Streszczenie
Wstęp. Zingiber officinale Roscoe, z rodziny Zingiberaceae, jest znany jako imbir. Występuje także pod nazwami: African Ginger, Cocchin Ginger, Jamaican Ginger, Black Ginger, Gan jiang, Ingwer, Gegibre i Rice Ginger. Był tradycyjnie stosowany w Chinach, w medycynie ajurwedyjskiej do leczenia bólu głowy, podczas wymiotów i w przeziębieniach. W Meksyku używano go w zaburzeniach przewodu pokarmowego. W wielu krajach wykorzystywany jako przyprawa. Może być używany na surowo i w postaci wysuszonej jako dodatek do herbaty, napojów i chleba. Rośnie do wysokości 1 m. Kłącze zawiera olejek eteryczny. Głównymi składnikami olejku imbirowego są mono- i seskwiterpeny, w tym zingiberen i zingiberol. Ponadto zawiera on: borneol, cyneol, cytral, kamfen, β-felandren, zingeron, szogaol, octan geranylu, geraniol, kurkumen, terpineol, limonen, linalol, α-farnesen, neral i 6-gingerol. Badania wykazały, że składniki imbiru działają przeciwzapalnie, przeciwagregacyjnie na płytki krwi, przeciwutleniająco, przeciwcukrzycowo, obniżają poziom cholesterolu i ciśnienie krwi oraz zapobiegają nowotworom.
Cel pracy. Celem badań było oznaczenie przeciwdrobnoustrojowego działania olejku imbirowego wobec bakterii beztlenowych.
Materiał i metody. Bakterie beztlenowe zostały wyizolowane z jamy ustnej. Ogółem badaniom poddano 53 szczepy wyhodowane od pacjentów i 6 szczepów wzorcowych. Należały one do następujących rodzajów: Porphyromonas (4 szczepy), Prevotella (9), Bacteroides (8), Parabacteroides (1), Tannerella (2), Fusobacterium (7) i po 11 szczepów Gram-dodatnich ziarniaków i Gram-dodatnich pałeczek. Włączono też do doświadczeń 6 szczepów wzorcowych z gatunków: Bacteroides fragilis ATCC 25285, Porphyromonas asaccharolytica ATCC 29743, Fusobacterium nucleatum ATCC 25586, Finegoldia magna ATCC 29328, Peptostreptococcus anaerobius ATCC 27337 i Propionibacterium acnes ATCC 11827. Wrażliwość (MIC) bakterii została oznaczona metodą seryjnych rozcieńczeń w agarze Brucella wzbogaconym dodatkiem 5% krwi baraniej, menadionem i heminą. Inokulum zawierające 10⁶ CFU na kroplę nanoszono aparatem Steersa na powierzchnię podłoża zawierającego olejek imbirowy (Semifarm, Gdańsk) lub bez jego dodatku (kontrola wzrostu szczepów). Badane stężenia wynosiły: 20,0, 10,0, 7,5, 5,0, 2,5 i 1,2 mg/ml. Inkubację prowadzono w anaerostatach, w warunkach beztlenowych, w temp. 37°C przez 48 godz. Za najmniejsze stężenie hamujące (MIC) uznawano takie rozcieńczenie olejku, które całkowicie hamowało wzrost badanych bakterii.
Wyniki. Wyniki badań wskazują, że spośród Gram-ujemnych bakterii beztlenowych najbardziej wrażliwe na olejek imbirowy w zakresie ≤ 1,2-5,0 mg/ml były szczepy z gatunków Tannerella forsythia i Bacteroides uniformis. Pozostałe szczepy Gram-ujemnych pałeczek były wrażliwe na stężenia w zakresie 10,0-≥ 20,0 mg/ml. Szczepy z gatunków Prevotella bivia, Prevotella buccalis i Parabacteroides distasonis okazały się najmniej wrażliwe (MIC ≥ 20,0 mg/ml). Olejek imbirowy był bardzo aktywny wobec Gram-dodatnich ziarniaków. Wartości MIC badanych szczepów wynosiły od 5,0 do 10,0 mg/ml. Olejek wykazał podobną aktywność wobec Gram-dodatnich pałeczek. Wykazano, że 82% tych szczepów było wrażliwych na stężenie olejku wynoszące 10,0 mg/ml.
Wnioski. Wyniki wskazują, że olejek imbirowy wykazał aktywność wobec wszystkich testowanych bakterii beztlenowych. Bardziej wrażliwe na olejek okazały się szczepy Gram-dodatnich ziarniaków i pałeczek w porównaniu z Gram-ujemnymi beztlenowcami.

Summary
Introduction. Zingiber officinale from family Zingiberaceae is known as ginger. Its common names are African Ginger, Cocchin Ginger, Jamaican Ginger, Black Ginger, Gan jiang, Ingwer, Gegibre and Rice Ginger. It was used in traditional Chinese and Ayurvedic medicine to treat headaches, nausea and colds. In Mexican medicine have been used to treat gastrointestinal complaints. It is one of the frequently used spices in many countries of the world. It can be consumed as a fresh or dried to prepared tea, soft drinks and bread. The plant grown to 1 m high. The rhizome contain volatile oil. The major components of ginger are mono- and sesquiterpens, in it zingiberene and zingiberol. Futhermore oil contain borneol, cyneole, citral, camphene, β-phellandrene, zingerone, shogaol, geranyl acetate, geraniol, curcumene, terpineol, limonene, linalool, α-farnesene, neral and 6-gingerol. Research carried out on ginger indicated, that components to have antiinflammatory, antiplateled aggregation, antioxidant, antidiabetic, cholesterol-lowering, blood pressure-lowering and anticancer properties.
Aim. The goal of this dates was to test the antimicrobial activity of ginger oil against anaerobes.
Material and methods. The anaerobic bacterial strains were isolated from oral cavity. A total 53 strains isolated from patients and 6 reference strains were examined. The members of following genera were tested: Porphyromonas (4 strains), Prevotella (9), Bacteroides (8), Parabacteroides (1), Tannerella (2), Fusobacterium (7) and after 11 strains of Gram-positive cocci and Gram-positive rods and 6 reference strains from genus: Bacteroides fragilis ATCC 25285, Porphyromonas asaccharolytica ATCC 29743, Fusobacterium nucleatum ATCC 25586, Finegoldia magna ATCC 29328, Peptostreptococcus anaerobius ATCC 27337 and Propionibacterium acnes ATCC 11827. Susceptibility (MIC) was determined by the two-fold dilution technique in Brucella agar supplemented with 5% defibrynated sheep blood, menadione and hemin. The inoculum containing 10⁶ CFU/per spot was seeded with Steers replicator upon the surface of agar with ginger oil (Semifarm, Gdańsk) or without the oil (the strains growth control). Concentrations of oil used were 20.0, 10.0, 7.5, 5.0, 2.5 and 1.2 mg/ml. Incubation the plates was performed in anaerobic conditions in anaerobic jar, at 37°C for 48 hrs. The MIC was defined as the lowest concentrations of ginger oil that completely inhibited the growth of tested anaerobes.
Results. The results showed, that the most susceptible from Gram-anaerobic bacteria to ginger oil in ranges ≤ 1.26-5.0 mg/ml were the strains from genus of Tannerella forsythia and Bacteroides uniformis. The others of Gram-negative rods were susceptible to oil in ranges 10.0-≥ 20.0 mg/ml. The strains belonging to the genus of Prevotella bivia, Prevotella buccalis and Parabacteroides distasonis were the lowest sensitive to tested oil (MIC ≥ 20.0 mg/ml). The ginger oil was very active against Gram-positive cocci. MIC’s for all the tested strains were to the concentrations from 5.0 to 10.0 mg/ml. The oil characterized similarly of activity in case Gram-positive rods. The date showed, that 82% this strains were susceptible to concentration – 10.0 mg/ml.
Conclusions. The results indicated that the ginger oil showed antibacterial activity against all tested anaerobic bacteria. The more susceptible to oil were the Gram-positive cocci and rods then Gram-negative anaerobic bacteria.