potrzebne nam oprogramowanie jest w zasadzie zawarte w naszym systemie operacyjnym. Wystarczy je właściwie wykorzystać!

Problemu także nie stanowi sprzęt konieczny do podłączenia. Tu sprawa jest co prawda nieco bardziej skomplikowana.

Zwykle komputery przyłączone są jedną z dwu metod:

? bezpośrednio – łączem stałym (najczęściej poprzez rozbudowaną sieć lokalną),

? poprzez sieć telefoniczną – (najczęściej pojedynczy komputer wyposażony w modem).

Jeśli nasz komputer pracuje w sieci lokalnej, lub istnieje taka sieć, np. w budynku, centrum handlowym lub na osiedlu, należy zwrócić się do jej administratora. Uzyskamy od niego informację o możliwościach przyłączenia do sieci i potrzebnym sprzęcie. W przypadku podłączenia do sieci lokalnej będzie niezbędne zainstalowanie karty sieciowej i właściwa konfiguracja systemu WINDOWS 95 lub 98. Taki sposób przyłączenia do INTERNETU jest zwykle tańszy, wyświetlanie informacji będzie też zapewne przebiegało szybciej. Rodzaj karty sieciowej najlepiej uzgodnić z administratorem sieci. Godne polecenia są karty (szybsze i mniej zawodne) współpracujące z magistralą PCI.

Zwykle jednak mamy do czynienia z drugim sposobem podłączenia – poprzez sieć telefoniczną. Urządzeniem niezbędnym w tym przypadku jest modem. Jego zadaniem jest połączenie naszego komputera z innym (serwerem) i kontrolowanie „rozmowy” pomiędzy nimi. Przeciętne, dostępne w handlu modemy osiągają prędkości przesyłania 56 K. Jest to prędkość wystarczająca dla naszych potrzeb.

Jeśli będziemy chcieli nabyć modem, spotkamy się z pytaniem sprzedawcy: „wewnetrzny, czy zewnętrzny?” Jaki wybrać?

Modem wewnętrzny (w postaci „karty” – instalowanej w odpowiednim „slocie” płyty głównej) jest mniej kłopotliwy w działaniu – nie wymaga zasilania, nie trzeba go łączyć z komputerem odzielnym kablem, jest automatycznie rozpoznawany przez system WINDOWS.

Minusem jest konieczność wcześniejszego sprawdzenia, czy w naszym komputerze mamy wolny „slot” określonego typu, a następnie instalacja karty. Zwykle zdecydujecie się Państwo na powierzenie tego swojemu informatykowi.

Modemy zewnętrzne – w postaci odrębnych urządzeń bywają nieco droższe od wewnętrznych. Wyposażone w odrębny zasilacz (konieczność użycia jeszcze jednego gniazdka 220 V), muszą być połączone z komputerem specjalnym kablem (powinien być dostarczony razem z modemem), poprzez gniazdo „szeregowe”. Niektóre – nowocześniejsze modele mogą nawet działać po wyłączeniu komputera jako „automatyczna sekretarka.”

Zainstalowanie w systemie WINDOWS modemu dodatkowo umożliwi nam bezpośrednie wysyłanie, przyjmowanie i drukowanie faksów (oczywiście o ile korzystamy z drukarki).

Po zakupie modemu i jego fizycznym połączeniu z komputerem powinniśmy wykonać jego „instalację” w systemie WINDOWS. Instrukcję instalacji otrzymamy wraz z modemem.

Mając zainstalowany modem możemy podjąć próbę połączenia naszego komputera z INTERNETEM.

Mamy już zainstalowany modem. Zacznijmy więc od sprawdzenia, czy nasz system operacyjny (WINDOWS 95 lub 98) prawidłowo z nim współpracuje.

Wybieramy w menu START funkcje:

Ustawienia ? Panel sterowania i przez podwójne „kliknięcie” myszką – Modemy.

Otworzy się okienko zatytułowane „Właściwości Modemu”, zawierające dwie zakładki – „Ogólne” i „Diagnostyka”. Po wybraniu „Ogólne” pojawi się nazwa zainstalowanego w systemie modemu. Powinna się tam znajdować tylko jedna pozycja! Powtórzona kilkakrotnie ta sama nazwa lub różne nazwy wskazują na błędy instalacji. Należy wówczas, używając funkcji „usuń”, usunąć wszystkie pozycje, zakończyć pracę komputera, a następnie powtórzyć instalację modemu. Po wybraniu zakładki „Diagnostyka” zobaczymy listę tzw. portów, a przy jednym z nich znaną nam już nazwę modemu wraz z miniaturowym rysunkiem. Po wybraniu myszką tego modemu wciskamy funkcję „Dodatkowe informacje”. Początkowo zobaczymy ramkę z informacją „Trwa komunikowanie z modemem...”, a później tabelkę wyglądającą mniej więcej jak na rycinie 1. Fakt pojawienia się kolejnych informacji w tej ramce świadczy o prawidłowym „dialogu” systemu WINDOWS z modemem.

Następna konieczna modyfikacja zmieni nasz samotny dotąd komputer w jedną z miliona „stacji roboczych” gotowych do pracy w ogólnoświatowej sieci. Będzie nam do tego potrzebny dysk instalacyjny (Płyta CD) systemu WINDOWS. Wybierając jak wyżej „Panel sterowania” wyszukujemy w nim pozycję „Sieć”. Prawdopodobnie ujrzymy puste okienko, a aktywny jedynie klawisz „Dodaj”. Po jego wciśnięciu wybieramy kolejno:

1. Dodaj ? Karta ? (w lewym okienku) Microsoft ? (w prawym okienku) Karta Dial-Up ? OK.

2. Dodaj ? Klient ? (w lewym okienku) Microsoft ? (w prawym okienku) Klient sieci Microsoft Net-works ? OK.