Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Postępy Nauk Medycznych 5/2018, s. 292-295 | DOI: 10.25121/PNM.2018.31.5.292
*Piotr Golaszewski1, Paulina Wozniewska1, Justyna Dawidowska2, Martyna Wyszynska1, Hady Razak Hady1
History of inguinal hernia surgery
Historia operacyjnego leczenia przepuklin pachwinowych
1Ist Department of General and Endocrine Surgery, University Clinical Hospital in Bialystok, Poland
2Pediatric Department of Pro-Medica Hospital in Elk, Poland
Streszczenie
Przepukliny brzuszne towarzyszą człowiekowi od wieków. Pierwsze dowody leczenia tego schorzenia odnajdujemy w starożytnym Egipcie. Przez dziesięciolecia sposób terapii przepuklin pachwinowych ulegał ciągłej ewolucji. Nieskuteczność przeprowadzanych zabiegów wymuszała poszukiwanie nowych technik operacyjnych.
Przez wiele lat operacja naprawcza przepuklin wiązała się z ryzykiem nawrotu schorzenia, powikłaniami infekcyjnymi, bólem oraz z okaleczeniem pacjenta (usunięciem jądra po operowanej stronie). Dopiero wiek XIX przyniósł przełom w terapii. Rozwój nowoczesnej chirurgii kanału pachwinowego możemy podzielić na dwa okresy. Pierwszy, cechujący się wykorzystaniem tkanek własnych pacjenta do operacji rekonstrukcyjnej, oraz okres zabiegów beznapięciowych. Eduardo Bassini był pierwszym chirurgiem, który przeprowadził skuteczną operację przepukliny pachwinowej. Za ojca chirurgii beznapięciowej kanału pachwinowego uważa się Irvinga Lichtensteina. Przeprowadził on pierwszy, skuteczny zabieg naprawczy przepukliny pachwinowej z użyciem wszczepu syntetycznego.
Obecnie, zabiegi naprawcze przepuklin pachwinowych cechują się dużym bezpieczeństwem okołozabiegowym oraz małą ilością powikłań (zwłaszcza nawrotów przepuklin). Prace Bassiniego oraz Lichtensteina doczekały się wielu modyfikacji, jednak ich idea oraz główne założenia są nadal aktualne.
Summary
Abdominal hernia has accompanied human for centuries. The history of inguinal hernia operations goes back to antiquity. We find the first evidence of the treatment of this disease in ancient Egypt. For decades, the method of inguinal hernia repair has been constantly evolving. The ineffectiveness of the performed procedures forced the search for new surgical techniques.
For many years, hernia repair was associated with a high risk of recurrence, infectious complications, pain and patient's injury (orchidectomy on the operated side). It was only the 19th century that brought a breakthrough in hernia management. The development of modern inguinal hernia surgery can be divided into two periods. The first one, characterized by the use of patient's own tissue for reconstructive surgery and the period of tension-free treatments. Eduardo Bassini was the first surgeon who performed successful inguinal hernia surgery. Irving Lichtenstein is considered to be the father of the tension-free inguinal canal surgery. He carried out the first successful inguinal hernia repair using a synthetic implant.
Nowadays, inguinal hernia repair procedures are characterized by high periprocedural safety and a small number of complications (especially recurring hernias). Bassini's and Lichtenstein's works have been subject to many modifications, but their idea and main assumptions are still valid.



Ancient History
Abdominal hernia has accompanied human for centuries. The very first historical records of this disease are dated back to ancient Egypt and Mesopotamia. Mummification of Phineoh Merneptah (1224-1214) was the oldest discovered attempt to treat this disease (1). The first description of the occurrence of inguinal hernia (protrusions evident during coughing) are found in Ebers’ Papyrus (1550BC) (1-4). Another ancient civilization indicated new descriptions of hernia cases and new techniques of treatment. Hippocrates recommended drainage of the contents of hernia sac and wearing a belt to prevent the recurrence of ailments (400 BC) (4). Aulus Cornelius Celsus (AD 50) (fig. 1) applied surgical treatment of hernia. The operation consisted of separation of hernia sac from the spermatic cord (saving the testicle). The wound was left without stitching to the process of granulation (the scar was supposed to strengthen the abdominal wall and prevent recurrence) (1, 5, 6).
Fig. 1. Aulus Cornelius Celsus (25BC-50AD) (7)
Middle Ages
The medieval period was marked by ineffectiveness and high operational mortality in inguinal hernia treatment. Most of the procedures performed were associated with the loss of the testicle (the method was introduced by Galen). Guy de Chauliac (1298-1368) described six contemporary methods of treatment of inguinal hernia and developed a method for draining the contents of the hernia sac in Trendelenburg position (1, 5, 8, 9).
Renaissance – Enlightenment

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

29

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

69

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

129

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Lau WY: History of treatment of groin hernia. World J Surg 2002; 26(6): 748-759.
2. Patino JF: A history of the treatment of hernia. [In:] Nyhus LM, Condon RE (ed.): Hernia. 4th ed. Lippincott, Philadelphia 1995: 3-15.
3. Lyons AS, Petrucelli RJ II: Medicine: an Illustrated History. New York, Harry N. Abrams, 1987.
4. Mackiewicz Z: Historia leczenia przepuklin. [W:] Mackiewicz Z (red.): Współczesne leczenie przepuklin brzusznych. PZWL, Warszawa 2006: 13-21.
5. Read RC: The development of inguinal herniorrhaphy. Surg Clin North Am 1984; 64: 185-196.
6. Devlin HB, Kingsnorth A, O’Dwyer PJ et al.: General introduction and history of hernia surgery. [In:] Devlin HB, Kingsnorth A (eds.): Management of Abdominal Hernias. 2nd ed. Chapman & Hall, London 1998: 1-13.
7. https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=1238042.
8. Van Hee R: History of inguinal hernia repaire. Jurnalul de Chirurgie, Iaşi 2011; 7(3): 301-319.
9. Condon RE, Nyhus LM: Complications of groin hernias. [In:] Nyhus LM, Condon RE (eds.): Hernia. 3rd ed. J.B. Lippincott, Philadelphia 1989: 253-269.
10. Johnson J, Roth JS, Hazey J et al.: The history of open inguinal hernia repair. Current Surgery 2004; 61(1): 49-52.
11. By William Holl; http://www.sil.si.edu/digitalcollections/hst/scientific-identity/CF/by_name_display_results.cfm?scientist=Par%C3%A9,%20AmbroiseFirst.
12. Fallis LS: Direct inguinal hernia. Ann Surg 1938; 107: 572-581.
13. Shouldice EE: Surgical treatment of hernia. Ont Med Rev 1945; 12: 43.
14. Witzel O: Ueber den Verschluss von Bauchwunden und Bruchpforten durch versenkta Silber-Orahtnetze (Einheilung von Filigranpelotten). Zentralbl Chir 1900; 27: 257-260.
15. https://wellcomeimages.org/indexplus/obf_images/9c/49/d1d4a3f6ad713dc663dfe45e37f8.jpgGallery: https://wellcomeimages.org/indexplus/image/M0017969.htmlWellcome Collection gallery (data dostępu: 1.04.2018): https://wellcomecollection.org/works/b4862ghq CC-BY-4.0, CC BY 4.0, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=36376136.
16. By Max Kögel; http://ihm.nlm.nih.gov/images/B05761This file was derived from: Vincenz Czerny (NLM 101413082). jpg: Public Domain, https://commons.wikimedia.org/w/index.php?curid=19320636.
17. Koontz AR: On the need for prosthesis in hernia repair. Am Surg 1962; 28: 342-347.
18. Jones TE, Newell ET, Brubaker RE: The use of alloy steel wire in the closure of abdominal wounds. Surg Gynecol Obstet 1941; 72: 1056-1059.
19. Marcy HO: The cure of hernia. JAMA 1887; 8: 589-592.
20. Usher FC, Wallace SA: Tissue Reaction to Plastics A Comparison of Nylon, Orlon, Dacron, Teflon,and Marlex. AMA Arch Surg 1958; 76(6): 997-999.
21. Lichtenstein IL, Schulman AG, Amid PK: The tension free hernioplasty. Am J Surg 1989; 157: 188-193.
22. Shearburn EW, Myers RN: Shouldice repair for inguinal hernia. Surgery 1969; 66: 450-459.
23. Ger R: The management of certain abdominal hernias by intraabdominal closure of the neck. Ann R Coll Surg Engl 1982; 64: 342-344.
otrzymano: 2018-09-14
zaakceptowano do druku: 2018-10-05

Adres do korespondencji:
*Piotr Golaszewski
Ist Department of General and Endocrine Surgery University Clinical Hospital in Bialystok
24A M. Skłodowskiej-Curie Str., 15-276 Bialystok, Poland
Phone: +48 665500460
E-mail: p.golaszewski27@gmail.com

Postępy Nauk Medycznych 5/2018
Strona internetowa czasopisma Postępy Nauk Medycznych