Technik rolnictwa, który został lekarzem medycyny ogólnej w 1981 r., Joël Spiroux usiłuje uczulić ciało medyczne na istniejące związki między zdrowiem i środowiskiem. W 1998 roku został członkiem rady naukowej CRIIGEN – Comité de Recherche et d´Information Indépendant sur le Génie Génétique (Niezależny Komitet Badań i Informacji w Dziedzinie Inżynierii Genetycznej) i w 2000 r. założył pierwszą komisję zdrowie-środowisko wewnątrz Regionalnego Związku Lekarzy Niezależnych Regionu Haute-Normandie (URMLHN). Jedna z jego misji polega na informowaniu ciała medycznego na temat GMO i biotechnologii, jak też na temat związków między zdrowiem i środowiskiem. Między swoimi konsultacjami w Evreux (Francja), organizacją pierwszego krajowego kongresu na temat patologii środowiskowych w 2005 r. i organizacją europejskiego kongresu na ten temat (European Congress on Environmental Pathologies – ECEP), Joël Spiroux jest dziś jednym z najbardziej wyspecjalizowanych w dziedzinie zdrowia środowiskowego lekarzy medycyny ogólnej we Francji.

W obecnym kontekście uprzemysłowienia i rozwoju technologicznego powodujemy zmiany naszego środowiska naturalnego niespotykane na taką skalę nigdy wcześniej. Wyrzucamy tony środków chemicznych i nieistniejących dotąd cząsteczek, nie znając dokładnie ich wpływu na nasze zdrowie. Światowa produkcja substancji chemicznych wzrosła od miliona ton w 1930 r. do 400 milionów ton w roku 2004¹, podczas gdy wpływ na zdrowie ponad 60 procent tych środków nie jest znany, nie licząc skutków skrzyżowanych, kumulujących się i międzypokoleniowych. W związku z tym, w czerwcu 2007 r. został wprowadzony w życie europejski program REACH (Registration, Evaluation and Authorisation of Chemicals).

Podczas swoich konsultacji, lekarze w Europie stwierdzają dziś ogromny wzrost patologii związanych z alergiami, bezpłodnością, zachorowaniami na raka, nie licząc serii chorób „sierocych” (rzadkich). Patologie związane z alergiami – patologie dróg oddechowych, ostre zapalenie oskrzelików i astma – dotykają ponad 25 procent ludności i przewiduje się ich podwojenie w ciągu najbliższych 20 lat. We Francji ilość zachorowań na astmę wzrosła od 3 procent do 7 procent w ciągu 15 lat². Spadek ilości plemników wyniósł w Europie 50 procent w ciągu 50 lat³, zarejestrowane wady rozwojowe noworodków wzrosły podwójnie w ciągu 20 lat⁴ w Paryżu i regionie paryskim, podczas gdy zachorowania na raka wzrosły we Francji o ponad 50 procent w ciągu 20 lat – rak stał się pierwszą przyczyną śmiertelności w 2008 r.⁵ W oparciu o te spostrzeżenia powstało nowe pojęcie: patologie środowiskowe, to znaczy patologie związane ze zmianami naszego środowiska naturalnego lub spowodowane przez te zmiany.

Mimo znacznych postępów związanych z rozwojem medycyny, wszystko to miało miejsce w XX wieku, jakbyśmy przeoczyli ogół czynników egzogenicznych, a więc pozwalających uniknąć zachorowań i śmierci. Od lat 60-tych nie poprzestaliśmy, z wielkim sukcesem, poprawiać naszego środowiska życia, naszego komfortu (izolacja termiczna, ogrzewanie, wentylacja, klimatyzacja), naszych środków transportu (zanieczyszczenie atmosferyczne), naszego rolnictwa (pestycydy, środki zaburzające gruczoły dokrewne), naszego sposobu odżywiania się (GMO, produkty "light", nadmierne odżywianie się, otyłość), naszych zabiegów leczniczych (choroby szpitalne, patologie jatrogenne), jak też środowiska społecznego (powodującego stres i depresję).

Louis Pasteur i poprawa higieny nie stanęły niestety na przeszkodzie patologiom pochodzenia bakteryjnego lub wirusowego w staniu się główną przyczyną śmiertelności na świecie. Według WHO choroby zakaźne są przyczyną 14 milionów zgonów rocznie. Nawet jeśli ponad 90 procent tych chorób występuje w krajach rozwijających się, w przeciwieństwie tylko do jednego procenta w krajach uprzemysłowionych, następstwa patologii zakaźnych podwoiły się w krajach zachodnich w ciągu 15 lat⁶. Pojawienie się nowych szczepów bakteryjnych lub wirusowych, odporność na antybiotyki, jak też infekcje szpitalne są poważną przyczyną tej sytuacji na Zachodzie, podczas gdy w krajach rozwijających się choroby zakaźne pochodzą, przede wszystkim z braku dostępu do wody pitnej i braku higieny oraz braku dostępu do opieki medycznej.

Nadszedł najwyższy czas, by zmierzyć się z przyczyną tego problemu i wnieść realne rozwiązania.

Odkąd człowiek zaczął prowadzić osiadły tryb życia, nie zaprzestał zmieniać i dostosowywać swojego środowiska dla lepszej ochrony i lepszych warunków życia. Pojawienie się rolnictwa i hodowli było krokiem milowym. Na przestrzeni wieków, wraz z rozwojem wiedzy o naszym środowisku życia i postępem techniki, mieliśmy wrażenie chronienia się przed wpływem przyrody i naszego środowiska. Mimo tego zawsze pozostawaliśmy wrażliwi, o czym świadczą wielkie epidemie dżumy, ospy, cholery, itp.

Rewolucja naukowa i techniczna XVIII i XIX wieku uświadomiła nam naszą zdolność panowania nad naturą i stania się „panem i władcą”. Dzięki odkryciom Louisa Pasteura okazało się, że choroby zakaźne nie są już sprawą przypadku, lecz są wywoływane bakteriami, którym można zapobiegać oraz zwalczać je poprzez rozwój higieny i szczepienia. W 1928 r., Sir Alexander Fleming, szkocki biolog i farmakolog, odkrył pierwszy antybiotyk – penicylinę, za co otrzymał w 1945 r. nagrodę Nobla. Wielkie odkrycia naukowe i medyczne XX wieku nastąpiły tak szybko, że w 1959 roku chirurg, generał W.H. Stewart, oświadczył przed kongresem Stanów Zjednoczonych, iż nadszedł czas „zamknąć księgę chorób zakaźnych”. John Cairns, znany biolog, oświadczył, że według niego śmierć spowodowana chorobami zakaźnymi została „wirtualnie wyeliminowana” w krajach zachodnich⁷.

Od XIX wieku, równolegle z wielkimi postępami w dziedzinie zdrowia publicznego, pod względem higieny i walki z chorobami zakaźnymi uprzemysłowienie zmodyfikowało bardzo szybko nasze środowisko życia, nasze otoczenie, co spowodowało w sposób bardzo podstępny niekorzystne skutki dla naszego zdrowia. Niestety wcale nas to nie zmartwiło.