© Borgis - Nowa Stomatologia 1/2018, s. 3-8
Maria Borysewicz-Lewicka1, *Karolina Gerreth1, Dominika Wychowaniec1, Ewa Nitschke1, Anna Klimiuk2, Magdalena Choromańska2, Anna Zalewska2
Ocena opieki stomatologicznej sprawowanej nad dziećmi z obniżoną sprawnością na podstawie badania socjomedycznego rodziców/opiekunów
Assessment of dental care in children with disability – a sociomedical study of parents/guardians
1Klinika Stomatologii Dziecięcej, Katedra Stomatologii Dziecięcej, Uniwersytet Medyczny im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu
Kierownik Katedry i Kliniki: prof. dr hab. n. med. Maria Borysewicz-Lewicka
2Zakład Stomatologii Zachowawczej, Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
Kierownik Zakładu: prof. dr hab. n. med. Danuta Waszkiel
Streszczenie
Wstęp. Opieka nad dzieckiem niepełnosprawnym związana jest z trudnościami występującymi w wielu dziedzinach życia, w tym także dotyczącymi zapewnienia dziecku kompleksowej opieki lekarskiej.
Cel pracy. Celem badania socjomedycznego była ocena poziomu opieki stomatologicznej sprawowanej nad dziećmi z obniżoną sprawnością na podstawie danych z kwestionariusza wypełnionego przez ich rodziców/opiekunów.
Materiał i metody. Badania przeprowadzone zostały wśród 200 rodziców/opiekunów dzieci niepełnosprawnych i/lub przewlekle chorych zamieszkujących na terenie Poznania i Białegostoku. Zebrano informacje dotyczące: częstotliwości wizyt stomatologicznych, ich przyczyn, możliwości dostępu do gabinetów dentystycznych oraz przebiegu leczenia, w szczególności odnoszącego się do zębów mlecznych. Przed przystąpieniem do badań uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej przy Uniwersytecie Medycznym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (uchwała nr 159/17) oraz dyrektorów placówek i rodziców/opiekunów.
Wyniki. Uzyskane dane pokazały, że aż 18,50% dzieci z obniżoną sprawnością nie było nigdy u lekarza dentysty. W najwyższym odsetku powodem wizyty dentystycznej były zauważone przez rodzica zmiany w zębie dziecka (25,50%) lub badanie kontrolne (25,00%). U 36 dzieci (18,00%) kilkukrotnie występowały odzębowe dolegliwości bólowe, przy czym 47,00% dzieci nigdy nie miało leczonych zębów mlecznych. Barier w dostępie do leczenia stomatologicznego nie zgłosiło 67,50% respondentów. Aż 51,50% rodziców/opiekunów podało, iż aktualnie nie ma potrzeby leczenia uzębienia u ich dzieci.
Wnioski. Zaprezentowane dane obrazują brak dostatecznej opieki dentystycznej nad dziećmi z obniżoną sprawnością, co zapewne wynika głównie z niedostatecznej edukacji ich opiekunów/rodziców w zakresie dbania o zdrowie jamy ustnej ich podopiecznych. Wyniki badań wskazują również na wciąż występujący problem napotykania na trudności w dostępie do leczenia stomatologicznego, takie jak bariery architektoniczne i finansowe czy w dostępności do opieki stomatologicznej w miejscu zamieszkania.
Summary
Introduction. The care of a child with a disability is associated with difficulties in many areas of life, including comprehensive medical care.
Aim. The aim of the sociomedical study was to assess the level of dental care provided to children with disability based on the data from a questionnaire study performed in their parents/guardians.
Material and methods. The research was conducted among 200 parents/guardians of disabled and/or chronically ill children living in Poznań and Białystok. Information on the frequency of dental visits and their causes, access to dental offices as well as the course of treatment, particularly in primary teeth, was collected. The study was approved by the Committee of Bioethics of the Poznan University of Medical Sciences (Resolution No. 159/17) as well as the directors of institutions and parents/guardians.
Results. The data obtained showed that up to 18.50% of children with disability had never been to a dentist. The most common reasons for a dental visit were changes within a tooth noticed by a parent (25.50%) or a dental check-up (25.00%). Thirty-six children (18.00%) experienced a few episodes of dental pain, whereas 47.00% of children had never received dental treatment of primary teeth. Only 67.50% of respondents reported no access barriers to dental treatment. Up to 51.50% of parents/guardians reported that there was currently no need for dental treatment in their children.
Conclusions. The data presented show that there is insufficient dental care for children with disability, which is probably due to inadequate education of their parents/guardians, in relation to the care of oral health in children. The study also indicates the presence of obstacles in access to dental treatment, such as architectural or financial barriers as well as problems in access to dental care in the place of residence.
Wstęp
Dzieci i młodzież z niepełnosprawnością stanowią grupę pacjentów wymagających zarówno ze strony rodziców/opiekunów, jak i personelu medycznego szczególnej uwagi i zaangażowania. Ograniczona samodzielność wynikająca z występujących zaburzeń motorycznych i intelektualnych tych osób sprawia, że potrzebują one znacznie więcej nadzoru i wsparcia we wszystkich czynnościach życia, również tych dotyczących dbania o zdrowie jamy ustnej (1).
Wśród szczególnych potrzeb dzieci z niepełnosprawnością zaznaczają się: potrzeba właściwej opieki stomatologicznej, łatwa dostępność (ze względu na lokalizację blisko miejsca zamieszkania) opieki specjalistycznej oraz krótki czas oczekiwania na wizytę. Dodatkowo ważne jest przystosowanie architektury gabinetu i otoczenia do potrzeb osób niepełnosprawnych oraz wyposażenie gabinetu stomatologicznego ułatwiające sprawną i kompleksową opiekę dentystyczną (2).
Problemy stomatologiczne dotykające dzieci z niepełnosprawnością to głównie próchnica zębów oraz stany zapalne dziąseł. Za wiodącą przyczynę ich występowania uznaje się trudności w utrzymaniu właściwej higieny jamy ustnej, związane z brakiem uzyskiwania codziennej pomocy w tym zakresie (3, 4). Ważnymi czynnikami mającymi wpływ na rozwój chorób w obrębie jamy ustnej tej grupy dzieci są także: częściej występujące niż u ich zdrowych rówieśników zaburzenia okluzji, obecność ustnego toru oddychania, stosowanie kariogennej diety czy wpływ skutków działania przewlekle stosowanego leczenia ogólnego (5). Ponadto u osób z obniżoną sprawnością częściej występują niż w zdrowej części populacji urazy mechaniczne zębów i błony śluzowej niejednokrotnie wymagające leczenia przez lekarza stomatologa (6).
Cel pracy
Celem pracy była ocena poziomu opieki stomatologicznej sprawowanej nad dziećmi niepełnosprawnymi na podstawie badania kwestionariuszowego ich rodziców/opiekunów.
Materiał i metody
Badania wykonano w 2017 roku w dwóch dużych miastach Polski, jednym znajdującym się w zachodniej części kraju – Poznań (województwo wielkopolskie) oraz drugim w północno-wschodniej Polsce – Białystok (województwo podlaskie). Przeprowadzono je w ramach przedłużenia projektu działającego w latach 2012-2016 pt. „Edukacja, promocja i profilaktyka w kierunku zdrowia jamy ustnej skierowana do małych dzieci, ich rodziców, opiekunów i wychowawców”, w skrócie: „Dzieciństwo bez próchnicy” (7-9). Projekt współfinansowany był przez Szwajcarię w ramach szwajcarskiego programu współpracy z nowymi krajami członkowskimi Unii Europejskiej oraz z inicjatywy i środków Ministerstwa Zdrowia.
Badanie socjomedyczne przeprowadzono wśród rodziców/opiekunów osób niepełnosprawnych i/lub z chorobami przewlekłymi, w wieku od 3. do 17. roku życia, objętych opieką w placówkach nauczania i wychowania (przedszkola i szkoły), stowarzyszeniach, a także znajdujących się na oddziale rehabilitacji.
Przed przystąpieniem do badań uzyskano zgodę Komisji Bioetycznej przy Uniwersytecie Medycznym im. Karola Marcinkowskiego w Poznaniu (uchwała nr 159/17) oraz dyrektorów placówek i rodziców/opiekunów.
Kwestionariusz ankiety dla rodziców/opiekunów dzieci niepełnosprawnych zawierał pytania jedno- i wielokrotnego wyboru dotyczące m.in. opieki stomatologicznej sprawowanej nad ich dziećmi, w tym dostępności do leczenia stomatologicznego, kierowania na wizyty stomatologiczne, powodów zgłaszania się do stomatologa oraz przebiegu leczenia.
Nie wszyscy rodzice odpowiedzieli na postawione pytania, stąd też ostatecznie analizowano dane pochodzące od 200 opiekunów dzieci.
Wyniki
Spośród 200 ankietowanych rodziców/opiekunów 37 osób (18,50%) podało, że dziecko nigdy nie było u lekarza dentysty. Pozostali respondenci zadeklarowali, iż zgłosili się już z dzieckiem do lekarza celem objęcia opieką stomatologiczną, z czego 81 rodziców/opiekunów (40,50%) podało, iż wizyta miała miejsce w ciągu ostatnich 6 miesięcy. Natomiast 34 badanych (17,00%) nie pamiętało, kiedy odbyła się ostatnia wizyta (ryc. 1).
Ryc. 1. Odpowiedzi na pytanie: „Czy dziecko było kiedykolwiek u stomatologa i kiedy była ostatnia wizyta?”
Skierowanie na leczenie stomatologiczne u 13 dzieci (6,50%) było wystawione przez lekarza rodzinnego, u 26 (13,00%) przez lekarza specjalistę, u 12 (6,00%) przez dentystę, a 19 badanych (9,50%) podało, że leczenie stomatologiczne zasugerował członek rodziny. Aż 125 respondentów na 200 badanych (62,50%) odpowiedziało, że nikt nigdy nie skierował dziecka na leczenie stomatologiczne (ryc. 2).
Ryc. 2. Odpowiedzi na pytanie: „Czy ktoś kiedykolwiek skierował Pani/Pana dziecko do leczenia stomatologicznego i kto to był?”
Wśród powodów udania się z podopiecznym do lekarza dentysty 21 respondentów (10,50%) podało występowanie dolegliwości bólowych zęba u dziecka, 51 rodziców/opiekunów (25,50%) zauważyło ubytek w zębie, natomiast 36 (18,00%) zgłosiło się do gabinetu z powodu planowanego stomatologicznego zabiegu profilaktycznego, takiego jak fluoryzacja czy lakowanie bruzd. Jedynie 10 badanych (5,00%) udało się z dzieckiem na wizytę adaptacyjną, a 50 rodziców/opiekunów (25,00%) na wizytę kontrolną. Spośród innych przyczyn wymienili konieczność ekstrakcji zęba, leczenia ortodontycznego czy usunięcia kamienia nazębnego, ale także wystąpienie niepokojącego, zielono-brązowego koloru wyrzniętych zębów oraz obecność problemów z artykulacją. W jednym przypadku powodem wizyty było rozpoznanie u dziecka stwardnienia guzowatego (ryc. 3).
Ryc. 3. Odpowiedzi na pytanie: „Jaki był powód wizyty?”
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Dièguez-Pèrez M, de Nova-Garcia MJ, Mourelle-Martínez MR, Bartolomè-Villar B: Oral health in children with physical (Celebral Palsy) and intellectual (Down Syndrome) disabilities: systematic review I. J Clin Exp Dent 2016; 8(3): 337-343.
2. Gerreth K: Sprzęt wykorzystywany podczas leczenia stomatologicznego pacjentów niepełnosprawnych i przewlekle chorych – przegląd piśmiennictwa. Mag Stomatol 2013; 23(2): 158-162.
3. Morgan JP, Minihan PM, Stark PC et al.: The oral health status of 4,732 adults with intellectual and developmental disabilities. J Am Dent Assoc 2012; 143(8): 838-846.
4. Gerreth K: Sposoby utrzymywania higieny jamy ustnej u pacjentów niepełnosprawnych i przewlekle chorych – na podstawie piśmiennictwa. Prz Lek 2013; 70(1): 31-34.
5. Pini DM, Fröhlich PC, Rigo L: Oral health evaluation in special needs individuals. Einstein 2016; 14(4): 501-507.
6. Batista C, Ramos-Jorge ML, Coelho M et al.: Dental trauma in individuals with severe cerebral palsy: prevalence and associated factors. Braz Oral Res 2011; 25: 319-323.
7. Borysewicz-Lewicka M, Gerreth K: Działania populacyjne w zapobieganiu chorobie próchnicowej zębów. Stomatol Współcz 2016; 23(3): 36-39.
8. Borysewicz-Lewicka M, Gerreth K, Gmerek P: Program stomatologicznej edukacji prozdrowotnej w ramach projektu „Edukacja, promocja i profilaktyka w kierunku zdrowia jamy ustnej skierowana do małych dzieci, ich rodziców, opiekunów i wychowawców”. Stomatol Współcz 2015; 22(4): 26-29.
9. Borysewicz-Lewicka M, Gerreth K, Gmerek P: Promowanie zdrowia jamy ustnej dzieci przedszkolnych – materiały edukacyjne. Dental Forum 2015; 43(2): 99-102.
10. Borysewicz-Lewicka M, Wochna-Sobańska M, Mielnik-Błaszczak M et al.: Ocena stomatologicznych zachowań prozdrowotnych dzieci i młodzieży niepełnosprawnej z wybranych województw Polski – badania socjomedyczne. Czas Stomatol 2010; 63(1): 18-26.
11. Borysewicz-Lewicka M, Wochna-Sobańska M, Mielnik-Błaszczak M et al.: Wyniki ekspertyzy oceniającej stan jamy ustnej, potrzeby lecznicze, a także dostępność do stomatologa dzieci oraz młodzieży niepełnosprawnej i przewlekle chorej. Czas Stomatol 2010; 63(2): 90-101.
12. Borysewicz-Lewicka M, Gerreth K, Wiśniewska K, Wysocki J: Leczenie stomatologiczne jako część wymaganej opieki medycznej nad dziećmi niepełnosprawnymi – opinia rodziców. Dent Med Probl 2011; 48(1): 45-53.
13. Leroy R, Declerck D: Oral health care utilization in children with disabilities. Clin Oral Invest 2013; 17: 1855-1861.
14. Grzesiak-Gasek I, Kaczmarek U: Wiedza rodziców na temat zdrowia jamy ustnej w odniesieniu do intensywności próchnicy u ich dzieci w wieku 6-7 lat. Dent Med Probl 2015; 52(2): 184-191.
15. Hilton IV, Stephen S, Barker JC, Weintraub JA: Cultural factors and children’s oral health care: a qualitative study of carers of young children. Community Dent Oral Epidemiol 2007; 35(6): 429-438.
16. Galeotti A, Garret Bernardin A, D’Antò V et al.: Inhalation Conscious Sedation with Nitrous Oxide and Oxygen as Alternative to General Anesthesia in Precooperative, Fearful, and Disabled Pediatric Dental Patients: A Large Survey on 688 Working Sessions. Biomed Res Int 2016; 2016: 7289310.
17. Bartolomè-Villar B, Murelle-Martínez MR, Dièguez-Pèrez M, e Nova-Garcia MJ: Incidence of oral health in paediatric patients with disabilities: sensory disorders and autism spectrum disorder. Systematic review II. J Clin Exp Dent 2016; 8(3): 344-351.