Streszczenie
Wstęp. Oporność mikroflory pacjentów na antybiotyki jest czynnikiem poważnie zaostrzającym przebieg wielu chorób chirurgicznych. Duża część autorów uważa problem oporności mikroflory na antybiotyki za priorytet dzisiejszej medycyny.
Cel pracy. Analiza wyników leczenia pacjentów z ciężkim uszkodzeniem czaszkowo-mózgowym w zależności od oporności mikroflory na antybiotyki.
Materiał i metody. Przedmiotem badań było 188 izolatów drobnoustrojów pobranych od 149 pacjentów z ciężkim uszkodzeniem czaszkowo-mózgowym, przebywających na Oddziale Anestezjologii i Intensywnej Terapii Szpitala Uniwersyteckiego w Tarnopolu (Ukraina) oraz szpitala w Białej Podlaskiej (Polska). Ekspertyza materiału biologicznego oraz interpretacja wyników badań zostały przeprowadzone w oparciu o standardy.
W badaniu zastosowano klasyfikację Bereya. Po pierwszej izolacji patogenu zastosowano Kdisc – technikę dyfuzyjną (Kirby-Bauer), aby zidentyfikować oporność na antybiotyki.
Wyniki. Odsetek śmiertelności pacjentów z ciężkim uszkodzeniem czaszkowo-mózgowym przebywających w Szpitalu Uniwersyteckim w Tarnopolu wyniósł 35,8%, z kolei w szpitalu w Białej Podlaskiej – 17,5%. Pomimo faktu, iż liczba pacjentów ze współistniejącym urazem wielonarządowym w szpitalu w Białej Podlaskiej była dwukrotnie wyższa niż w Szpitalu Uniwersyteckim w Tarnopolu, miało to wpływ na pogorszenie przebiegu choroby oraz jej rokowanie. Charakterystyka mikrobiologiczna szczepów mikroflory w dwóch szpitalach wystarczająco się od siebie różni. W Białej Podlaskiej mikroorganizmy Gram-dodatnie stanowiły 38,4% przypadków w stosunku do ogólnej struktury mikroflory, z kolei na Ukrainie – tylko 16,6%. W porównaniu ze szpitalem w Białej Podlaskiej, w Szpitalu Uniwersyteckim w Tarnopolu wskaźniki oporności drobnoustrojów na antybiotyki były gorsze. W Szpitalu Uniwersyteckim w Tarnopolu 53,3% pałeczek ropy błękitnej (Pseudomonas aeruginosa) oraz 62,5% izolatów Acinetobacter baumannii było opornych na 5 podstawowych grup antybiotyków, podczas gdy w szpitalu w Białej Podlaskiej wskaźniki te wynosiły odpowiednio 10,0 i 8,3%.
Wnioski. Prawdopodobnie wyniki leczenia pacjentów z ciężkim uszkodzeniem czaszkowo-mózgowym zależą bezpośrednio od oporności mikroflory pacjentów na antybiotyki.

Summary
Introduction. Resistance of patients’ microflora to antibiotics is the factor, gravely aggravating the course of many surgical diseases. Many authors regard the problem of microflora resistance to antibiotics as a priority of the today’s medicine.
Aim. To study therapeutic outcomes in the patients with severe craniocerebral injury depending on the microflora resistance to antibiotics.
Material and methods. Objects of the study are 188 microorganism isolates, taken from 149 patients with severe craniocerebral injury – the in-patients of anaesthesiology and intensive care units at the Ternopil University Hospital (Ukraine) and the hospital in Biala Podlaska (Poland). The expertise of biological material and interpretation of the results were performed according to standard principles. The Berey classification was used. Following primary isolation of the pathogen, the Kdisc-diffusion technique (Kirby-Bauer) was implied to identify its antibiotic susceptibility.
Results. The mortality rate from severe craniocerebral injuries at the Ternopil University Hospital was 35.8%, whereas at the Biala Podlaska hospital – 17.5%. This was despite the fact that the number of patients with concomitant polytrauma at the hospital of Biala Podlaska was twice as the number at the Ternopil University Hospital that aggravated the course of disease and its prognosis considerably. Microbiological characteristics of microflora strains at the two hospitals were different enough. In Biala Podlaska, Gram-positive microorganisms accounted for 38.4% of cases in the general structure of microflora, whereas in Ukraine – for 16.6%. In comparison with the hospital in Biala Podlaska, the indices of microbial resistance to antibiotics at the Ternopil University Hospital were worse.
At the Ternopil University Hospital, 53.3% of Pseudomonas aeruginosa and 62.5% of Acinetobacter baumannii isolates were resistant to 5 basic groups of antibiotics, whereas at the hospital of Biala Podlaska the indices were 10.0 and 8.3%, respectively.
Conclusions. Presumably, the treatment outcomes of patients with severe craniocerebral injury directly depend on the resistance of patients’ microflora to antibiotics. The use of the obtained results in the treatment of patients with severe neurotrauma will improve the results of so kind patients treatment.