Streszczenie
Złamania korzenia stanowią od 0,5 do 7% wszystkich urazów zębów stałych. Ich leczenie wciąż stanowi wyzwanie dla lekarzy.
W pracy przedstawiono przypadek 13-letniego pacjenta, który został skierowany do Poradni Stomatologii Dziecięcej z powodu powikłań po nierozpoznanym poziomym złamaniu korzenia. Na zdjęciu radiologicznym uwidoczniono poziomą szczelinę złamania korzenia zęba 21 w 1/3 przywierzchołkowej oraz rozrzedzenie struktury kostnej obejmujące całą część wierzchołkową i sięgające 1/3 dokoronowej ściany przyśrodkowej korzenia. Przeprowadzono leczenie endodontyczne z zastosowaniem opatrunków na bazie wodorotlenku wapnia, które wymieniano co 3 miesiące. Po 12 miesiącach część dokoronową kanału wypełniono ostatecznie metodą kondensacji bocznej gutaperki. Na zdjęciu radiologicznym zaobserwowano całkowite wygojenie się zmiany i obliterację kanału w części wierzchołkowej korzenia. Ząb kontrolowano klinicznie i radiologicznie dwukrotnie w odstępach roku. Pacjent nie zgłaszał dolegliwości bólowych, ruchomość zębów była fizjologiczna, a reakcja na opukiwanie pionowe i poziome ujemna. Obraz radiologiczny nie zmienił się od zakończenia leczenia.
Opisany przypadek potwierdza, że leczenie z zastosowaniem wodorotlenku wapnia i ostatecznym wypełnieniem fragmentu dokoronowego korzenia gutaperką wydaje się skutecznym postępowaniem w przypadku powikłań w postaci martwicy i zmian zapalnych w tkankach otaczających po złamaniu korzenia.

Summary
Root fractures account for 0.5 to 7% of all injuries to permanent teeth. Their treatment presents a challenge to clinicians.
We present the case of a 13-year-old patient who was referred to the Pediatric Dentistry Clinic because of complications after an undiagnosed horizontal root fracture. Radiograph showed a horizontal root fracture of tooth 21 in the apical thirdand thinning of the bone structure covering the whole apical part and reaching 1/3 of the medial part of the root. Endodontic treatment was performed with calcium hydroxide-based dressings that were replaced every 3 months. After 12 months, the coronal part of the root canal was finally filled by lateral gutta-percha condensation. Radiographs showed complete healing of the lesion and canal obliteration at the root apical part. The tooth was examined clinically and radiographically twice at one-year intervals. The patient had no complaints of pain, tooth mobility was physiological, and the reaction to percussion was negative. The radiological picture had not changed since the end of treatment.
This case confirms that the treatment with calcium hydroxide and final filling of the intracoronal root fragment with gutta-percha seems to be an effective treatment for complications such as necrosis and inflammatory changes in the surrounding tissues after root fracture.