Ponad 7000 publikacji medycznych!
Statystyki za 2021 rok:
odsłony: 8 805 378
Artykuły w Czytelni Medycznej o SARS-CoV-2/Covid-19

Poniżej zamieściliśmy fragment artykułu. Informacja nt. dostępu do pełnej treści artykułu
© Borgis - Anestezjologia Intensywna Terapia 3/2002, s. 172-177
Barbara Machowska, Krzysztof Duda
Hipomagnezemia u chorych operowanych z powodu nowotworów złośliwych żołądka oraz jelita grubego
Hypomagnesemia after stomach and bowel cancer surgery
Oddział Intensywnej Opieki Medycznej Kliniki Chirurgii Onkologicznej;
kierownik: prof. dr hab. med. K. Duda – Centrum Onkologii w Krakowie
Streszczenie
Przeprowadzono prospektywne badania magnezemii i bilansu magnezu u 67 chorych operowanych z powodu nowotworów złośliwych żołądka (22 osoby) i jelita grubego (45 osób). Chorych podzielono na trzy grupy: – -NORMO (20 chorych, u których stężenie Mg w surowicy utrzymywało się w granicach normy tj. 0,69 – 1,05 mmol l-1), – -HYPO (22 chorych, u których co najmniej w jednej dobie steżenie Mg w surowicy obniżyło się poniżej normy), – -MAG iv (25 chorych, którym w dobie operacji i przez cztery dni po operacji, podawano dożylnie po 2 mmol Mg na każde 500 ml przetoczonych płynów). W pierwszej dobie po operacji, w grupach NORMO i HYPO nastąpił spadek stężenia Mg w surowicy, które w grupie NORMO utrzymywało się jeszcze w granicach normy. W grupie HYPO stężenie Mg obniżyło się poniżej normy i do końca prowadzonego badania (to znaczy do 4 doby po operacji), nie podniosło się powyżej jej dolnej granicy. W grupie MAG iv wahania stężenia Mg w surowicy w kolejnych dobach były minimalne i utrzymywały się w granicach normy przez cały czas badania. Analiza bilansu magnezu w okresie pooperacyjnym wykazała, że jedynie w grupie MAG iv był on dodatni w dobach: 0 i 1. W grupach NORMO i HYPO przez cały czas występował bilans ujemny, najsilniej wyrażony w dobach 2, 3 i 4. Dożylna podaż Mg zmodyfikowała wyraźnie bilans, ale nie zniosła jego ujemnego kierunku w 3 dobie pooperacyjnej. W grupie HYPO stwierdzono znaczniejsze niż w grupie NORMO obniżenie stężenia Ca w surowicy. Hipomagnezemia pooperacyjna łączyła się także szybszą akcją serca oraz zaburzeniami neurologicznymi. Wolniejszy był również powrót perystaltyki przewodu pokarmowego. U chorych, którym w okresie pooperacyjnym podawano magnez dożylnie, hipokalcemia pojawiająca się w tym czasie miała istotnie mniejsze nasilenie w porównaniu do dwóch pozostałych grup chorych. U chorych z podażą magnezu zaobserwowano również niższą temperaturę ciała, wolniejsze tętno oraz szybszy powrót perystaltyki przewodu pokarmowego.
Summary
This is an open-label, prospective study, in which postoperative magnesium, potassium and calcium serum concentration was repeatedly measured in sixty-two adult patients, both sexes, scheduled for stomach and colon cancer surgery. Patients were divided in three groups: NORMO – 20 patients, in whom postoperative Mg2+ conce-ntration remained within reference limits (0.69 – 1.05 mmol l-1) HYPO – 22 patients, in whom postoperative Mg2+ concentration was found to be at least for one day below above mentioned reference limits; MAG iv – 25 patients, receiving additional 2 mmol Mg2+ per each 500 on intravenous fluids. Mg2+ concentration decreased after surgery in NORMO and HYPO groups; however, it remained within reference limits in the NORMO group, while in the HYPO group remained below lower reference limit for four consecutive days. Changes of Mg2+ concentration in the MAG iv group were minimal with positive Mg2+balance during first two days after surgery. In contrast, patients of other two groups showed significantly negative Mg2+ balance throughout all study. Also those receiving Mg2+ supplementation expressed negative Mg2+ balance on the 3rd day. Patients of the HYPO group had lower calcium concentration, higher heart rate, more frequent arrhythmias and neurological disturbances. We also observed slower normalisation of peristalsis. Magnesium-supplemented patients had lower body temperature. We conclude that the postoperative period after abdominal cancer surgery may be associated with low magnesium concentration; therefore, its intravenous supplementation is recommended.



Magnez jest ilościowo czwartym kationem ustroju. Pełni rolę kofaktora w ponad trzystu reakcjach enzymatycznych, związanych głównie z przenoszeniem energii przez nukleotydy (ATPMg2+, GTPMg2+), rozkładem węglowodanów, syntezą białek i tłuszczów oraz z transportem błonowym jonów: Na+, K+, Ca+. Stosunek stężenia zewnątrz- do wewnątrzkomórkowego magnezu ma duże znaczenie w prawidłowym przewodnictwie nerwowym, pobudzeniu i skurczu mięśni szkieletowych, napięciu i kurczliwości mięśni gładkich oraz sprawnym działaniu mięśnia sercowego [1,2,3,4,5]. W latach 80-tych zwrócono uwagę, że hipomagnezemia jest najczęstszym, nierozpoznawanym zaburzeniem elektrolitowym u chorych w oddziałach intensywnej opieki medycznej [6,7], gdzie występuje u 20%-65% chorych i może wiązać się z ich większą śmiertelnością [3,5].
Celem pracy jest zbadanie zachowania się stężenia magnezu w surowicy w okresie okołooperacyjnym w grupie chorych poddanych operacjom z powodu nowotworów żołądka lub jelita grubego. Oceniono także wpływ pooperacyjnej podaży magnezu na stężenie magnezu i wapnia w surowicy oraz na przebieg pooperacyjny.
METODA
Badaniem prospektywnym objęto kolejnych 67 chorych, operowanych z powodu nowotworów złośliwych żołądka (22 chorych) lub jelita grubego (45 chorych). 45 chorych zoperowano radykalnie, u 12 wykonano jedynie próbne otwarcie jamy brzusznej. Chorych mierzono i ważono w standardowych warunkach i obliczano na podstawie tablic Geigy należną masę ciała. Spośród pierwszych 42 chorych u 52% w przebiegu pooperacyjnym stwierdzono hipomagnezemię, co pozwoliło na podział chorych na dwie grupy:
– grupę NORMO – stanowiło 20 chorych, u których w dobie operacji i przez pierwsze cztery dni po operacji, stężenie Mg w surowicy utrzymywało się w granicach normy (tj. 0,69-1,05 mmol -1, według Zakładu Analityki i Biochemii COOK).
– grupę HYPO – utworzyło 22 chorych, u których co najmniej w jednej dobie w czasie prowadzonego badania, stężenie Mg w surowicy obniżyło się poniżej dolnego zakresu normy (0,69 mmol l -1).
W tej sytuacji badania poszerzono o dodatkowych 25 chorych – grupę MAG iv, w której chorym w dobie operacji i przez cztery dni po operacji podawano dożylnie magnez po 2,5 ml 20% MgSO4, tj. po 2 mmole Mg na każde 500 ml przetoczonych dożylnie płynów.
Wszystkim chorym w dobie operacji i kolejnych 4 dniach po operacji podawano dożylnie typowe ilości płynów (ok. 2,5 – 3 l) i podstawowych elektrolitów (ok. 220 mmol Na, ok. 280 mmol Cl, ok. 70 mmol K) oraz oznaczano w surowicy i moczu stężenie Na, K, Cl, Mg i Ca. W indywidualnych kartach obserwacyjnych notowano: temperaturę ciała, ilość płynów i elektrolitów podanych dożylnie, wielkość diurezy, dawki leków, wartość ciśnienia tętniczego i częstość tętna, zaburzenia monitorowanego rytmu serca oraz uwagi o stanie neurologicznym pacjenta. Notowano również czas powrotu perystaltyki i rozpoczęcie doustnej podaży płynów.
Analizę wyników wykonano w programie Statistica PL. Do porównania przeciętnego poziomu zmiennych stosowano jednoczynnikową analizę wariancji. W przypadku odrzucenia hipotezy o równości wartości przeciętnych, testowano różnice w parach podgrup, przy pomocy testu RIR Tukey´a należącego do grupy tzw. testów post – hoc. Wszystkie wyniki uzyskane testami parametrycznymi, opracowano ponownie odpowiednimi procedurami nieparametrycznymi (test U Manna – Whitney´a, test Kruskala – Walisa), za każdym razem uzyskując takie same decyzje co do istotności statystycznej.
Obliczenia bilansowe oparto na danych ilościowych przeliczonych na 1,75 m2 powierzchni ciała.
WYNIKI
Porównanie trzech grup pod względem płci, wieku, wzrostu, masy ciała oraz należnej masy ciała (tab. I.) nie wykazało istotnych różnic.
Tab. I. Dane antropometryczne (x ? SD) chorych podzielonych na grupy
Gr. NORMOGR. HYPOGR. MAG ivOgół chorych
liczebność20222567
płeć (M:K)13:713:911:1437:30
wiek (lat)61?1160?962?961?10
wzrost (cm)168,4?9,8164,5?7,5163,1?8,5165,2?8,7
M173,6?5,5169,1?5,4170,4?3,7171,1?5,2
K158,7?8,6158,0?4,7157,4?6,4157,9?6,3
masa ciała (kg)76,2?11,468,3?13,866,9?16,170,1?14,4
M81,8?9,471,8?16,478,3?15,777,2?14,4
K65,7?6,263,3?7,057,9?9,461,4?8,5
masa należna (%)107,1?11100,4?1799,4?18102,0?16
M108,6?0,1100,0?0,2107,6?0,2105,3?0,2
K104,4?0,1101,1?0,192,9?0,198,0?0,1
Podobnie nie stwierdzono różnic pomiędzy badaniami grupowymi co do lokalizacji nowotworu oraz stosunku operacji radykalnych do próbnych otwarć jamy brzusznej.
Wszyscy chorzy operowani byli w znieczuleniu ogólnym. Średni czas operacji wyniósł 117 ± 53 minuty, a szacowana ilość utraconej krwi 316 ± 334 ml. Wartości te były podobne w omawianych grupach chorych.
Chociaż przedoperacyjne średnie stężenie Mg w surowicy w dobie operacji, we wszystkich trzech grupach mieściło się w granicach normy, stwierdzono statystycznie istotnie niższe wartości w grupie HYPO (tab. II. oraz ryc. 1).
Tab. II. Średnie stężenie Mg w surowicy (mmol l -1, x ? SD) oraz poziomy istotności pomiędzy grupami, w poszczególnych dobach
Grupydoba 0doba 1doba 2doba 3doba 4
NORMO1,025?0,160,870?0,150,892?0,120,904?0,130,944?0,93
HYPO0,771?0,100,601?0,120,653?0,110,623?0,120,658?1,01
MAG iv0,863?0,090,890?0,100,884?0,140,828?0,120,774?0,96
p{N, H}0,00010,00010,00010,00010,0001
p{N, H}0,0003NSNSNS0,0004
p{N, H}0,03540,00010,00010,00010,0117
Ryc. 1. Stężenia Mg (mmol/l) w surowicy w okresie okołooperacyjnym
W pierwszej dobie po operacji, w grupach NORMO i HYPO nastąpił spadek stężenia Mg w surowicy. W grupie NORMO pomimo tego spadku, stężenie Mg utrzymywało się w granicach normy, natomiast w grupie HYPO stężenie Mg utrzymywało się do zakończenia badania poniżej normy. W grupie MAG iv wahania stężenia Mg w surowicy były niewielkie przez cały czas badania.
W badanym okresie pooperacyjnym, chorzy w grupach NORMO i HYPO otrzymywali minimalne ilości Mg (w 1000 ml płynu wieloelektrolitowego znajduje się 1 mmol Mg). Chorym z grupy MAG iv podawano magnez w postaci 20% MgSO4, w ilości od 8 do 14 mmoli na dobę. Średnie ilości podanego dożylnie i wydalonego z moczem magnezu w badanych grupach, przedstawia tabela III.
Tab. III. Podaż i wydalanie magnezu w okresie pooperacyjnym (mmol 1,75 m-2)
Grupydoba 0doba 1doba 2doba 3doba 4
NORMOpodaż iv1,41,21,10,70,5
wydalanie3,082,963,573,363,10
HYPOpodaż iv1,41,21,10,80,5
wydalanie2,732,483,022,672,62
MAG ivpodaż iv10,613,713,09,77,7
wydalanie7,2112,4113,1310,787,75
Wydalanie Mg z moczem w grupie NORMO było większe w porównaniu z grupą HYPO. Nie były to jednak różnice statystycznie istotne.
Chorzy, którzy przez pięć dni prowadzonego badania otrzymywali magnez dożylnie wydalali go w moczu przez wszystkie doby w ilościach istotnie większych.
Wykres bilansu magnezu w okresie pooperacyjnym w trzech badanych grupach przedstawiono na ryc. 2.
Ryc. 2. Bilans pooperacyjny magnezu w trzech badanych grupach chorych
Przy podobnej, niewielkiej podaży magnezu w grupach NORMO i HYPO przez cały okres badań występował ujemny bilans magnezu, najwyraźniejszy w dobach 2, 3 i 4. W grupie MAG iv przy dożylnej podaży magnezu w ilości od 8 do 14 mmoli/dobę, dodatni bilans utrzymywał się jedynie w dobach 0 i 1. Bilans bliski zeru lub ujemny występował w dobach 2, 3 i 4.
Nie stwierdzono w przebiegu pooperacyjnym hipokaliemii.
Wyjściowe wartości kalcemii były we wszystkich grupach w granicach normy (2,2 – 2,8 mmol-1) i nie różniły się miedzy sobą. W pierwszej dobie po operacji średnie stężenie wapnia w surowicy we wszystkich trzech grupach obniżyło się poiżej normy i do zakończenia badania nie powróciło do poziomu wyjściowego. Podaż magnezu istotnie osłabiała pooperacyjną obniżkę kalcemii (ryc. 3).
Ryc. 3. Pooperacyjne stężenie wapnia w surowicy (mmol)
Omawiane grupy chorych porównano pod względem częstości tętna, zaburzeń rytmu serca i zaburzeń neurologicznych, zmian temperatury i czasu powrotu perystaltyki przewodu pokarmowego. Są to cechy kliniczne, których występowanie i przebieg może mieć związek z hipomagnezemią.
Chorzy z pooperacyjną hipomagnezemią mieli istotnie wyższą częstość tętna (tab. IV).
Tab. IV. Częstość tętna (x ? SD)
Grupydoba 0doba 1doba 2doba 3doba 4
NORMO75?1078?1076?974?1174?8
HYPO89?1287?986?984?884?7
MAG iv78?1477?1276?1276?1274?12
p{N, H} 0,0021{N, H} 0.0285{N, H} 0,0191{N, H} 0,0067{N, H} 0,0025
{N, M} 0,0092{N, M} 0,0075{N, M} 0,0079{N, M} 0,0316{N, M} 0,0022
Częstość pojawiania się zaburzeń rytmu serca (częstoskurcz nadkomorowy, migotanie przedsionków, dodatkowe skurcze pochodzenia nadkomorowego i komorowego) oraz zaburzeń neurologicznych (niepokój, pobudzenie psychiczne i ruchowe, drżenia mięśniowe i zaburzenia orientacji) w poszczególnych grupach chorych przedstawia tabela V.
Tab. V. Zaburzenia rytmu serca i zaburzenia neurologiczne.
Grupyliczebność grupyliczba chorych%liczba chorych%
NORMO2021000
HYPO22314523
MAG iv251428
Oba rodzaje zaburzeń, zarówno rytmu serca, jak neurologiczne, pojawiały się najczęściej w grupie chorych z pooperacyjną hipomagnezemią.

Powyżej zamieściliśmy fragment artykułu, do którego możesz uzyskać pełny dostęp.
Mam kod dostępu
  • Aby uzyskać płatny dostęp do pełnej treści powyższego artykułu albo wszystkich artykułów (w zależności od wybranej opcji), należy wprowadzić kod.
  • Wprowadzając kod, akceptują Państwo treść Regulaminu oraz potwierdzają zapoznanie się z nim.
  • Aby kupić kod proszę skorzystać z jednej z poniższych opcji.

Opcja #1

29

Wybieram
  • dostęp do tego artykułu
  • dostęp na 7 dni

uzyskany kod musi być wprowadzony na stronie artykułu, do którego został wykupiony

Opcja #2

69

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 30 dni
  • najpopularniejsza opcja

Opcja #3

129

Wybieram
  • dostęp do tego i pozostałych ponad 7000 artykułów
  • dostęp na 90 dni
  • oszczędzasz 78 zł
Piśmiennictwo
1. Gambling DR, Birmingham CL, Jenkins LC: Magnesium and the anaesthetist. Canad J Anaesth 1988; 35: 644-654.
2. McLean R. M: Magnesium and its therapeutic uses: a review. Am J Med 1994; 96: 63-76.
3. Rubeiz GJ, Thill-Baharouian, Hardie D, Carlson RW: Association of hypomagnesemia and mortality in acutely ill medical patients. Crit Care Med 1993; 21: 203-209.
4. Walker WF, Fleeming LW, Steward WK: Urinary magnesium excretion in surgical patients. Br J Surg 1968; 55: 466-469.
5. Zaloga GP: Interpretation of the serum magnesium level. Chest 1989; 95: 257-258.
6. Chernow B, Bamberger S, Stoiko M, Vadnais M, Warshaw AL: Hypomagnezemia in patients in postoperative intensive care. Chest 1989; 95: 391-397.
7. Rude RK: Physiology of magnesium metabolism and the important role of magnesium in potassium deficiency. Am J Cardiol 1989; 63: 31-34.
8. Haynes BW, Crawford ES, De Bakez ME: Magnesium metabolism in surgical patients. Ann Surg 1952; 136: 659-667.
9. Satur ChMR: Magnesium and cardiac surgery. Ann Coll Surg Eng 1997; 79: 349-354.
10. Terzi A, Furlan G, Chiavacci P, Dal Corso B, Lyzanni A, Dalla Volta S: Prevention of atrial tachyarrhythmias after non-cardiac thoracic surgery by infusion of magnesium sulfate. Thorac Cardiovasc Surg 1996; 44: 300-303.
11. Slichenmzer WJ, Ettinger DS.: Metabolic complitations of cancer; in: Klastersky J, Schimpff SC, Senn HJ (ed.): Handbook of supportive care in cancer. M. Dekuer, Inc., New York – Basel – HongKong 1995.
12. Kelepouris E, Agus ZS: Hypomagnesemia: renal magnesium handling. Semin Nephrol 1998; 18: 58-73.
13. Reinhart RA: Magnesium metabolism. Arch Int Med. 1988; 148: 2415-2420.
14. MacBeth RAL, Mabbott JD: Magnesium balance in the postoperative patient. Surgery, Gynecology, Obstetrics 1964; 118: 748-760.
15. Creswell L, Schuessler R, Rosenbloom M, Cox J: Hazards of postoperative atrial arrhythmias. An Thorac Surg 1993; 56: 539-549.
16. Eisenberg MJ: Magnesium defitiency and sudden death. Am Heart J 1992; 124: 544-549.
17. Gajos G, Solarska K, Siembab L, Nessler B, Stępniewski M, Piwowarska W: Niedobór magnezu w krańcowej chorobie serca i skuteczność jego suplementacji dożylnej preparatem askorbinian magnezu. Terapia i Leki 1995; 23: 7-8.
18. Ryzen E, Wagers PW, Singer FR, Rude RK: Magnesium deficiency in a medical ICU population. Crit Care Med 1985; 13: 19-21.
19. Whang R, Oei TO, Aikawa JK, Watanabe A, Vannatta J, Fryer A, Markanich M: Predictors of clinical hypomagnesemia. Arch Int Med 1984; 144: 1794-1796.
20. Eisenberg MJ: Magnesium deficiency and cardiac arrythmias. NY State J Med 1986; 18, 133-136.
Adres do korespondencji:
Klinika Chirurgii Onkologicznej
Centrum Onkologii
ul. Garncarska 11
31-115 Kraków

Anestezjologia Intensywna Terapia 3/2002