*Jakub Kropieniewicz1, Marcin Adamiecki2, Michał Nycz1, Anita Owczarska3, Zbigniew Lorenc1
Ciało obce powodujące rozwój przetoki odbytu – opis przypadku
A foreign body leading to anal fistula – case reports
1Department of General, Colorectal and Multiple-Organ Surgery, Faculty of Health Sciences, Medical University of Silesia
Head of Department: Professor Zbigniew Lorenc, MD, PhD
2School of Medicine with Division of Dentistry in Zabrze, Medical University of Silesia
Head of School: Professor Przemysław Jałowiecki, MD, PhD
3School of Medicine in Katowice, Medical University of Silesia
Head of School: Professor Przemysław Jałowiecki, MD, PhD
Streszczenie
Przetoka odbytu jest patologicznym kanałem wysłanym ziarniną zapalną łączącym dno krypty odbytu ze skórą okolicy odbytu. W większości przypadków jest konsekwencją ropnia wywołanego infekcją gruczołów odbytowych. Najczęstszymi objawami przetoki są nawracające stany zapalne okolicy odbytu, świąd oraz sącząca się wydzielina ropna. W leczeniu przetok stosowane są przede wszystkim metody operacyjne, jednak podejmuje się również próby leczenia zachowawczego (kleje tkankowe lub tzw. zatyczki). Kluczowym celem leczenia jest wybranie takiej metody, która będzie cechować się wysoką radykalnością przy jak najmniejszym ryzyku powikłań. Literatura podaje kilka przypadków przetok odbytu spowodowanych przez ciało obce. W artykule przedstawiony został opis przypadku 57-letniego mężczyzny, u którego zdiagnozowano przetokę spowodowaną przez ciało obce niewiadomego pochodzenia. Pacjent skarżył się na występowanie ropnej wydzieliny od dłuższego czasu. Leczenie chirurgiczne polegało na wycięciu przetoki z późniejszym niepowikłanym wyzdrowieniem obserwowanym podczas kontroli ambulatoryjnych. Przetokę odbytu zdiagnozowano na podstawie wywiadu i badania fizykalnego, natomiast jej przyczynę wykryto pooperacyjnie. Omówiono również przyczyny i konsekwencje perforacji przewodu pokarmowego wskutek połknięcia ciała obcego.
Summary
Anal fistula is pathological tract lined by inflammatory granule connects bottom of the anal crypt with perianal skin. In most cases, anal fistula is a consequence of abscess developed due to infection of anal the glands. The most common symptoms of anal fistula are recurrent inflammation around the anus, pruritus and purulent leakage. In the treatment of fistulas mainly surgical methods are used, however, attempts of conservative treatment (tissue adhesives glues or plugs) are also undertaken. The goal of treatment is to choose a method that will be characterized by high radicality with the lowest possible risk of complications. Literature describes only few cases of perianal fistula caused by a foreign body. The paper presents a case of a 57-year-old man who was diagnosed with fistula-in-ano caused by a foreign body of unknown origin. The patient reported long-term purulent discharge only. Surgical treatment involved resection of the foreign body and fistula with subsequent uneventful recovery during outpatient follow-up. Anal fistula was diagnosed by anamnesis and physical examination, but its cause was detected post-operatively. The reasons and consequences of gastrointestinal perforation as a result of swallowing a foreign body are also discussed.
Wstęp
Przetoka odbytu jest patologicznym kanałem lub przestrzenią, która zazwyczaj łączy światło kanału odbytu lub odbytnicy ze skórą okolicy odbytu lub kroczem. W 90-95% przypadków jest wtórną chorobą do ropnia odbytu, który najczęściej spowodowany jest zakażeniem kryptoglandularnym (1). Zawartość ropnia może przebić się do światła kanału odbytu, lecz zwykle przedostaje się przez skórę, prowadząc do wytworzenia przetoki, która jest przewlekłym stadium tej choroby. W rzadszych przypadkach przyczyną przetoki są operacje proktologiczne, choroba Leśniowskiego-Crohna, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, urazy, nowotwory złośliwe odbytnicy, odbytu, prostaty, pęcherza moczowego, stany po radioterapii, gruźlica bądź promienica (2). W zależności od lokalizacji otworu wewnętrznego klasyfikujemy przetoki jako przednie lub tylne (klasyfikacja Tylickiego). Inną, szerzej rozpowszechnioną jest klasyfikacja opisana przez Parksa i wsp. Podzielono w niej przetoki na: międzyzwieraczowe, przezzwieraczowe, nadzwieraczowe i pozazwieraczowe, ze względu na stosunek do mięśni zwieraczy odbytu (3). W piśmiennictwie znane są prace potwierdzające fakt, że obecność ciała obcego może być odpowiedzialna za powstanie przetoki odbytu.
Opis przypadku
Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
- Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
- Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
- Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.
Opcja #1
29 zł
Wybieram
- dostęp do tego artykułu
- dostęp na 7 dni
uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony
Opcja #2
69 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 30 dni
- najpopularniejsza opcja
Opcja #3
129 zł
Wybieram
- dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
- dostęp na 90 dni
- oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Sugrue J, Nordenstam J, Abcarian H et al.: Pathogenesis and persistence of cryptoglandular anal fistula: a systematic review. Tech Coloproctol 2017; 21: 425-432.
2. Paksoy M, Ozben V, Ayan F, Simsek A: An atypical etiology of suprasphincteric fistula: a forgotten surgical material. Case Rep Med 2010; 2010: 189846.
3. Parks AG, Gordon PH, Hardcastle JD: A classification of fistula-in-ano. Br J Surg 1976; 63(1): 1-12.
4. Kocierz L, Leung E, Thumbe V: An unusual cause of perianal fistula. J Surg Case Rep 2011; 2011(10): 4.
5. Aduful HK: Anal pain secondary to swallowed bone. Ghana Med J 2006; 40(1): 31-32.
6. Doublali M, Chouaib A, Elfassi MJ et al.: Perianal abscesses due to ingested foreign bodies. J Emerg Trauma Shock 2010; 3(4): 395-397.
7. Limura E, Giordano P: Modern management of anal fistula. World J Gastroenterol 2015; 21(1): 12-20.